Uydurma və Zəif hədislər
| |
Selef | Tarix: Cümə axşamı, 25.12.2008, 23:00 | Yazı # 1 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| UYDURMA HADİSLER 1 ZAYIF VE UYDURMA HADİSLER VE BUNLARIN ÜMMETTEKİ KÖTÜ ETKİSİ BU RİVAYETLERDEN SAKININ 1. cilt 1. Din akıldır, dini olmayanın aklı da yoktur1[1] ( الدين هو العقل، ومن لا دين له لا عقل له) Hadis bâtıldır. Nesâ’î « bu bâtıl ve münker bir hadistir » demiştir. Hafız b. Hacer; aklın fazileti konusunda otuzdan fazla hadis olduğunu ve tümünün de uydurma olduğunu belirtir. İbn Kayyım’da2[2], akılla ilgili bütün hadislerin yalan olduğunu söyler. 2. Kişilerin azmi, dağları yerinden oynatır ( همة الرجال تزيل الجبال ) Hadis değildir. Aksine Gazzâlî’nin kardeşi olan Ahmed el-Gazzâli’nin sözüdür. 3. Mescidde konuşmak, hayvanların yeşilliği yedikleri gibi sevabları yer ( الحديث في المسجد يأآل الحسنات آما تأآل البهائم الحشيش ) Bunun aslı yoktur. Gazzâlî İhyâ’da3[3] nakleder, Hâfız el-Irâkî rivâyetin aslını bulamadığını, es-Subki ise, isnadını bulamadığını söyler. Rivâyetin dillerde meşhur olan şekli ise; Mescidde ki mubâh söz ateşin odunu yediği gibi sevabları da yer. 4. Ebediyen yaşayacakmış gibi dünyan için çalış, yarın ölecekmiş gibi de ahiretin için çalış ( اعمل لدنياك آأنك تعيش أبدا، واعمل لآخرتك آأنك تموت غدا ) Merfû olarak aslı yoktur. Ancak son zamanlarda halk arasında şöhret bulmuştur. 5. Gerçekten Allah kulunu helâl şeyin talebinde yorgun olarak görmeyi sever4[4] ( إن الله يحب أن يرى عبده تعبا في طلب الحلال ) Uydurmadır. Ravilerinden olan Muhammed b. Sehl el-Attâr hadis uyduran birisidir. 6. Ümmetimden iki sınıf salâha ererse, insanlar da salâha erer: yöneticiler ve âlimler ( صنفان من أمتي إذا صلحا صلح الناس: الأمراء والفقهاء، [وفي رواية: العلماء]) Uydurmadır. Râvilerinden olan Muhammed b Ziyâd el-Yeşkurî hakkında Ahmed b Hanbel; yalancı olup hadis uydurduğunu söyler. Buna rağmen Gazzâlî İhyâsın darivâyeti Allâh Rasûlû (s.a.s)’e nisbet eder! 7. Her kim günah işlerken gülerse, ateşe ağlayarak girer ( من أذنب وهو يضحك دخل النار وهو يبكي ) Uydurmadır.Bu rivayette yukarıda geçen Muhammad b. Ziyâd adında yalancı ve hadis uyduran birisi kanalından gelmiştir. 8. Hâlimi bilmesi, istememe gerek bırakmaz ( حسبي من سؤالي علمه بحالي ) Bunun aslı yoktur. Bazıları bunu İbrâhim (a.s)’ın sözü olarak aktarırlar, söz isrâiliyattandır. Rivâyete göre, İbrâhim (a.s) mancınık ile ateşe atıldığında Cebrâil kendisine gelerek; «Ey İbrâhim bir isteğin varmı?» dediğinde, İbrâhim: «Sana ihtiyacım yoktur» der. Cebrâil: «Rabbinden dile» der. Bunun üzerine İbrâhim (a.s) yukarıdaki sözünü söyler. Rivâyeti el-Bagavî tefsirinde Ka’b el- Ahbâr’a nisbet etmiştir. Tasavvuf anlayışına göre hikmet hakkında yazanlardan bir tanesi; «Allah’tan istemen O’nu itham etmendir!» der. Çünkü Allâh her şeyi duyup gördüğünden, Ondan isteme O’nun duymadığı görmediği anlayışına götürdüğü için Onu itham etmektir!!! Böyle bir anlayış büyük bir sapıklıktır. Çünkü başta İbrahim (a.s) olmak üzere bütün Peygamberler Allah’tan istemişler O’na yalvarmışlardır. Kur’an ve Sünnette bunun örnekleri çoktur. Ebu Davud’un tahriç ettiği sahih bir hadiste :(Duâ ibadettir diyen Allâh Rasûlû (s.a.s) ardından şu âyeti okur; «Rabbiniz şöyle buyurdu: Bana duâ edin, kabul edeyim. Çünkü bana ibâdeti bırakıp büyüklük taslayanlar aşağılanarak cehenneme gireceklerdir»)5[5] Duâ ile kul, Allâh’a olan kulluğunu ve O’na olan hâcetini izhâr eder. Dolayısıyla her kim Allah’a dua etmez ise, sanki ona olan kulluktan yüz çevirmiş gibidir. el-Hâkim’in6[6] tahrîç edip ez-Zehebî’nin de muvafakat ettiği hasen bir hadiste ( Kim Allah’a dua etmez ise Allah ona gazab eder) buyurulmaktadır. 9. Câhım (makamım) ile tevessül edin, çünkü cahım Allah’ın indinde büyüktür ( توسلوا بجاهي؛ فإن جاهي عند الله عظيم ) Bunun aslı yoktur. Hiç şüphesiz Allâh Rasûlû (s.a.s)’in yeri ve makamı Allah’ın indinde büyüktür. Ancak bunun ile tevessül arasında fark vardır, ikisinin karıştırılmaması gerekir. Câhı ile tevessülde bulunulup kabule daha şayan olduğu inancının akıl ile bilinmesi imkansızdır. Gaybi bir konu olduğu için delil olabilecek sahih bir nakil ile sabit olması gerekir. Bu konu hakkında da sahih bir hadis yoktur. Bilâkis Ebû Hanîfe şöyle der: « Hiç kimsenin Allah’tan başka biriyle Allah’a duâ etmesi gerekmez. Musâade edilen ve emredilmiş olunan dua, Allah’ın şu, (Allah ait güzel isimler vardır. O’nu o isimlerle çağırınız) âyetinden yararlanılarak yapılandır. »7[7] Ebû Yusuf ise şöyle der: « Falanın hakkı için veya peygamberlerden birisinin hakkı için Harem-i Şerîf yahut Meş’ar-i Harâm hakkı için duâ edilmesini kerih görürüm. »8[8] Tevessülle ilgili batıl bir rivâyette Şâfii şöyle der: « Ben Ebû Hanîfe ile teberrukte bulunurum, her gün kabrine gelir ve bir ihtiyacım olduğunda iki rekat namaz kılarım, böylelikle kabrin yanında Allah’tan ihtiyacımı isterim, uzun zaman geçmeden ihtiyacım giderilir » Ravilerinden olan Umer b. İbrâhîm bilinmemektedir. Rivayetin yalan olduğu gün gibi açıktır. Çünkü Şâfii Bağdat’a geldiğinde duâ için nöbetleşe olarak ziyaret olunan hiç bir kabir yoktu. Bu hâl Şâfii döneminde bilinmezdi. Şafii, Hicâz, Yemen, Şâm ve Mısır’da bir çok sahabi ve tabiin ve daha önemlisi Medine de Peygamber (s.a.s)’in kabrini görmüştür. Şaşılacak bir haldir ki, Şâfii buralarda dua yapmamıştır. Sonra Ebu Hanîfe’nin öğrencilerinden olan Ebû Yûsuf, Muhammed, Züfer, Hasan b. Ziyâd, ne Ebû Hanîfe’nin ne de başkasının kabrine böyle bir duâ için gitmemişlerdir. 10. ...Peygamberinin ve benden önceki Peygamberlerinin hakkı için...9[9] ( ... بحق نبيك والأنبياء الذين من قبلي ...) Hadis zayıftır.Râvilerinden olan Ravh b. Salâh, münker hadisler rivayet etmiştir.11. Adem (a.s.) günahı işlediğinde şöyle der: « Ya Rabbi, Muhammedin hakkı için beni affetmeni istiyorum ». Allah, « Ey Adem onu yaratmadığım halde Muhammedi nasıl tanıdın » deyince, « Ey Rabbim! beni elinle yaratıp, ruhundan bana üflediğinde başımı kaldırdım ve arşın sütunlarında Lâ ilâhe illallâh Muhammedun Resulullâh yazılı olduğunu gördüm. Bildim ki, Sen Kendi ismine en sevgili yaratığını izâfe ettin ». Bunun üzerine Allah; « Doğru söyledin ey Adem! Çünkü o beşer içerisinde bana en sevgili olanıdır. Bana onun hakkı ile dua ettiğinde seni bağışlarım, eğer Muhammed olmasaydı seni yaratmazdım » der10[10]. ( لما اقترف آدم الخطيئة؛ قال: يا رب! أسألك بحق محمد لما غفرت لي. فقال الله: يا آدم! وآيف عرفت محمدا، ولم أخلقه؟ قال يا رب! لما خلقتني بيدك، ونفخت في من روحك؛ رفعت رأسي، فرأيت على قوائم العرش مكتوبا: لا إله إلا الله محمد رسول الله، فعلمت أنك لم تضف إلى اسمك إلا أحب الخلق إليك. فقال الله: صدقت يا آدم! إنه لأحب الخلق إلي، ادعني بحقه، فقد غفرت لك، ولولا محمد ما خلقتك) Uydurmadır. Râvilerinden olan Abdurrahman b. Zeyd b. Eslem hakkında İbn Hibbân şöyle der: «Hadis uydurmakla itham olunmuş, Leys, Malik ve İbn Lehi’a üzerine hadisler uydurmuştur. Dolayısıyla imâm ez-Zehebî rivâyet hakkında uydurma ve batıl derken, İbn Hacer el- Askalânî de ona katılır. Rivâyetin batıllığına delil olan bir yönüde, Adem (a.s.)’