Məqaləni tam oxumaq üçün: Evlənmək istədiyin qıza baxmaq

Qadınlar namaz qılarkən aralarından Quranı çox bilən imam durur. Lakin kişilərdəki kimi öndə deyil, birinci sıranın ortasında durur.

Doğru olanı Allah bilir!

Mən burda yeniyəm və çox bəyəndim, saytınızı da forumu da.

Sizə bir sualım var, xahiş edirəm məlumatı olanlar cavablandırsın.
Belə bir hədis vardır.... Peyğəmbər (s.) demişdir: “Allahdan qeyrisinə and içən Ona şərik qoşmuş olur”. Allahin Peyğəmbəri (s.) həmçinin demişdir: “Allah sizlərə öz atalarınıza and içməyi qadağan edir. And içən yalnız Allaha and içməlidir, əks təqdirdə sussun”. Bu hədislərin hər birini səhih olaraq qəbul edirəm. Eyni zamanda mənə maraqlı olan odur ki, deyilənə görə Peyğəmbərin s.v.s atasına and içdiyini göstərən hədis də vardır: "Bir adam Peyğəmbərə (s.ə.v) gələrək, 'Hansı sədəqənin savabı daha böyükdür?' deyə soruşdu. Peyğəmbər , 'Atana and olsun ki, bundan xəbərdar olacaqsan: Savabı ən böyük olan sədəqə, sağlam və ehtiraslı olduğun, kasıblıqdan qorxduğun və yaşamağı ümid etdiyin bir halda verdiyin sədəqədir.' buyurdu. "(Səhihi Müslim, c. 3, Kitab-uz-Zəkat, Bab-u Bəyan-i Ənnə Ef-zal'es-Sadaka Sadakat'us-Sahih'iş-Şehih, s. 93- 94)... Bu hədisin səhih olub-olmaması barədə mümkünsə məlumat verərdiniz.

Allah razı olsun!

Assalamu aleykum va rahmatullah...

Muslim “əs-Sahih”də rəvayət edirlər ki, bədəvi bir ərəb peyğəmbərin – salləllahu aleyhi va səlləm – yanına gəlin ondan İslam haqqında soruşdu. Allahin Elçisi – salləllahu aleyhi va səlləm – dedi: “Gündüz və gecə beş vaxt namaz qılmaqdır.” Soruşdu: “Üzərimə bundan artığı düşür?” Dedi: “Xeyr, yalnız könüllü namaz qılmağın fərqlidir. Bir də Ramazan ayının orucu!” Soruşdu: “Bundan başqa üzərimdə bir şey var?” Dedi: “Xeyr, könüllü etməyin fərqlidir.” Allahın Elçisi – salləllahu aleyhi va səlləm - ona zəkatı da xatırlatdı. Soruşdu: “Bundan başqa üzərimdə bir şey var?” Dedi: “Xeyr, könüllü etməyin istisnadır.” Dedi: Həmin adam “Allaha and olsun ki, nə bundan artıq, nə də az etməyəcəm” deyərək dönüb getdi. Allahın Elçisi – salləllahu aleyhi va səlləm – dedi: “Atasına and olsun ki, doğru söyləsə qurtulacaq!” Muslim, 1/150

Yenə bir başqa hədisdə “bir adam peyğəmbərə - salləllahu aleyhi va səlləm - gələrək “Hansı sədəqənin savabı daha böyükdür?” deyə soruşdu. Peyğəmbər – salləllahu aleyhi va səlləm – buyurdu: “Atana and olsun ki, bundan xəbərdar olacaqsan: Savabı ən böyük olan sədəqə, sağlam və ehtiraslı olduğun, kasıblıqdan qorxduğun və yaşamağı ümid etdiyin bir halda verdiyin sədəqədir” Muslim, 2/8

Bu hədislərə alimlər müxtəlif yönlərdən cavab veriblər. Ətraflı məlumat üçün bu səhifəyə keçin: "İslami faydalar məkanı"

