- Əhli-beyt imamlarının şiələri çox vaxt özlərinə aid olan adət, etiqad, fətva, kitab və s. bu kimi şeyləri gizlətmək məcburiyyətində qalmışdırlar. [1]
Əhli Sünnə də ‘Alləmə’ Şəhristaninin bu sözləri ilə razılaşmışdır. Yaxşı bəs, buna, yəni bu kimi şeyləri gizlətməyə şiələri nə vadar etmişdir?
Cavab olaraq deyim ki, əvvəla bu şiə alimlərinin bir üsuludur, bununla da elmsiz müsəlmanları aldatmaq və onları haqq yoldan döndərmək ilə məşğuldurlar.
İkinci tərəfdən, bu dəlilləri gizlətməyin əsas səbəblərindən biri də, onların Quran və Sünnəyə zidd olması və hər bir ağlı olan müsəlmanın onları qəbul etməyəcəyi həqiqəti ilə bağlıdır.
Şiələrə görə təqiyyə- həqiqətin əksini göstərməkdir. Bununla da, hər bir şiə hər hansı bir müsəlmanı aldatmağı halal sayır. Təqiyyə üzərində inşa edilmiş Şiə məzhəbinin hər bir mənsubu, qəlbində təsdiq etdiyini zahirdə inkar etdiyi kimi, qəlbində inkar etdiyini də, zahirdə təsdiq edir. Bununla da şiələrin müsəlmanları təkfir etdiklərini, Quranın təhrif olunduğunu, səhabələri söydüklərini və s. əqidəvi fikirlərini gizlətdiklərinin şahidi oluruq.
İmam əl-Xatib (rahiməhullah) buyurur:
- Şiələrlə bizim aramızda səmimi və doğru münasibətin əmələ gəlməsinə maneə törədən ilk amil- Təqiyyədir. Təqiyyə- qəlblərində gizlətdiklərinin əksini zahirdə göstərməyi halal sayan şər’i bir etiqaddır. Bizdən təmiz qəlbli olanlar onların bu görünüşünə aldanırlar. Halbuki, onların belə bir istək və niyyətləri yoxdur. [2] Şiələrin ən böyük muhəddisi sayılan Şeyx Saduq ləqəbli Muhəmməd ibn Əli ibnul Huseyn deyir:
- Təqiyyə barədə etiqadımız budur: Təqiyyə vacibdir. Təqiyyəni tərk edən namazı tərk edən misalındadır...
Təqiyyə vacibdir! Mehdi çıxana qədər təqiyyəni tərk etmək caiz deyildir. Onun çıxmasından əvvəl, təqiyyəni tərk edən- Allahın dinindən və İMAMLARIN DİNİNDƏN çıxmış, Allaha, Rəsuluna və imamlara müxalif olmuşdur. [3]
Həmçinin böyük şiə alimi Muhəmməd ibnul Həsən ibnul Hurr əl-A’mili öz kitabında ‘Təqiyyəyə diqqət göstərib önəm vermək və qardaşların haqlarını ödəmək’ adlı bab, həmçinin ‘Cahilə qarşı təqiyyə etmənin vacibliyi’ adlı bab açmışdır. [4] Hurr əl-A’mili kitabın sonrakı səhifəsində bir başqa baba bu cür ad vermişdir: ‘Təqiyyə ilə rəhbərə itaətin vacibliyi’. [5]
Həmçinin böyük şiə alimi və Ayətullah adlandırılan Huseyn əl-Burucərdi öz kitabında təqiyyənin əhəmiyyətini zikr etmişdir. [6]
Təqiyyənin vacibliyini söyləyən təkcə bu iki şiə alim deyildir. Digər mötəbər şiə alimi sayılan əl-Kuleyni kitabında ‘Təqiyyə’ babı açmış və həmin babda demişdir: İbn Xalləd deyir: - Əbu Huseyndən rəhbərlərə qarşı qiyam etmək haqqında soruşdum. O cavabında dedi: "Əbu Cəfər demişdir: - Təqiyyə mənim və atalarımın dinindəndir. Təqiyyəsi olmayanın imanı da yoxdur!” [7]