ın Nebî (s.a.s.)’i, kendi yaratılışından sonra cennette iken yer yüzüne inmeden bilmesidir. Halbuki zayıf, ancak daha iyi bir senedle gelen başka rivayette: (Adem (a.s.) Hindistana iner ve yanlızlık hisseder, bunun üzerine Cebrâil inerek; Allâhu Ekber, Allâhu Ekber, Eşhedu En Lâ İlâhe İllallâh (iki defa), Eşhedu Enne Muhammeden Resûlullâh (iki defa) deyip ezan okur. Adem şöyle der: «Muhammed de kim»? Cebrâil: «Peygamberlerden son oğlundur» der.)11[11] Râvilerinden Ali b. Behrâm bilinmemekte, diğer bir râvi olan Muhammed b. Abdullâh b. Süleyman aynı şekilde bilinmemektedir. Bir önceki rivâyette Âdem (a.s.) daha cennette iken Peygamber (s.a.s.)’i tanıyordu, bu ikinci rivayette ise, Âdem (a.s.) yer yüzüne indiği halde Muhammed (s.a.s.)’i tanımamıştır. 12. Ezan okuyan kâmet getirsin12[12] ( من أذن ؛ فليقم ) Hadis Zayıftır. Hadis Abdurrahmân b. Ziyâd el-Afrîkî yoluyla rivayet edilmiştir. et-Tirmizî akabinde, Abdurrahmân’ın hadis ehli indinde zayıf olduğunu söyler. Hadisin el-Bagavî13[13], en-Nevevi14[14] ve el-Beyhakî15[15] zayıf olduğunu belirtmişlerdir.Bu zayıf hadisin kötü etkilerinden biri de namaz kılanların anlaşamamalarına sebebiyet vermesidir. Meselâ müezzin bir özürden dolayı geç kaldığında, bazı hazır bulunanlar ikâmet getirmek ister, ancak cemaatten birisi engel olmak için hemen bu hadisi getirir, görüldüğü gibi hadis zayıftır. Dolayısıyla zayıf hadis dinde delil olmadığı gibi Allâh Resûlu (s.a.s.)’de nisbet olunması caiz değildir. 13. Vatan sevgisi imandandır16[16] ( حب الوطن من الإيمان ) Uydurmadır. Es-Sagânî ve diğer muhaddislerde uydurma olduğunu beyan ederler. Rivâyet, mana olarak ta doğru bir manaya sahib değildir. Çünkü vatan sevgisi nefis ve mal mülk sevgisi gibi doğuştan gelmektedir, yani içgüdüseldir. Dolayısıyla bunlara olan sevgiden dolayı kişi övülmez, hele hele imanın gereklerinden hiçte değildir. Özellikle insanlar bu sevgide ortaktırlar, bunda mümin ile kafir arasında bir fark yoktur. 14. Her kim Allah için kırk gün ihlaslı olursa, hikmet pınarları dilinde zuhûr eder17[17]. ( من أخلص لله أربعين يوما ؛ ظهرت ينابع الحكمة على لسانه ) Hadis zayıftır. Râvilerinden olan Haccâc b. Arta’e zayıftır, kendisi müdellis olup rivayeti an ana sigasıyla zikretmiştir. el-Irâkî tahrîcu’l-İhyâ da hadisin zayıf olduğunu belirtmiştir. 15. Kim Kabe’ye hacca gider de beni ziyaret etmezse, bana eziyet etmiştir18[18] ( من حج البيت، ولم يزرني ؛ فقد جفاني ) Uydurmadır. Râvilerinden olan Muhammed b.Muhammed b. Nu’mân güvenilir ravilere söylemediklerini nisbet eder. Dolayısıyla ez-Zehebî19[19] rivayetin uydurma olduğunu söylemiştir. es-Sagâni20[20] ve eş-Şevkâni,21[21] uydurma hadisleri topladıkları kitablarına bu rivayeti de dahil etmişlerdir. Bu rivayetin uydurma olduğu rivayetin metninden de anlaşılmaktadır. Çünkü Allâh Resûlu (s.a.s.)’e yapılan kabalık eğer küfür değil ise büyük günahlardandır. Dolayısıyla (s.a.s.)’i ziyaret etmeyen büyük günah işlemiş olur. Bu da, bu ziyaretin hac gibi farz olduğunu gerektirir ki, böyle bir şeyi hiç bir müslüman söyleyemez. Eğer Allâh Resûlu (s.a.s.)’in ziyareti bizi Allah’a yaklaştıran bir ibadet ise, ilim ehline göre bu istihbabı geçmez. Dolayısıyla onun kabrini ziyaret etmeyen nasıl olur da ondan yüz çevirmiş ve ona karşı kaba davranmış olsun? 16. Her kim beni ve babam İbrahimi bir sene içerisinde ziyaret ederse, cennete girer. ( من زارني وزار أبي إبراهيم في عام واحد ؛ دخل الجنة ) Uydurmadır. Ez-Zerkeşi22[22] rivayetin uydurma olduğunu ve hadis ehlinden hiç kimsenin bunu rivayet etmediğini söyler. Suyûtî23[23] de İbn Teymiyye ve Nevevi’nin, rivayet hakkında uydurma ve aslının olmadığına dair sözlerini aktarır. 17. Kim hacca gider ve ölümümden sonra kabrimi ziyaret ederse, o kişi beni hayatımda ziyaret etmiş gibidir.24[24] ( من حج، فزار قبري بعد موتي ؛ آان آمن زارني في حياتي ) Uydurmadır. Râvilerinden olan Leys b. Ebi Suleym, şuuru bozulduğu için karıştırmıştır, dolayısıyla zayıf addedilmiştir. Hafs b. Süleyman ise, Hâfız İbn Hacer’in dediği gibi, hadisleri terkedilmiştir. İbn Ma’în onun yalancı olduğunu söyler. Şeyhul-İslâm İbn Teymiyye25[25] şöyle der: «Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in kabrinin ziyaretine dair gelen hadislerin hepsi zayıftır, dinde bu tür rivayetlere güvenilmez. Dolayısıyla bu rivayetleri, sahih hadisleri rivayet edenler ve sünen sahibleri almamışlardır. Bunları; çokça zayıf hadis rivayetinde bulunan ed-Dârekutni ve el-Bezzâr gibileri kitaplarına almışlardır». İbn Teymiyye yukarıdaki hadisi zikreder ve sonra da şöyle der: «Bu rivayetin yalan olduğu gün gibi açıktır. Müslümanların dinine de terstir. Çünkü mümin olarak onu hayattayken ziyaret eden, Onun sahabelerinden olur, özellikle O’na hicret eden muhacirler ve Onunla cihad eden mucahitlerden ise. Resul (s.a.s) den sabit olan bir hadiste, şöyle der: (Ashabıma dil uzatmayın, nefsim elinde olana yemin olsun ki, sizden biriniz Uhud dağı kadar altın infak etse, onlardan birinin ne bir avucuna ne de yarım avucuna erişir)26[26]. Dolayısıyla sahabeden sonra gelen bir kişi, beş vakit namaz, cihâd , hac, salât ve selâm gibi farzları yerine getirse bile, sahâbe gibi olamaz. Dolayısıyla nasıl olurda müslümanların ittifakıyla vacib olmayan Allâh Resusu (s.a.s)’in kabrinin ziyareti amelini işleyerek kişi, böyle bir dereceye ulaşmış olsun? Aksine o kabir için özel olarak yolculuğa çıkmak meşru olmadığı gibi yasaklanmıştır da. Ancak Allâh Resulu (s.a.s)’in mescidinde namaz kılmak için yolculuğa çıkmak müstehabtır.» Konu ile ilgili sahîh hadîsi Buhâri, Müslim ve diğer Sünen sahipleri tahriç etmiştir, lafzı şöyledir: « Ancak üç mescid için yolculuğa çıkılır; Mescid-i Haram, Mescid-i Resûl ve Mescid-i Aksâ. » Allah’a yaklaşma maksadıyla ancak bu üç mescid için sefere çıkılır. Bu üçünün dışında hiç bir peygamber ve salih kişilerin kabirleri, türbe, yatır, mubârek yer ve mescidler için sefere çıkılmaz. Sahâbe bunu böyle anlamıştır. Sahih isnadlı bir eserde; Ebû Basra el-Gifârî Ebû Hureyre ile karşılaşır. Ebû Hureyre’ye; « nereden geliyorsun »? der, o da, « Tur’dan orada namaz kıldım » der. Bunun üzerine Ebû Basra şöyle der: « Eğer sana daha önceden yetişseydim gitmezdin, çünkü ben Resûl (s.a.s)’i şöyle söylerken işittim: « Ancak üç mescid için yolculuğa çıkılır; Mescid-i Haram, bu mescidim ve Mescid-i Aksâ »27[27] El-Ezraki’nin28[28] tahriç ettiği sahih bir rivayette, Kaz’a şöyle der: « Tur’a doğru çıkmak istedim, bunu İbn Umer’e sordum, o da Nebi (s.a.s)’in ne dediğini duymadın mı », diyerek yukarıdaki hadisi zikreder. Ardından da; « Tur’u bırak oraya gitme » der. 18. ( Her kim baba ve annesinin kabrini her cuma ziyaret eder, o ikisinin veya babasının yanında Yâsin (suresini) okur ise, her âyet ve harfin sayısınca günahları affolunur.) 