Əhli kitabdan kafirlər, müşriklər və yaxud münafiqlər, bütün kafirlərin hamısı müsəlmanlara qarşı düşməndirlər. Ona görə də, onlara güvənmək, etimad etmək və yaxud bel bağlamaq olmaz. Allah təala buyurur:

“Zalımlara meyl etməyin, yoxsa sizə od toxunar. Sizin Allahdan başqa dostlarınız yoxdur. Sonra sizə kömək də olunmaz. ” [Hud 11:113]

Allah təala möminləri qoyub kafirləri dost tumaqdan bizi çəkindirmişdir. Müsəlmanlar onların şərrindən qorxursa onlara qarşı zahirən dostluq göstərmək caizdir. Buna baxmayaraq onlara qarşı mömin bir kəs daxilən nifrət etməlidir. Allah təala buyurur:

“Möminlər möminləri qoyub kafirləri dost tutmasınlar! Bunu edən kimsə (bilsin ki,) Allah ilə (onun) heç bir əlaqəsi yoxdur. Ancaq onlardan (gələn təhlükədən) çəkinməklə ehtiyat etməyiniz istisnadır. Allah sizi Özündən çəkindirir. Dönüş də ancaq Allahadır. ” [Ali-İmran 3:28]

Allah təala yəhudi və nəsraniləri dost tutmaqdan bizi çəkindirmiş və bildirmişdir ki, kim onları dost tutarsa onlardandır. Allah təala buyurur:

“Ey iman gətirənlər! Yəhudi və xaçpərəstləri dost tutmayın! Onlar bir-birinin dostudurlar. Sizlərdən kim onları (özünə) dost tutarsa, o da onlardandır. Allah zalım adamları doğru yola yönəltməz. ” [əl-Maidə 5:51]

Muhəmməd Saleh əl-Münəccidin fətvalarından

Doğru olanı Allah bilir!

. Peyğemberimizin (s.a.v) kelamlarını ve davranışlarını özünde kesb eden ve bütün müselmanlar terefinden, mezheblerinden asılı olamayaraq, qebul edilmiş hedisleri (bu da öz növbesinde ‘’Peyğemberin sünnesi’’ (yeni telimi, yolu, beyendiyi şeyler) adlanır) inkar edib, qebul etmirler. Yalnız özlerinin qurduğları yalnış ideyalarına uyğunluğu cehetden yaxın ola bilen bezi hedisleri düzgün izah etmeyerek istifade etmeye çalışırlar, üstelik müxtelif cür yalanlar uyduraraq, bunları da hedis kimi qeleme vermekden çekinmirler.

İslam dininin böyük şexsiyyetleri barede çirkin ve ehemiyyetsiz fikirler söyleyib, onların ünvanına layiq olmayan terzde ifadeler edirler, hetta dahi müselmanlara bele ‘’kafir’’ adı ile düşünmeden (ya da düşünmüş planla) adlandırırlar ve çekinmeden onlara lenet de oxuyurlar. Hallandırılan (qeybeti edilen) bu şexsiyyetlerin sırasında Peyğemberimizin (s.a.v) en yaxın sehabeleri olaraq müxtelif derecede (qaynata, küreken, yezne, emioğlu ve s.) olan aile üzvleri; Onun (s.a.v) sehabeleri, silahdaşları, möminlerin ilk xelifeleri; Allah yolunda bütün malını, var dövletini ve canlarını qoyan müselmanlar; çetin anlarda Peyğemberimize (s.a.v) hem menvi, hem fiziki, hem de maddi cehetden dayaq olub, sirdaş olanlar, İslam dinine zefer getiren şexsler; Quranı qoruyub yayan müselman qardaşlarımız, müxtelif esrlerin din alimlerimiz ve imamlarımızı daxil edirler. Bütün bunları ya tehqir edirler, ya müselman saymırlar, ya sehv yolda olduqlarını iddia edirler ve saire. Bununla da İslam dinini tarixsiz, binövresiz, elmsiz ve inamsız qoymaq isteyirler. Halbuki, dinimiz zengin tarixe, gözel nümuneli örneklere, derin elm deryasına ve yüksek inam temellerine malikdir Sadece olaraq, bütün bunların biliyinle oxuyub-öyrenmekle nail olmaq olar.

