Əgər dövlətin verdiyini az hesab edən yeniçərilər üsyan edərək: “Şəriət istəyirik”, - desələr, bu şəriətin istismarmı olmazdımı?!
Gücünü nümayiş etdirmək, liderliyi ələ keçirmək, milli mənafeyi qorumaq və strateji məqsədlərə nail olmaqdan ötrü özünü Fələstinin tərəfdarı kimi qələmə vermək, “Bütün bunları Fələstin uğrunda edirəm”, - deyə car çəkmək də Fələstinin istismarıdır.
Uzun illərdir ki, Fələstin İsrail zülmü altında inləyir. İşğalçı rejim İsrail addımbaaddım Fələstini “mədəsinə ötürür”. İsrailin Qəzza zolağını qəsb etməsinin qarşısını isə islam dünyası deyil, bir ovuc fələstinli mücahid alır.
Sən demə, Suriya Fələstin mübarizəsini dəstəkləyib İsrail təcavüzkarlığına mane olurmuş. Bu dövlətin belə bir gücü olsaydı, Qolan yüksəkliklərini geri qaytarardı.
Məgər Suriyada zalım rejim devrilib əvəzində bəlkə də sünnilərin əksəriyyət təşkil edəcəyi bir hökumət (ola bilsin “Müsəlman Qardaşlar” hərəkatının rəhbərliyində) qurulsa, onun İsraillə əməkdaşlıq edərək, Fələstin mübarizəsinə xəyanət edəcəyi ehtimalı vardırmı?!
Bütün bunları nə üçün yazırammı? - “Hizbullah” hərəkatının lideri Həsən Nəsrullahın zalım Suriya rejimini dəstəklədiyini bəyan etdiyinə görə! Diqqət yetirin, Həsən Nəsrullah deyir:
“İsrail və ABŞ-a müxalif olan istənilən rejimi dəstəkləyirik. Biz Suriya hökumətinə əvvəla İsrailə qarşı mövqeyinə, sonra isə islahatlar həyata keçirməyə və danışıqlara hazır olduğuna inandığımız üçün tərəfdar çıxırıq. Mən Suriyada məlum hadisələr başlanarkən prezident Bəşşar Əsəd ilə görüşdüm. Ona xalqın haqlı tələblər irəli sürdüyünü, islahatların zəruri olduğunu bildirdiyim zaman fikirlərimi müsbət qiymətləndirdi. Ancaq müxalifət danışıqlar masası arxasına oturmaq əvəzinə rejimi devirmək tərəfdarı idi”.
Hansı rejimi?! Məgər müxaliflər legitim rejimimi devirmək istəyir ki, onlara qarşı çıxırsınız?!
Rəcəb Tayyib Ərdoğan və Əhməd Davudoğlu da Bəşşar Əsədlə dəfələrlə görüşüb xalqın tələblərini nəzərə almasını dəfələrlə tövsiyə etdilər. Əsəd vəd verdi, ancaq vədinə xilaf çıxdı. Bir tərəfdən xalqın haqlı tələblər irəli sürdüyünü bildirmək, digər tərəfdən isə insanları amansızcasına qıran rejimi dəstəkləmək! Görəsən, bu ikisi bir araya necə sığır?
Gəlin, məzlum xalqın nümayəndəsinin və insaflı şiə alimlərindən birinin dediklərinə diqqət yetirək:
Suriya müxalifətinin ən böyük müqavimət cəbhəsi “Livat ət-Tövhid”in lideri Əbdülqadir Saleh:
“Biz ədalətli bir dövlət qurulmasını istəyirik. Elə keçirilən dinc nümayişlərdə bu tələbləri rejimin nəzərinə çatdırdıq. Ancaq müqabilində amansız hücumlara, təqibə məruz qaldıq, xalqın üzərinə atəş açıldı. Suriya xalqının faciəsi yeni deyildir. Qırx ildir ki, Əsəd rejimi eyni dərəcədə sistemli təzyiq siyasəti yürüdür. Ancaq biz, artıq buna qarşı çıxır, etiraz səsimizi ucaldırıq! Hər bir vətəndaşın sərbəst şəkildə özünü ifadə edə biləcəyi, fikrini bildirməkdən çəkinmədiyi, haqq və ədalət məfhumlarının dəyərinin olduğu bir hakimiyyət formalaşdırılmasını tələb edirik. Allahın izni ilə Suriya xalqı bütün etnik ünsürləri ilə bu məqsədinə nail olacaqdır! Suriyada 18 aydır ki, hər gün yüzlərlə insan qətlə yetirilir. Bu müsibət xalqın başına yalnız azadlıq tələb etdiyi üçün açılır. Lütfən, bu qətliama və vəhşicəsinə həyata keçirilən siyasətə etiraz səsinizi ucaldın! Burada şahidi olduğunuz hadisələr film deyil, bütün çılpaqlığı ilə qarşınızda duran həqiqətdir”.
Livan Ali Şiə Şurasının üzvü Seyyid Hani Fəhs:
“Suriyada baş verənlər artıq cinayət olmaqdan çıxıb qorxunc faciəyə çevrilmişdir. Biz Suriya inqilabını dəstəkləməkdə gecikmişik. Livan şiələrinin 70%-nin Suriya hökumətini dəstəklədiyinə dair səsləndirilən iddialar həqiqəti əks etdirmir. Biz Suriya inqilabını dəstəkləyirik və bunu avqustun 10-da bir sıra şiə alimləri ilə birlikdə keçirdiyimiz toplantının sonunda qəbul edilən bildirişdə bəyan etmişdik. Suriya və ərəb ölkələrində baş verən xalq üsyanlarını dəstəkləyən şiələrin səsi əksəriyyət tərəfindən batırılır. Tehranın xarici siyasətdə yol verdiyi ən böyük səhv hadisələrə ideoloji nöqteyi-nəzərdən yanaşmasıdır.