29[29] ( من زار قبر والديه آل جمعة ، فقرأ عندهما أو عنده [ يسن ] ؛ غفر له بعدد آل آية أو حرف ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Amr b. Ziyâd’ın hadis uydurduğunu ed-Dârekutnî ve İbn Adiy zikreder. Dolayısıyla İbn Adiy mezkûr rivâyet hakkında; « batıldır bu isnâd ile bir aslı yoktur » der. İbnu’l-Cevzi30[30] kitabında bu rivâyeti zikreder. Bu rivâyet, kabirlerde Kur’ân okumanın mustahab olduğuna delil olarak getirilir. Ancak sahih sünnette bunu destekleyen hiç bir delil yoktur. Sahih sünnete göre, kabir ziyaretlerinde meşru olan, onlara selâm vermek ve ahireti hatırlamaktır. Müslim ve diğerlerinin rivayet ettikleri hadiste Aişe (r.a), Allâh Resûluna (s.a.s) kabir ziyareti esnasında ne söyleyeceğini sorar, O da şöyle söyle der: (Bu diyarın mümin ve müslüman olan ehline selâm olsun, Allâh bizden öncekileri ve sonrakileri affetsin. Allâh’ın izniyle bizler de sizlere ulaşacağız.) Evet Aişe validemiz kabir ziyareti esnasında ne söyleyeceğini sorar, Allâh Resûlu (s.a.s)’da ona duayı öğretir. Fâtiha, Yâsin sûrelerini veya üç tane İhlâs sûresi okuyacağını öğretmez. Bu sûrelerin okunması meşru olsaydı Allâh Resûlu (s.a.s) bunu gizlemezdi. Çünkü ihtiyaç anında beyanın geciktirilmesi câiz değildir. Eğer Allâh Resûlu (s.a.s) bunlardan bir şey öğretmiş olsaydı bu bizlere ulaşırdı. Başka bir hadiste şöyle gelir: ( Evlerinizi kabirlere çevirmeyin, çünkü şeytan Bakara suresinin okunduğu evden kaçar.)31[31] Diğer bir hadiste: ( Evlerinizde namaz kılın, kabirlere çevirmeyin.)32[32] Allah Resûlu (s.a.s), kabirlerin Kur’ân okuma ve namaz kılma yeri olmadığını bizlere bildirmiş, onun için de evlerde Kur’ân okunmasını ve nafile namaz kılınmasını teşvik etmiştir. Evlerin, Kur’ânın okunmadığı kabirlere çevrilmesini de yasaklamıştır. Dolayısıyla kabristanda Kur’ân okunmasını Ebû Hanîfe, Mâlik ve diğer selef alimleri kerîh görmüşlerdir. Sunen’in sahibi olan Ebû Dâvut şöyle der: « Ahmed’e kabirde Kur’ân okunması hakkında soruldu, o da ‘okunmaz’ dedi »33[33]. Şeyhu’l-İslâm İbn Teymiyye şöyle der: « Şafii’den bu konu hakkında bir söz sabit değildir, bu da onun kabristanda Kur’ân okunmasını bid’at saydığı içindir »34[34]. İmam Mâlik şöyle der; « Bunu yapan birisini bilmiyorum, dolayısıyla sahâbe ve tabii’nin bunu yapmadığı ortaya çıkar ». Diğer taraftan Hallâl’ın rivayetinde, İbn Umer’in definden sonra kabri başında Bakara suresinin başı ve sonunun okunmasını vasiyet ettiğine dair gelen eser sabit değildir. Olsa bile, ona has bir fiildir. Peygamberimizden (s.a.s) konu hakkında böyle bir şey bize ulaşmamıştır. Bundan dolayı bu delil olamaz. Yine İbn Ebi Şeybe’nin zikrettiği başka bir eserde, Şa’bî şöyle der: « Ensar ölünün yanında Bakara suresini okurlardı ». Senedindeki Mucalid b. Saad yüzünden rivâyet zayıftır. Ayrıca İbn Ebî Şeybe rivayete şu başlığı koymuştur; « Ölüm döşeğinde iken hastanın yanında ne söyleneceği babı». Diğer taraftan Hallâl ve Deylemî’nin rivâyet ettikleri uydurma bir rivayette, ( Her kim kabristana uğrar ve Kul Huvallâhu Ahad’ı on bir kere okur, ecrinide ölülere bağışlar ise, ölülerin sayısı kadar ona sevab verilir.) ez-Zehebî, İbn Hacer, es-Suyûtî ve İbn Arrâk rivayetin uydurma olduğunu söylemelerine rağmen, Merâki’l- Felâh’ın üzerine yazdığı haşiyede Tahtâvî, bu uydurma rivayeti kabristanda Kur’an okunacağına dair delil getirir!!! Müslümanın üzerine düşen, sünnete yapışıp bid’attan kaçınmasıdır. Velev ki insanlar bid’atı güzel görselerde. Çünkü her bid’at dalâlettir. 19. Yaşlı kadınların dinine yapışın ( عليكم بدين العجائز ) Bunun aslı yoktur. Buna rağmen Gazâli İhyâ35[35] da rivâyeti Allâh Resûlu (s.a.s)’e nisbet eder! İhyâ üzerinde tahriç çalışması yapan el-Irakî, avamın bu rivayeti dilinde dolaştırdığını, sahih ve zayıf bir aslının olmadığını söyler. 20. Ümmetimin ihtilafı rahmettir ( اختلاف أمتي رحمة ) Bunun aslı yoktur. Muhaddisler bu rivayetin senedini bulmak için çokça gayret sarfetmelerine rağmen bunda muvaffak olamamışlar. es-Subki şöyle der: «Muhaddislerce bu rivayet bilinmemektedir, ben rivayetin ne sahih ne zayıf ne de uydurma bir senedini bulamadım.» Ayrıca rivayet, manâ olarak da, muhakkik alimler tarafından münker görülmüştür. İbn Hazm36[36] şöyle der; « Bu söylenen en kötü sözlerdendir, çünkü eğer ihtilaf rahmet olursa o zaman ittifak ta gazab olur. Hiç bir müslüman da bunu söylemez. Çünkü ya ittifak ya da ihtilaf veya rahmet ya da gazab vardır.» Bu rivayetin kötü izlerinden birisi de, bir çok müslümanın aslı olmayan bu hadis sebebiyle, dört mezheb arasındaki şiddetli ihtilafları kabul etmesidir. İhtilafa düştükleri konularda Kur’an ve sahih sünnet’e katiyen dönme çabasında bulunmazlar. Aslında imamları (Allah onlardan razı olsun), onlara Kur’an ve sahih sünnete dönmelerini emretmişlerdir. Ancak mukallidler dört mezhebi çeşitli şeriatlar şeklinde görmekteler. Böylece şeriat’a zıtlık nisbet etmiş olmaktalar! Bu durum bu tür ihtilafların Allah’tan olmadığını gösteren en büyük delildir. Allah’ın; ( Eğer o, Allah’tan başkası tarafından gelmiş olsaydı onda birçok ihtilâf (tutarsızlık) bulurlardı.)37[37] ayetini düşünselerdi bu tutarsızlığın, bu çelişkinin Allah’tan olmadığını anlarlardı. Sonra nasıl olurda mezheblerin aralarındaki birbirlerine zıt ihtilaflar uyulan bir şeriat ve indirilen bir rahmet olabilir?! Aslı olmayan bu hadis sebebiyle müslümanlar, dört mezheb imamından sonra günümüze kadar, bir çok itikadî ve amelî meselelerde ihtilaf etmeye devam etmişler. Eğer onlar, bir çok Kur’an ayetinin ve hadislerin kötülediği ve İbn Mesud’un da şer olarak vasfettiği ihtilafı kötü görselerdi elbette ittifaka koşarlar, çoğu konularda da doğruyu yanlıştan, hakkı da batıldan ayırırlardı. Sonra da aralarında olabilecek bazı ihtilaflardan dolayıda birbirlerini mazûr görürlerdi. Ancak niçin uğraşsınlar ki, zaten onlar ihtilafın rahmet, mezhebleride bu ihtilaflı haliyle çeşitli şeriatler olduğunu görmekteler?! Sözün özü şudur; dinde ihtilaf kötülenmiştir. Ondan kurtulmaya çalışmak gerekmektedir. Çünkü ihtilaf, ümmetin zayıflamasına sebebtir. Allahu Teala’nın dediği gibi: (Birbirinizle çekişmeyin, sonra korkuya kapılırsınız da kuvvetiniz gider.)38[38] Çekişme, ihtilaf’a rızâ göstermek ve bunun rahmet olduğunu söylemek, ayeti kerim’e ile çatışmaktadır. Bu konuyla ilgili, aslı olmayan bu rivâyetten başka hiçbir dayanakları yoktur. 