Rəsulullahın xanımı Aişə rəvayət edib:- Mən heç vaxt görmədim ki, Rəsulullah səcdə etmək istəyəndə bir şeyin vasitəsilə alnını birbaşa yerə qoymaqdan pəhriz etsin. (Kənzul-ummal, bab əs-sucud və ma yətəəlləqu bihi, musnəde Əbdullah ibn Əbbas hədis 22241, 8/130)

Enes ibni Malik deyir:
«Biz qizmar havada Peygember - sellallahu aleyhi ve alihi ve sellem-in huzurunda idik. Xirda dash parchalarini elimize alib, soyudur, sonra onu yere qoyaraq uzerine secde edirdik.»
«Es-sunenul-kubra», Beyheqi , 2-ci cild, seh. 106

Mesruq ibni Ecdenin (Ibni Mesudun shagirdi) tercumeyi-halinda yazilir:
«O, torpagdan qeyri bir sheyin uzerine secde etmeye icaze vermirdi. Hetta gemiye minen zaman, ozu ile bir (dash, torpag ve s.) sheyi aparir ve onun uzerine secde edirdi.»
«Tebeqatul-Kubra», Ibni Sa'd, 6-ci cild, seh. 53

Ebu Hüreyrenin neql etdiyi hedisde deyilir: "Peyğemberi yağışlı bir günde gördüm. O, torpağa secde edir ve (palçığın) eserleri onun alnında ve burnunda görünürdü."
Xahis eleyirem ki, buna da aydinliq getiresiniz! Allah razi olsun!

Bu aşağıdakı yazıları abubakr məscidinin forumundan Qamətin cavablarından götürmüşəm

Biz deyirik ki, peyğəmbər (s.a.v.) əllərini bağlayıb namaz qılardı. Möhür isə 14-15-ci əsrlərdə səfəvilərin seçilmək rəmzi idi.
Əslində hamımız namazı peyğəmbər (s.a.v.) kimi qılmalıyıq, necə ki, səhih hədislərdə gəlib, əllər sinədə bağlı və möhürsüz.

4. Mohurle namaz qilmaqin hansisa esasi var ?? Yeni bele qilmaq neye esaslanir ?? hanisisa bir hedise ve ya quran ayesine ?? Umumiyyetle mohur ne vaxtdan meydana chixib ???
4. Buna heç bir dəlil yoxdur, bu səfəvilərin vaxtında məşhurlaşıb. Bu əməldə məqsəd, səfəvilərin siyasətindəki qəsd belə idi ki, bu əməllə seçilsinlər.

Torpağa səcdə etmək olar lakin bunun üçün xüsusi nəisə düzəldib onun üzərinə səcdə etmək Peyğəmbərin (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) yolu ilə düz gəlmir.

Quranda möhürə aid ayə yoxdur. Möhür 16-cı əsrdə səfəvilər dövləti zamanı peyda olunub. İngilislərin köməyi ilə Səfəvilər Osmanlılara qarşı döyüşlərində onlar tutduqları zəbt etdikləri yerlərdə insanların əqidəsini zorla, qılınc gücünə dəyişirdilər. O Səfəvi dövləti də özləri üçün qayda kimi hər şeydə "əhli sünnəyə maxalif olmalıyıq" deyirdilər. Bu fukir o vaxtın kitablarında öz əksini tapır. Möhür də bu vaxtlarda zühur edir məqsəd isə seçilməkdir. Nə Quranda nə də hədislərdə möhür barədə heç bir dəlil yoxdur.