Həmçinin Kuleyni yazır:
- Əbu Abdullah demişdir: "Ey Əbu Ömər! Dinin onda doqquzu təqiyyədir. Təqiyyəsi olmayanın dini də yoxdur!” [8]
Şiə alimi Muhəmməd Rza əl-Muzəffər deyir: - Sadiq A’lul Beytdən səhih bir əsərdə belə rəvayət edilmişdir: "Təqiyyə mənim və atalarımın dinidir. Təqiyyəsi olmayanın imanı da yoxdur!” [9]
Kuleyni kitabında yazır:
- Cəfər əs-Sadiq demişdir: "Atamın bu cür dediyini eşitdim: - Vallahi, Yer üzərində mənə təqiyyədən daha sevimli heç bir şey yoxdur. Təqiyyəsi olanı Allah ucaldar. Təqiyyəsi olmayanı da Allah zəlil edər.” [10]
Sonrakı səhifələrdə Kuleyni bu rəvayəti gətirir:
- Əbu Abdullah demişdir: "Təqiyyə, Allahın- Özü ilə yaratdıqları arasındakı qalxanıdır!” [11]
- Əbu Abdullah demişdir: "Uca Allah dinində həm bizim, həm də sizin üçün təqiyyədən başqa heçnə qəbul etməmişdir!” [12]
- Əbu Abdullah demişdir: "Atam demişdir:
- Gözümə təqiyyədən daha çox sevinc verən bir şey varmı? Təqiyyə mömini qoruyan qalxanıdır. ” [13]
- Əbu Abdullah demişdir: "Ey Süleyman! Siz elə bir dindəsiniz ki, gizlədəni Allah ucaltmış, yayanı isə zəlil etmişdir.” [14]
Bu rəvayəti böyük şiə alimi sayılan Xomeyni də öz kitabında zikr etmişdir. [15]
əl-Hurr A’mili yazır:
- Möminlərin əmiri demişdir: "Təqiyyə- möminlərin ən fəzilətli əməllərindəndir.” [16]
- Əli ibn Huseyn demişdir: "Allah möminin təqiyyəni tərk etməsindən və qardaşlarının haqqına girməsindən başqa bütün günahları bağışlayar.” [17]
Maraqlıdır, görəsən, bu ‘mötəbər’ şiə alimi Allahın (subhənəhu və təalə) bu sözlərini bircə dəfə də oxumayıbmı?! Uca Allah buyurur:
- "Şübhəsiz ki, Allah Özünə şərik qoşulmasını bağışlamaz, bundan başqa (günahları) isə dilədiyi kimsəyə bağışlayar.” [18]
əl-Hurr A’mili həmçinin yazır:
- Təqiyyədən ayrılan bizdən deyildir! [19]
Digər mötəbər şiə alimi Tacəddin Muhəmməd ibn Muhəmməd əş-Şə’iri yazır: - Peyğəmbər (sallAllahu aleyhi və səlləm) buyurub: "Təqiyyəni tərk edən, namazı tərk etmiş kimidir.” [20]
- Əbu Abdullah demişdir: "Təqiyyə etməyən Əli şiəsi deyildir!” [21]
Həmçinin Kuleyni [22]
və digər şiə alimi Feyz əl-Kəşəni [23]
təqiyyənin fəzilətindən öz kitablarında bəhs etmişlər.
Ardı var...
*- Təqiyyə- Daxildə doğrunu gizlədib, onun ziddini (yəni, yalanı) üzə çıxarmağa deyilir! İstifadə edilən mənbələr:
Qəlbi imanla sabit qaldığı halda haqqı danmağa məcbur edilən kəslər istisna olmaqla, kim iman gətirdikdən sonra Allahı inkar etsə və qəlbini küfrə açsa, Allahın qəzəbinə düçar olar. Onlar üçün böyük bir əzab vardır.(Nehl suresi aye 106) http://az.quran.nu/16:106
Yalnız qeydiyyatdan keçmiş istifadəçilər şərh əlavə edə bilər. [ Qeydiyyat | Giriş ]
| Baxılıb: 971 | Tarix: 