21. Ashabım yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız hidâyet bulursunuz39[39] ( أصحابي آالنجوم ، بأيهم اقتديتم ؛ اهتديتم ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Sellâm b. Suleym yalancı olup, İbn Hibban’ın da dediği gibi uydurma hadisler rivayet etmiştir. Diğer bir râvi olan Hâris b. Gusayn ise bilinmemektedir. Buna rağmen Şa’rânî şöyle der:« Bu hadis hakkında muhaddisler (zayıflığına dair) konuşmuş olsalar bile, keşf ehline göre sahihtir! »40[40] Ancak Şa’rânî’nin bu sözü hiç şüphesiz batıldır! Çünkü keşf yoluyla hadislerin tashih edilmesi tasavvufi bir bid’attır. Bunu asıl kabul etmek, biraz önceki hadis gibi aslı olmayan batıl hadislerin sahih olduğunu kabule götürmesi demektir. Keşf, sahih olarak vukû bulur ise, en iyi durumda bile, rey ile aynı derecededir. Rey ise, hata da eder isabette edebilir. Tabi ki buna heva karışmamış ise bu böyledir. Allah’ın rızası olmayan herşeyden selâmet dileriz. El-Hatib’in41[41] rivayet ettiği daha uzun metinden oluşan diğer bir uydurma hadis hakkında es-Suyutî şöyle der: « Bu hadiste bazı faideler vardır, şöyle ki ; Resûl (s.a.s)’in kendisinden sonra furu’da ki ihtilafları haber vermesi onun mucizelerindendir, çünkü bu gaybtan haber vermektir. Ve onun buna rızası ve onayı sözkonusudur. Öyle ki bunu rahmet kılmış ve mükellefi istediğini almakta serbest bırakmıştır...»! Buna cevap olarak şöyle denir; önce es-Suyutî’nin rivayetin sahih olduğunu isbat etmesi gerekir ki, sonradan da o rivayetten hükümler çıkarabilsin. Bu rivayetin uydurma olduğuna bir başka delil de; nasıl olur da Peygamber (s.a.s) sahabeden olan her bir ferde uymamızı tavsiye edebilir? Kaldı ki sahabe arasında âlim olduğu gibi, ilimde orta seviyeli ve daha da aşağı olanlar vardı. Konuyla ilgili gelen rivayetlerin uydurma olduğunu söyleyen İbn Hazm şöyle devam eder: « Çünkü Allah Teala Peygamberi (s.a.s)’i ( O, arzusuna göre konuşmaz. O (bildirdikleri) vahyedilenden başkası değildir)42[42] şeklinde nitelendiriyor ise, Peygamber (s.a.s.)’in şeria’ta dair bütün sözlerinin gerçek ve şüphesiz olarak Allah’tan geldiği anlaşılır. Allah’tan gelen şeyde de ihtilaf olmaz. Çünkü ayette ( Eğer o (Kur’an), Allah’tan başkası tarafından gelmiş olsaydı onda birçok tutarsızlık bulurlardı )43[43] buyurulmuştur. Allah ( Birbirinizle çekişmeyin ) ayetiyle bizlere tefrika ve ihtilafı yasaklar. Dolayısıyla sahabeden her birine tâbî olmamızı Allah Resulu (s.a.s)’in bizlere emretmesi imkansızdır. Çünkü sahabenin içerisinde birisinin helal kıldığını haram kılan bulunabilmektedir. Eğer durum böyle olsaydı, Semure b. Cundup’a uyarak içkinin satışı helâl olurdu. Ebû Talha’ya uyarak ta oruçlunun dolu yemesi helâl olurdu (orucu bozulmazdı). Bunlar diğer sahabelere tâbî olunduğunda da haram oluyor. İbn Hazm Allah Resulu (s.a.s)’in ölümünden önce ve sonraki dönemde sahabe’den sadır olan sünnete isabet edemedikleri bazı görüşleri uzunca anlattıktan sonra şöyle der; « Nasıl olurda hem hata hem de isabet eden bir kavmi taklid etmemiz caiz olur »? Konuyla ilgili diğer bir uydurma rivayette: 22. Ehli beytim yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız hidayet bulursunuz ( أهل بيتي آالنجوم ، بأيهم اقتديتم ؛ اهتديتم ) Uydurma Ravilerinden olan Ahmed b. Kâsım er-Reyyân hakkında ez-Zehebî, yalancı olduğunu söyler. Bu rivayet yalancı olan Ahmed b. Nubeyt nüshasındadır. Dolayısıyla İbn Arrâk44[44] rivayetin uydurma olduğunu beyan eder. 23. Gerçekten dolu ne yemektir ne de içecek45[45] ( إن البرد ليس بطعام ولا بشراب ) Hadis Münkerdir. Ali b. Yezid b. Cüd’ân yoluyla, Enes (r.a) şöyle der: ( Gök yüzünden dolu yağar, bunun üzerine Ebû Talha şöyle dedi: « Bu doludan bana verirmisin », oruçlu olduğu halde ramazanda yemeğe başlar! O’na dedim ki ; « oruçlu olduğun halde dolumu yiyiyorsun »? Bana şöyle cevap verdi; « Bu dolu gök yüzünden inmiş olup onunla midelerimizi temizleriz, o ne yemek ne de içecektir »! Enes de ki; « Resulullah’a (s.a.s) geldim ve Ona haber verdim », O da: « Bunu amcandan al », dedi ) Bu hadisin senedi zayıftır. Çünkü ravilerinden olan Ali b. Yezid zayıf olup yanlışlıkla mevkûf46[46] rivayetleri merfû kılar. Bu hadisin illetide zaten budur; Sika (güvenilir) raviler, Enes kanalıyla Ebû Talha’ya mevkûf olarak rivayet ederler. Ali b. Zeyd ise, tam tersine Nebî (s.a.s)’e kadar hadisi ref eder. Dolayısıyla hadisin ref edilmesi münkerdir. Şube, o da Katade ve Humeyd’in Enes’ten gelen rivayetinde: (Dolu yağdı, Ebû Talha oruçlu olduğu halde yemeğe başladı, ona; « Oruçlu olduğun halde mi yiyiyorsun » denilince? O da; « Gerçekten bu berekettir »! der)47[47] Hadisin senedi Buhari ve Müslim’in şatına göre sahihtir. Tahâvî kendi rivayetinde el-Bezzâr’ın bunu mevkûf olarak rivayet ettiğini ve şu ziyadeliği getirdiğini söyler. « Bunu Said ibn el- Museyyib’e söyledim, bunu kerih gördü ve dolunun susuzluğu kestiğini söyledi ». el-Bezzâr da şöyle der : « Biz bu fiili ancak Ebû Talha’dan biliyoruz ». Dolayısıyla bu rivayet mevkûftur, Nebi (s.a.s)’in burada zikri geçmemektedir. Bilâkis Ali b. Zeyd hadisi ref etmekle hatâ etmiştir. Böylelikle mevkûf rivayet, yukarıdaki (Ashabım yıldızlar gibidir...) hadisinin batıl olduğuna delildir. Eğer (Ashabım yıldızlar gibidir...) hadisi sahih olmuş olsaydı, ramazan da dolu yiyenin orucu, Ebû Talha (r.a)’ya uyulduğundan bozulmamış olurdu. Bilindiği kadarıyla bu sözü bugün hiç bir müslüman söylemez. 24. Kim nefsini bilirse Rabbini de bilmiştir ( من عرف نفسه ؛ فقد عرف ربه ) Bu sözün aslı yoktur. Hafız Es-Sehâvî şöyle der: « Ebû Muzaffer b. Sem’âni der ki: ‘Bu söz merfû olarak bilinmez, bilakis Yahya b. Muâz er-Razi’nin sözü olarak hikâye edilir.’ »48[48] en-Nevevi rivayetin sabit olmadığını söyler. Suyûtî49[49] de buna katılır. Şeyh Aliyyu’l-Kâri,50[50] İbn Teymiyye’nin rivayet hakkında uydurma dediğini nakleder. Kamûs’un sahibi Fiyruz Abâdî ise şöyle der: « Bu Nebevî hadislerden değildir, çoğu insanlar bunu Nebi (s.a.s.)’in hadislerinden sayarlar. Ancak aslı yoktur, bilâkis İsrailiyattandır: ‘Ey insan nefsini bil ki; Rabbini tanıyasın’.» İhtisas ehlinin hadis hakkındaki hükmü budur. Buna rağmen bazı son dönem Hanefî fukahâsı bu hadisin şerhi hakkında kitab yazmışlardır. Ayrıca ileride gelecek olup aslı olmayanآنت آنزا مخفيا ( Ben gizli bir hazineydim...) rivayetinin şerhi hakkında da özel bir risâle yazılmıştır. Bütün bunlar bu fukahâ’nın maalesef, hadisçilerin sünnete olan hizmetleri ve sünnete dışarıdan sokulanları arındırma gayretlerinden istifade etmek için çalışmadıklarını gösterir. Bunun içindir ki, kitaplarında zayıf ve uydurma hadisler çoktur. 24. Her kim abdestten sonra (İnnâ enzelnâhu fi leyleti’l-kadri) suresini bir kere okur ise, doğrulardan olur. Her kim iki kere okur ise, şehitler divânına yazılır. Her kim de üç kere okur ise, Allah onu Peygamberler ile haşreder. ( من قرأ في إثر وضوئه: [ إنا أنزلناه في ليلة القدر ] مرة واحدة آان من الصديقين ، ومن قرأها مرتين آتب في ديوان الشهداء، ومن قرأها ثلاثا حشره الله محشر الأنبياء ) Bu hadis uydurmadır. ed-Deylemî Müsnedu’l-Firdevs51[51] te, Ebû Ubey’de kanalından rivayet eder, Ebu Ubeyde ise mechûldur. Rivayetin başka bir illeti de Hasen el-Basrî an ana sigasıyla rivayet etmiştir. Hafız es-Sehâvî, rivayetin aslının olmadığını söyler. Bu uydurma rivayet, abdestten sonraki okunan sahih senedli duaların ihmâl edilmesine götürür. Müslim ve Tirmizi de gelen hadis şu lafızladır: ( Eşhedu en la ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîke lehû ve eşhedu enne Muhammeden abduhû ve resûluhû, Allahumme ic’alnî mine’t-tevvâbine vec’alnî mine’l-mutetahhirîne.) Veya şöyle de söyleyebilir: ( Subhâneke Allahumme ve bihamdike eşhedu en lâ ilâhe illâ ente estagfiruke ve etûbu ileyk.) Hadisi el-Hâkim sahih bir isnad ile rivayet etmiştir. 