əgər peyğəmbər (s.a.v.) kimi qılmaq istəyirsənsə, bütün əzaların yerə dəyməlidir. Tutaq ki, sən deyən kimi, 3 əza, bəlkə corab da olmasa 5 əza. Onda onların məntiqinə görə 3 və ya 5 yerə möhür qoyulmalıdır, yoxsa, səcdə sayılmaz. Amma peyğəmbər (s.a.v.) torpaq üzərində də qılıb, həsir üzərində də, özün qeyd etdiyin kimi, səhabələr daşdan istifadə ediblər, amma niyyətləri alını yandırmamaq olub. Əslən şiələr özləri səfəvilərə kimi möhürsüz qılardılar. Yəni dində belə bir şey yoxdur ki, səcdə torpağa olmalıdır, əslində səcdə yerə, yəni ayağın altındakına olmalıdır. Burda da problem var?
Onda sizin məntiqlə bütün məscidlərə torpaq tökməliyik ki, peyğəmbərin (s.a.v.) vaxtındakı kimi edək? bu düzgün məntiq deyil.
Əsas səfəvilərin vaxtında İsmayıldan sonra oğlu Təhməsaibin yanında Məhəmməd Kərki adlı birisi bunu seçilmək üçün vacib əlamət edib.
1. Biz dinimizi Qurandan və Peyğəmbərin (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) hədislərindən götürürük. Peyğəmbər (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) bizə namazı öyrətmiş və demişdir ki, mən necə namaz qılıram siz də elə namaz qılın. Peyğəmbər (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) namaz qılanda möhür qoymamışdır. Bunu hamı bilir. Çünki möhürün tarixinə baxsaq görərik ki, bu səfəvilərin vaxtında başlamışdır yəni 16-cı əsrdə. Amma o ki qaldı möhürlə qılmağın şirk olması və s. bu baxır həmin adamın məqsədinə. Möhürlə qılan yalnız səcdəsini torpaq üzərində etmək üçün edirsə bu şirk deyil bidətdir. Amma əgər möhürə nəsə etiqadla yəni onda müqəddəslik görüb və s. bu kimi edirsə bu artıq şirk yoldur və ola bilər dərhal şirk olsun. Yenə də deyirəm bu adamın niyyətinə, qəsdinə baxır. Biz bilirik ki, Peyğəmbərin (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) vaxtında məscid torpaq idi və onlar səcdə edəndə yeddi əzalarını yəni səcdə əzalarının hamısını torpağa vurardılar. Ona görə elə bu baxımdan desən ki, Peyğəmbər (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) səcədni torpağa edərdi onda məsələyə belə baxanda yalnız alını torpağa vurmaq Peyğəmbərin (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) namazına uyğun gəlmir. Çünki səcdə yeddi əza üzərində edilir və elə çıxır ki, yeddi əzanın hamısını torpağa vurmaq lazımdır?!. Amma səcdənin torpaqdan başqa bir şeyə qoyulmasının doğru olmamasını demək isə təmamilə xətadır. Çünki Peyğəmbər (Ona və ailəsinə Allahın salat və salamı olsun!) həm torpaq üzərində yeddi səcdə əzası ilə, həm həsirin üzərində, həm bəzən paltarı üzərində namaz qılardı. Bəziləri istinin şiddətindən qorunmaq üçün əllərində xırda daşları soyudub alınlarının altına qoyardılar ki, səcdədə alınları istidən yanmasın. Heç kəs deməyib ki, nəinsə üzərində səcdə etmək olmaz. Sadəcə olaraq əsas odur ki, sizin səcdə etdiyiniz yer və bədəninizlə paltarınız natəmizlikdən uzaq olsun. Ona görə xalça, parket, topaq və s. üzərində namaz qılmaq olar.

3. “Peyğəmbər (sallALLAHU aleyhi və səlləm) həsir üzərinə səcdə etməyi xoşlayardı”. Bu hədis səhihdir?
3. Bəli.

[5] “Mən lə yahzurul-fəqih”, cild 1, səh. 174: “Vəsail əş-Şiə”, cild 3, səh. 609.

o vaxt kafel zad yox idi yer torpaq idi . ola bilər ki, Peyğəmbər namaza başlayanda yağış yağsın buna görə də palçığa bulaşsın