25. Ensenin meshi (cehennemde) zincirlemeden korur ( مسح الرقبة أمان من الغل ) Hadis uydurmadır. en-Nevevî52[52] bu rivayetin uydurma olup Peygamber (s.a.s.)’in sözlerinden olmadığını söyler. es-Suyûtî53[53] de bu sözü en-Nevevi’den naklederek ona katılır. Konu ile ilgili başka bir rivayette: 26. Her kim abdest alırda ensesini meshederse kıyâmet günü zincirlenmez.54[54] ( من توضأ ومسح عنقه لم يغل بالأغلال يوم القيامة ) Ravilerinden olan Muhammed b. Amr’ın zayıflığı hakkında ittifak edilmiştir. Nitekim Muhammed b. Ahmed Ebu Bekr Mufîd de, Hâfız el-Irakî’nin de ifade ettiği gibi rivayetin mevzû sayılmasına sebebtir. Aynı şekilde ez-Zehebî ve İbn Hacer’de bu raviyi suçlarlar. Kaldı ki bu rivayetler münker sayılır, çünkü Resûl (s.a.s.)’in abdestinin sıfatına dair gelen hadislerin hepsine muhaliftir. Hiç birinde ensenin meshedilmesi zikredilmemiştir. Ancak Talha b. Musarraf’ın babasın’dan onun da dedesinden gelen rivayette: ( Resulullah (s.a.s.)’i başını bir kere meshederken gördüm, ensenin başlangıcına kadar ulaştı.) Diğer bir rivayette : ( Başını önden başlayarak arkaya kadar meshetti, öyleki elini kulaklarının altından çıkarttı.) Rivayeti Ebû Davûd ve başkaları tahrîç etmiştir. Muhaddisler, zaaf, cehâlet ve râvi Musarraf’ın babasının sahabe olup olmadığı hakkında ki ihtilafla birlikte üç tane illet zikrederler. Dolayısıyla başta en-Nevevî, İbn Teymiyye ve Askalânî olmak üzere muhaddisler, hadisin zayıf olduğunu belirtmişlerdir. 27. Rabbim beni terbiye etti ve terbiyemi en güzel şekilde yaptı. ( أدبني ربي ، فأحسن تأديبي ) Hadis zayıftır. İbn Teymiyye, manasının doğru olduğunu ancak rivayetin sabit bir isnadının bilinmediğini söyler. es-Sahâvî ve es-Suyûtî de İbn Teymiyye’yi desteklerler. Daha fazla bilgi için Keşful Hafâ’ya55[55] bakılabilir. 28. Müezzinin, Eşhedu Enne Muhammeden Resulullah... dediği esnada işaret parmaklarının içiyle gözlerin meshedilmesi, bunu yapanın (s.a.s.)’in şefaatına nail olacağı, hadisi.56[56] ( مسح العينين بباطن أنملتي السبابتين عند قول المؤذن: أشهد أن محمدا رسول الله ... إلخ ، وأن من فعل ذلك؛ حلت له شفعته صلى الله عليه وسلم) Sahih değildir. İbn Tâhir57[57] hadisin sahih olmadığını söyler. eş-Şevkânî58[58] ve es-Sahâvî59[59] de İbn Tâhir’e katılırlar. 29. Vakit geçmeden önce namazı kılmaya, ölümden önce de tevbe etmeye acele edin.60[60] ( عجلوا بالصلاة قبل الفوت ، وعجلوا بالتوبة قبل الموت ) Hadis uydurmadır. Ancak manası sahihtir. 30. İnsanların hepsi ölüdür; ancak alimler, alimler de hepsi helâk olmuştur; ancak amel edenler, amel edenlerin hepsi ise boğulmuştur; ancak ihlaslı olanlar, ihlaslı olanlar da büyük bir tehlike üzeredirler. ( الناس آلهم موتى ؛ إلا العالمون، والعالمون آلهم هلكى ؛ إلا العاملون، والعاملون آلهم غرقى ؛ إلا المخلصون ، والمخلصون على خطر عظيم ) Hadis uydurmadır. es-Sagânî aynı kaynakta rivayeti nakleder ve şöyle der: « Bu hadis iftiradır ve fasih değildir ». Tasavvufcuların sözlerindendir, ancak bazı câhiller bunu Resûl (s.a.s.)’e nisbet etmişlerdir.
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
Selef | Tarix: Cümə axşamı, 25.12.2008, 23:05 | Yazı # 2 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| 31. İsa’dan başka Mehdî yoktur.61[61] ( لا مهدي إلا عيسى ) Hadis münkerdir. Muhammed b. Hâlid el-Cenedî hadisi; Ebân b. Sâlih’ten o da el-Hasen’den o da Enes’ten merfû olarak rivâyet etmiştir. Bu sened zayıf olup üç tane illeti vardır. İlki: el-Hasenu’l-Basrî hadisi an ane sigasıyla rivâyet etmiştir ve kendisi müdellistir. İkincisi: el-Hâfiz İbn Hacerî’n de belirttiği gibi Muhammed b. Hâlid bilinmemektedir. Üçüncüsü: Senedteki ihtilâf; bunu da el-Beyhakî belirtir. el-Beyhakî, Mehdî’nin çıkacağına dair gelen hadislerin hiç şüphesiz daha sahih olduğunu söyler. Bu nedenle ez-Zehebî el-Mizân’da bu haberin münker olduğunu bildirir. es- Sâgânî ise, eş-Şevkânî’nin62[62] naklettiği üzere, rivâyete uydurmadır der. Hâfız İbn Hacer63[63] de, bu hadisin Mehdî hadislerine olan muhalefetinden dolayı bunu kabul etmediğini işaret eder. Bu hadisi Kâdiyâniyye taifesi, iddia ettikleri peygamberlerine davet etmek için kullanırlar. Bu, sözde peygamber, kendinin peygamber olduğunu, sonrada son zamanda ineceği müjdelenen İsâ b. Meryem olduğunu iddia etmiştir. Yukarıdaki münker hadise binaen de İsâ’dan başka Mehdî’nin olmayacağını öne sürer. Anlayışı zayıf olan bir çok insan arasında bu kişinin daveti revaç bulmuştur. Zaten bâtıl olan her davet böyledir, ona sahip çıkıp davet eden insanlar hep bulunur. 32. Müminin artığı şifadır. ( سؤر المؤمن شفاء ) Bu sözün aslı yoktur. Bunun böyle olduğunu Ahmed el-Gazzî64[64] ifâde eder. el-Aclûnî65[65] de buna katılır. 32. Mehdî, amcam Abbas’ın çocuğundandır.66[66] ( المهدي من ولد العباس عمي ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Muhammed b. Velîd el-Kuraşî hadisi tek başına rivayet etmiştir. İbn Adiy, onun hadis uydurduğunu söyler. Ebû Arûbe ise onun yalancı olduğunu bildirir. el-Munâvî,67[67] İbnu’l-Cevzî’den naklederek aynı illetle hadisi cerheder. Böylece es-Suyûtî’nin bu hadisi el-Câmi’us-Sagir de nakletmesinin hata olduğu anlaşılmış oldu. Hadisin uydurma olduğuna dâir bir başka delilde; Allâh Resûlû (s.a.s.)’in başka bir hadisiyle çelişmesidir. Hadis şöyledir; ( Mehdî benim zürriyyetimden, Fâtıma’nın çocuğundandır.)68[68] Bu hadisin senedi ceyyid (iyi) olup bütün ravileri güvenilirdir. 33. Tesbih ne güzel hatırlatıcıdır...69[69] ( نعم المذآر السبحة ... ) Bu söz uydurmadır. es-Suyûtî bu hadisi el-Munhâ fis’sibha70[70] da zikretmiştir. eş-Şevkânî71[71]de ondan nakleder. Her ikiside rivâyet hakkında bir şey söylemeyip susarlar. Ancak râvilerin bir kısmı bilinmemekte ve bazılarıda yalanla ittiham edilmişlerdir. Ayrıca hadis, mana olarak batıl manalar içermektedir, şöyleki; İlki: Boncuklarla olan tesbih bid’attır, çünkü Peygamber (s.a.s.)’in zamanında olmayıp, O’ndan sonra icâd edilmiştir. Lugat alimleri, tesbih’in yeni bir kelime olduğunu ve Arablar’ın bu kelimeyi tanımadığını söylerler. Bu itibarla nasıl olurda, Allâh Resûlû (s.a.s.), Ashabına bilmedikleri bir şeyi tavsiye eder. İbn Vaddâh el-Kurtubî,72[72] Salet b. Behrâm’dan rivâyet ettiği bir eserde; (İbn Mesûd boncuklarla tesbih çeken bir kadına uğrar, onları kopartıp atar. Sonrada taşlarla tesbih çeken bir adama gelir ve ayağı ile vurur. Ardından şöyle der: « Çok ileriye gittiniz! Karanlık bid’atlara daldınız! Muhammed (s.a.s.)’in Ashâbını ilimde geçtiniz! ») Bu eserin senedi Salet’e kadar sahihtir, kendisi güvenilir bir râvi olup tabii’nin etbasındandır. Ancak sened munkatidir (kesiktir). İkincisi: Boncuklarla tesbih çekmek Allâh Resûlû (s.a.s.)’in yoluna muhaliftir. Bu konuda Abdullâh b. Amr şöyle der: ( Allah Resûlû (s.a.s.)’i sağ eliyle tesbih çekerken gördüm)73[73] Ayrıca Allâh Resûlû (s.a.s.)’in bazı hanımlarına verdiği emre de uymamaktadır. Şöyle der: ( Sizlere Subhânâllâh, Allâhu Ekber deyip Allâh’ı eksiklikten tenzih etmeyi emrederim. Gaflet edipte Lâ İlâhe İllalâh’ı unutmayın, parmaklarınızla tesbih çekin çünkü onlar sorulur ve konuşturulurlar.) Bu hadis hasendir. Hadisi Ebû Dâvud ve diğerleri rivâyet etmişlerdir. el-Hâkim ve ez -Zehebî hadisin sahih olduğunu söylerler. en-Nevevî ve el-Askalânî74[74] ise hasen hükmünü vermişlerdir. Birde bu hadise şahid olan Âişe (r.anha)’ya mevkûf olan rivâyeti de Ebû Dâvud tahrîç etmiştir. Boncuk ve benzerleriyle tesbih çekmenin meşrûluğuna dâir yukarıda es- Suyûtî’nin ismi geçen risalesinde naklettiği iki hadise gelince: İlki: Sad b. Vakkâs’tan; Kendisi Allâh Resûlû (s.a.s.) ile bir kadının yanına giderler, kadının önünde tesbih çektiği çekirdek veya taşlar vardır. Allâh Resûlu (s.a.s.) şöyle der: (Sana bunda daha kolay veya daha faziletli olanı bildireyimmi? Diyerek şöyle buyurur; «Subhânallâhi Adede Mâ Halaka Fi’s-Semâi...»)75[75]ez-Zehebî ve İbn Hacer, râvilerden olan Huzeyme’nin bilinmediğini söylerler. Saîd b. Hilâl ise şuuru bozulduğundan hadisleri karıştırmıştır. Bazı güvenir raviler de Huzeyme’yi zikretmemişlerdir. Dolayısıyla hadis hakkında hasen hükmünü veren et- Tirmizî ile, sahih hükmünü veren el-Hâkim hata etmişlerdir. Yukarıda zikri geçen illetleri bilmeden veya görmemezlikten gelen çağdaş bazı hevâ ehli, bu tür hakikatları bilmiyormuş gibi hareket eden şeyhleri yâni Abdullâh el- Gumâri’yi taklid ederler. Bu kişi bu hadisi Kenz’in76[76] de nakleder, böylelikle müridlerine boncuklarla tesbih çekmeyi sonra da boyunlarına takmayı câiz kılar! İkincisi: Safiyye Şöyle der: (Allâh Resûlû (s.a.s.) önümde tesbih çektiğim dört bin tane çekirdek olduğu halde yanıma geldi. Dedi ki :« Ey Huyeyye’nin kızı bu nedir»?! Dedim ki: « Onlarla tesbih çekerim ». Dedi ki: « Başında durduğumdan beri bundan daha fazla tesbih ettim ». Dedim ki: « Ey Allâh’ın Resûlû banada öğretsene »! Dedi ki: « Şöyle de: Subhânallâhi Adede Ma Halakallâhu Min Şey’in...»)77[77] et-Tirmizî hadise zayıf hükmünü şu sözüyle verir: Bu hadis garîbtir...hadisin isnâdı bilinmemektedir. Râvilerinden olan Hâşim b. Saîd hakkında Hâfız İbn Hacer78[78] zayıf olduğunu söyler. Ayrica yukarıda geçen iki hadisin zayıf olduğuna bir başka delilde, bu hâdisenin İbn Abbâs’tan sabit olmasıdır ki, rivâyette tesbih için kullanılan taşlardan bahsedilmemektedir. Hadisin lafzı şöyledir: (Cuveyriyye’den; Peygamber (s.a.s.) Cuveyriyye kendi mescidinde olduğu halde sabah namazının akabinde onun yanından çıkar. Duhâ namazını kıldıktan sonra döner ve Cuveyriyye’yi oturur halde bulur ve şöyle der: « Hâlâ seni bıraktığım hâl üzeremisin »? Cuveyriyye « evet » der. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurur: « Ben senden sonra üç defa dört tane kelime söyledim. Eğer bugün senin söylediğinle tartılacak olursa ağırlıkta aynı gelirdi: ‘Subhânallâhi ve bihamdihi; adede halkihi, ve ridâ nefsihi, ve zinete arşihi, ve midâde kelimâtihi’».)79[79] Bu sahih hadis iki şeye delalet eder: İlki: Bu hâdisede ki kişi Cuveyriyye’dir, yukarıdaki ikinci hadiste geçen Safiyye değildir. İkincisi: Hâdisede geçen taşlar ile tesbih münkerdir. Bunu yukarıda geçen İbn Mesûd’un karşı çıkması da desteklemektedir. İbn Mesûd’un medresesinden mezûn olan İbrâhîm b. Yezîd en-Nehaî el-Kûfî, kızının tesbih iplerini sarması için yardım etmesini yasaklardı.80[80] Diğer taraftan biri gelipte, parmaklar ile olan tesbihin, adet çoğaldıkça sayısının muhafazasının imkansız olduğunu söylerse, ona şöyle deriz: Bu karmaşalığa sebeb diğer bir bid’attır. Yâni dinimizde gelmediği şekilde, Allâh’ın çokça belirli bir sayıda zikredilmesidir. İşte bu bid’at boncuklarla tesbih bid’atına götürür. Sahih sünnette sabit olan en çok zikir adedi yüz’dür. Bunu da âdet edinen kişi kolaylıkla yanlışsız bir şekilde yapabilir. Parmaklarla tesbihin daha faziletli olduğuna ittifak etmelerine rağmen, boncuklarla yapılan tesbih parmaklarla sünnet olan tesbihi fiilen bitirmiştir. Birde insanlar bu bid’at ile yeni icatlar getirmişlerdir. Tarikatçılar bunu boyunlarına bile asarlar. Şeyhleri olan Abdullâh el-Gumârî, tesbihin boyuna asılmasını yazıcının kalemi kulağına koymasına kıyas ederek, bunda bir sakıncanın olmadığını söyler! Ancak boncuklarla tesbih hadisi görüldüğü gibi uydurmadır. Bazılarıda hem seninle konuşur hemde elindeki tesbihiyle tesbih çeker veya senin sözüne kulak verir. Kimi de selâmı telaffuz etmeden tesbihini kaldırarak alır. Bu bid’atın daha birçok yanlışlığı vardır. Şairin dediği gibi: Her türlü hayır selefe uymadadır, Her türlü şerde halefin bid’atındadır. 34. Hatib minbere çıktığında, namazda yoktur, konuşmakta ( إذا صعد الخطيب المنبر ؛ فلا صلاة ، ولا آلام ) Bu rivâyet batıldır. Halk arasında bu lafızla şöhret bulmuş olup, bazı beldelerde minberlere dahi asılmıştır. Bu rivâyeti Taberânî el-Kebir’de İbn Umer’den merfu olarak rivâyet etmiştir. Rivâyetin lafzı şöyledir: (Biriniz mescide girdiğinde imam minberde ise, bitirinceye kadar namazda yoktur, konuşmakta). Râvilerinden olan Eyyub b. Nuheyk hakkında, Ebu Hâtim: « Bu kişinin hadisi zayıftır » der. el-Heysemî bu râvinin metrûk olduğunu ve bir çok ilim ehlinin o’nu zayıf kıldığını söyler. İbn Hacer de « bu hadis zayıftır der ».81[81] Senedi zayıf olmasına rağmen bu hadise bâtıl hükmünün verilmesi iki sahih hadise olan muhalefetindendir: İlk hadis: ( Biriniz cuma namazına geldiğinde imam (minbere) çıktı ise iki rekat kılsın) Bu hadisi Buhârî ve Müslim Câbir (r.a.) dan merfû olarak rivâyet etmişlerdir. Câbir’den gelen başka bir rivâyette; ( Bir adam, Allâh Resûlu (s.a.s.) cuma günü hutbe verir iken gelir. Resûl (s.a.s.) ona: « Namaz kıldın mı?» der. O da « Hayır » deyince. « Öyleyse kalk ve iki rek’at kıl » der. ) Bu hadisi Müslim rivâyet etmiştir. Bu sahîh hadisler, imamın hutbeye çıkmasından sonra camiye girenin, oturmadan önce iki rek’at namaz kılması gerektiğini vurgular. Ancak daha yukarıdaki hadis bunu yasaklamaktadır! Katmerleşmiş cehâletten dolayı bazı hatiblerin bu namazı kılanlara mâni olmaya çalıştıklarını görürsün. Bunların Allâh’ın şiddetli tehdidi altına girmelerinden korkulur. Âyette ; (Namaz kılarken bir kulu menedeni gördünmü? ) (el-Alak) buyrulmaktadır. Başka bir ayette ise Allâh’u Teala şöyle buyurur: (Onun emrine aykırı davrananlar, başlarına bir belâ gelmesinden veya kendilerine çok acıklı bir azap isâbet etmesinden sakınsınlar ). (Nur, 63) İkinci hadis: (Cuma günü imam hutbe verirken arkadaşına dinle dediysen, boş söz etmişsindir ). Buhârî ve Müslim rivâyet etmiştir. Bu hadis, (imam hutbe verirken) sözü mefhûmuyla şuna delâlet eder: İmam hutbe vermediği sürece kelâma bir mâni yoktur. Bunu, Umer (r.a.)’nun dönemindeki tatbikat desteklemektedir. Salebe b. Ebî Mâlik şöyle der: (İnsanlar Umer b. el-Hattâb minbere oturduğunda müezzin susana kadar konuşurlardı, Umer minberde ayağa kalktığında, her iki hutbeyi bitirene kadar hiç kimse konuşmazdı. ) Bunu Mâlik82[82] ve et-Tahâvî83[83] rivâyet etmiştir. İkisininde isnâdı sahihtir. Böylece imamın minbere çıkması değilde, sözünün konuşmayı kestiği ve imamın minbere çıkmasının tahiyyetu’l-mescid namazını kılmaya mâni olmadığı ortaya çıkmaktadır. Bu da yukarıda geçen hadisin batıl oluşuna delildir. 35. Sarık ile kılınan namaz sarıksız kılınan namazın yirmi beşine eşittir. Sarık ile kılınan cuma namazı sarıksız kılınan cumanın yetmişine eşittir. Gerçekten melekler sarıklıların cumasına katılırlar, güneş batana dek sarıklılar üzerine salât getirirler. ( صلاة بعمامة تعدل خمسا وعشرين صلاة بغير عمامة، وجمعة بعمامة تعدل سبعين جمعة بغير عمامة. إن الملائكة ليشهدون الجمعة معتمين، ولا يزالون يصلون على أصحاب العمائم حتى تغرب الشمس ) Bu hadis uydurmadır. İbn Neccâr rivâyet etmiştir. İbn Hacer84[84] « Bu uydurma bir hadistir » der. Bunuda es-Suyûtî Zeyl el-Ehâdis el-Mevdûa85[85] naklederek bu hükme katılır. İbn Arrâk86[86] da aynı şekilde buna uyar. Sonradan es-Suyûtî bunu unutarak hadisi el-Câmiu’s-Sagîr de zikreder. el- Munâvi, eserin Şerh’inde İbn Hacer’in hadise uydurma dediğini naklederek es- Suyûti’nin hata ettiğini belirtir. Aslında es-Suyûtî mezkur eserinde uydurma hadisleri zikretmeyeceğini bildirmiştir, ama kendisi dahi başka kitablarında bazı hadislerin uydurma olduğuna hükmetmiştir. Dolayısıyla hakkı kişilerle tanıma, önce hakkı bil, böylece kişileri tanırsın. Hâfız b. Hacer, selim olan aklın onaylamadığı ve hadiste vadedilen sevabtaki mubâlağadan dolayı, buna uydurma hükmünü verir. Eğer bunlar olmasaydı hadisi zayıf kılmakla yetinirdi. Çünkü senette ithâm olunan kimse yoktur. Bunu bu şekilde anladıysan aşağıdaki hadisin hükmünü daha iyi anlarsın. 36. Sarık ile kılınan iki rek’at, sarıksız kılınan yetmiş rek’attan daha hayırlıdır ( رآعتان بعمامة خير من سبعين رآعة بلا عمامة ) Hadis uydurmadır. es-Suyûtî bunu el-Câmiu’s-Sagir de zikreder. ed-Deylemî’nin Musned el- Firdevs’te Cabir’den rivâyet ettiğini bildirir. Bir önceki hadiste olduğu gibi, uygun olan hadisi Zeyl el-Ehâdis el-Mevdûa kitabına almasıydı. Çünkü sarıkla kılınan namazın sevabındaki mubâlağa bunda daha da fazladır. Aslında hadisi Ebû Nuaym rivâyet etmiş olup, ondan da ed-Deylemî almıştır. Hadisin râvilerinden olan Târık b. Abdurrahmân’ı el-Buhârî ed-Duafâ’da zikreder, el-Hâkim de, «hafızası kötüdür » der. es-Sahâvî bu hadisin sabit olmadığını söyler. Hâfız b. Receb el-Hanbelî’nin ilel et-Tirmizî’ye87[87] yaptığı şerhte şöyle gelir: Ahmed b. Hanbel’e sarıklı kılınan namazın sarıksız kılınan namazdan yetmiş defa daha faziletli olduğuna dair hadis sorulduğunda, « bu yalandır, bu batıldır » der. 37. Sarıkla kılınan namaz onbin hasenata eşittir ( الصلاة في العمامة تعدل بعشرة آلاف حسنة ) Hadis uydurmadır. ed-Deylemî88[88] senediyle Ebân’dan oda Enes’ten merfû olarak rivâyet etmiştir. Bunu es-Suyûtî Zeyl Ehâdis el-Mevdûa’da89[89] zikrettikten sonra « Ebân ithâm edilmiştir » der. İbn Arrâk Tenzîh eş-Şerîa’da90[90] es-Suyûtî’ye hadisin bu hükümde tabi olmuştur. es-Sahâvî’de el-Makâsıd 91[91] adlı kitabında İbn Hacer’e uyarak « Bu hadis uydurmadır » der. Bu üç hadisin uydurma olduğuna dâir hiçbir şüphe yoktur. Çünkü hikmet sahibi olan eş-Şârî işleri doğru bir terâzi ile ölçer. Dolayısıyla sarıkla kılınan namazın sevabının, cemaatla kılınan namazın sevabıyla aynı olması veya kat ve kat daha fazla olması makûl değildir! Sonra cemaat namazının hükmüyle, sarık bağlamanın hükmü arasında çok büyük fark vardır. Sarık hakkında söylenecek en son hüküm müstehab olduğudur. Ancak tercih edilen; sarığın âdet olan sünnetlerden olduğudur. Sarık ibâdet olan sünnetlerden değildir. Cemaat namazına gelince, en azından müekked sünnet olduğu söylenmiştir. Ayrıca namazın şartlarından olduğu, namazın cemaatsız sahih olmayacağı da söylenmiştir. Doğru olan görüş ise, cemaat namazının farz (vacib) olduğudur. Ama terkedildiğinde kişi şiddetli bir günah kazanmasına rağmen namazı sahihtir. Bunun için nasıl olur da Alîm ve Hakîm olan Allâh, bunun sevabını sarıkla kılınan namazla eşit, bizzat daha aşağıda bir derece kılsın. Herhalde Hâfız b. Hacer bu manâyı hesaba katarak hadis hakkında uydurma hükmünü verir. Bu tür uydurma hadislerin kötü tesirlerinden ve hatalı yönlendirmelerinden bir tanesi de; bizler bazı insanların namaza girmek istediklerinde başlarına mendil bağladıklarını muşâhede ederiz. Zannınca bu zikredilen sevaba nâil olacaktır. Halbuki bu kişi, nefsini temizleyen ve tezkiye eden bir amel işlememiştir. Garib olan tarafı da şudur: Bazıları sakallarını keserek bu günahı işlerler. Namaz için kalktıklarında sakallarını kesmelerinden dolayı hiç bir eksiklik duymazlar, ve bu onları hiçmi hiç ilgilendirmez. Ancak sıra sarıkla namaz kılmaya gelince, onlara göre bu ihmal edilmemesi gereken bir iştir! Buna delil de şu durumlarıdır: Sakallı birisi namaz kıldırmak için öne geçtiğinde sarıklı değil ise, ondan razı olmazlar. Eğer sarıklı birisi, sakalını kesme günahıyla birlikte namaz kıldırmak için öne geçse, bu onları rahatsız etmediği gibi buna ehemmiyette vermezler. Böylece Allâh’ın dinini tersine çevirmişler. Allâh’ın haram kıldığını mubâh, mubâh kıldığını da vacib kılmışlardır. Eğer sarığın fazileti sabit olmuş olsaydı, müslüman kişinin normal hallerinde zinet olarak kullanması istenilirdi. Tâ ki bununla diğer insanlardan ayrılmış olsun. Asıl maksad, ödünç olarak alınan sarıkla sayılı dakikalarda eda edilen namaz değildir, ki bitirir bitirmez alınıp cebe yeniden hapsedilsin! Çünkü müslüman kişinin namaz dışındaki sarığa olan ihtiyacı, namazın içindeki ihtiyacından daha fazladır. Özellikle mümin ile kafirin giyeceklerinin karıştığı bu asırda, sarık müslümanın şiarı olup onu kafirlerden ayırır durumdadır. Sakal hakkında ise, Allâh Resûlu (s.a.s.) şöyle buyurur: ( Müşriklere muhâlefet edin, bıyıkları kısaltın ve sakalları bırakın ) Bu hadisi Buhârî ve Müslim rivâyet etmiştir. Namaza başlarken, ödünç sarığın koyulması, namaz için insanın yüzüne ödünç sakal koyması gibidir. Bu ödünç sakalı muşâhede etmesek bile, günün birinde Avrupalıların taklidi babından müslümanların arasında yayılması hiçte uzak değildir. ed-Dimaşk’ta neşrolunan (2485) sayılı 1364 hicri tarihli el-Alem dergisinde şöyle bir haber vardır: « Londra- Lordlar meclisi toplandığında hava sıcaklığı artar, başkan ödünç olan sakallarını çıkarma iznini verir!» 38. Güzel kadının yüzüne ve yeşilliğe bakmak görmeyi arttırır 92[92] ( النظر إلى وجه المرأة الحسناء والخضرة يزيدان في البصر ) Hadis uydurmadır. ez-Zehebî el-Mizan’da bu haberin bâtıl olduğunu ifade eder. İbn Kayyım ise, bu hadis ve benzerlerinin zındıkların uydurması olduğunu söyler. es-Sagânî ehâdis el- Mevdûa93[93] adlı kitabında rivayeti zikreder. Maalesef es-Suyûtî bu ve benzeri hadisleri el-Câmiu’s-Sagîr’ine almıştır. 39. Kim bir hadis söylerde onun yanında aksırılırsa; o haktır 94[94] ( من حدث حدیثا ، فعطس عنده ؛ فهو حق ) Hadis batıldır. İbnu’l-Cevzi95[95] rivâyete batıl demektedir. Ebû Hâtim de bu yalan bir hadistir demiştir. eş-Şeyh Aliyyu’l-Kârî96[96] İbn Kayyım’dan şöyle nakleder: « Bazı insanlar bu hadisin senedinin sahih olduğunu söyleseler bile, his bunun uydurma olduğuna şahittir... Peygamber (s.a.s.) den rivâyet olunan bir hadisin yanında yüzbin kişi aksırsa dahi, aksırma ile hadise sahih hükmü verilmez...» 40. Sözün en doğrusu, yanında hapşurulandır 97[97] ( أصدق الحديث ما عطس عنده ) Bu hadiste batıldır. 41. Namaz dirhem mikdarı kandan dolayı iade edilir. Başka bir lafız da ise : Elbisede dirhem mikdarı kadar kan varsa, elbise yıkanır ve namaz iade edilir.98[98] ( تعاد الصلاة من قدر الدرهم من الدم ) وفي لفظ: ( إذا آان في الثوب قدر الدرهم من الدم ؛ غسل الثوب، وأعيدت الصلاة ) Hadis uydurmadır. İbn Hibbân şöyle der: « Bu haber şüphesiz uydurmadır. Allâh Resûlu (s.a.s.) bunu söylememiştir. Bunu Kûfe Ehli uydurmuştur. (Râvilerinden olan) Ravh sika (güvenilir) ravilerden uydurma rivâyetlerde bulunur.» İbn Hibbân’ın bu sözüne ez-Zeylaî99[99] ve İbnu’l-Mulakkan100[100] da katılmıştır. el- Buhârî’de « bu hadis batıldır » der. Hadis başka bir yol ve lafızla da gelmiştir: 42. Dirhem mikdarı kan yıkanır ve ondan dolayı namaz iade edilir.101[101] ( الدم مقدار الدرهم ؛ يغسل، وتعاد منه الصلاة ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Nuh b. Meryem yalancıdır. Bu hükme ez-Zeylaî de katılır. Ancak bu ve bir önceki rivâyeti es-Suyûtî el-Câmi de zikreder!!! Bu hadis, Hanefî mezhebinin, mugallaza olan necâsetin dirhem mikdarı kadar olduğuna dair delilidir. Bu hadisin uydurma olduğunu anladıysan, böyle bir sınırlamanında batıl olduğunu bilirsin. Dirhemdende daha az olsa bile necasetten kaçınmak farzdır. Çünkü temizliği emreden hadisler geneldir. 43. Örümcek şeytan olup Allâh onun şeklini değiştirmiştir, dolayısıyla onu öldürün ( العنكبوت شيطان مسخه الله ؛ فاقتلوه ) Hadis uydurmadır. İbn Adiy102[102] rivâyet etmiştir. Râvilerinden olan Mesleme hakkında şöyle der: « Meslemenin hadisleri, tamamen veya genelde mahfûz değildir.» Bu hadisin bâtıl olduğuna başka bir delilde, Müslim103[103] de gelen hadisle çatışmasıdır. ( Allâh hayvana dönüştürdüğü hiçbir şeye nesil ve soy kılmamıştır ) İbn Hazm Muhalla104[104] da şöyle der: « Maymun ve domuz dışında gelen her mesh (dönüştürme), batıl, yalan ve uydurmadır.» Ancak es-Suyûtî adeti üzere yine muhâlefet ederek hadisi Câmi de zikreder! 44. Her kim Kur’an dan başkasıyla şifa isterse, Allah Teâla ona şifa vermesin ( من استشفى بغير القرآن ؛ فلا شفاه الله تعالى ) Hadis uydurmadır. es-Sâgânî el-Ehâdis el-Mevdûa105[105] da zikreder. el-Aclûnî el-Keşf106[106] te buna katılır. Hadisin aslını el-Vahidî Tefsirinde107[107] rivâyet eder. Râvilerinden olan İbnu’l-Hâris’in hadisi terkedilmiştir. ez-Zehebî Tarihu’s-Sahâbe adlı kitabında bu haberin sahih olmadığına işaret etmiştir. Bu hadis maddi tedaviyi terkedip, yanlız Kur’ân tilâvetine güvenmeye işaret etmektedir. Bu ise Resul (s.a.s.)’in kavlî ve fiili sünnetiyle uzak ve yakından uyuşmamakta. Resûl (s.a.s.) defalarca maddi tedavi ile muâlece olup bunu emretmiştir. Şöyle buyurur: (Ey Allâh’ın kulları! Tedavi olun ; Allâh indirdiği her hastalığa bir de ilaç indirmiştir ) Bu hadisi el-Hâkim sahih bir senedle rivâyet etmiştir. 45. Allâh Azze ve Celle ve Melekleri cuma günü sarık saranlara salât getirirler108[108] ( إن الله عز وجل وملائكته يصلون على أصحاب العمائم يوم الجمعة ) Hadis uydurmadır. İbnu’l-Cevzî109[109] şöyle der: « Bu hadisin aslı yoktur, (ravilerinden olan) Eyyub teferrud etmiştir. Ezdî şöyle der: Bu hadis Eyyub’un uydurmasıdır, Yahyâ b. Main onun yalancı olduğunu söylemiştir, ed-Dârekutnî de onu terketmiştir.» 46. Üç şeyden dolayı Arabları sevin ; Çünkü ben arabım, Kur’ân arabçadır, Cennet ehlinin dili de arabçadır.110[110] ( أحبو العرب لثلاث ؛ لأني عربي ، والقرآن عربي ، وآلام أهل الجنة عربي ) Hadis uydurmadır. Bu senedin üç tane illeti vardır: İlki: Ravilerinden olan el-Alâ b. Amr hakkında ez-Zehebî metrûk olduğunu söyler, İbn Hibbân ise, mutlak olarak kendisiyle ihticac etmenin câiz olmadığını söyler. İkincisi: Diğer bir râvi olan Yahyâ b. Yezîd, muhaddislerce zayıf addedilmiştir. Üçüncüsü: İbn Cureyc hadisi an ana sigasıyla rivâyet etmiştir. Kendisi müdellistir. Hadisi İbnu’l-Cevzî111[111] el-Ukaylî’nin yoluyla zikrederek, el-Ukaylî’den hadisin münker olduğunu ve aslının olmadığını aktarır. 47. Ben arabım, Kur’ân arabçadır, Cennet ehlinin lisanı da arabçadır.112[112] ( أنا عربي ، والقرآن عربي ، ولسان أهل الجنة عربي ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Şibl b. el-Alâ b. Abdurrahman hakkında İbn Adiy; « Münker rivâyetleri vardır » der. Hâfiz el-Irâkî113[113] de şöyle der: « Ancak (râvilerinden olan) Abdul Azîz b. İmrân ez-Zührî hakkında en-Nesâî ve başkaları metrûk olduğunu söylerler. el-Buhârî hadisinin yazılmayacağını bildirir. Dolayısıyla bu hadis sahih değildir. » İbn Arrak114[114] ta bu hükme katılır. Bu rivâyetin Allâh Resûlu (s.a.s.)’e nisbetinin bâtıl olduğuna bir başka delilde, (s.a.s.)’in arablığıyla övünmesidir. Bu ise, İslam’a göre tuhaf sayılıp şu âyetle uyuşmaz: (Muhakkak ki Allâh yanında en değerli olanınız, O’ndan en çok korkanınızdır.)115[115] Aynı zamanda sahih hadislerle de uyuşmaz: ( Arabın arab olmayana üstünlüğü yoktur ... üstünlük ancak takva iledir.)116[116] Ebû Dâvut ve et-Tirmizi’nin hasen olarak rivâyet ettikleri başka bir hadiste: (Gerçekten Allâh Azze ve Celle sizlerden câhiliyye âdetini ve ecdâd ile övünmeyi gidermiştir. İnsanlar Âdem’in çocuklarıdır, Âdem ise topraktandır. Mümin takvalı , facir ise şakî olandır. Bazıları cehennem kömürü olan insanlarla övünmeyi bıraksınlar. Yoksa Allâh’ın yanında, ağzı ile pisliği iten böcekten daha değersiz olurlar. ) Allâh Resûlu (s.a.s.) ümmetini bu şekilde yönlendiriyor ise, onun yasakladığı şeyi kendinin yapması hiç bir zaman makûl değilir. 48. Arablar itibarını kaybedince, İslâm da itibarını kaybeder.117[117] ( إذا ذلت العرب ؛ ذل الإسلام ) Hadis uydurmadır. Ebû Hâtim şöyle der: « Bu hadis bâtıldır aslı yoktur.» Hadisin iki tane illeti vardır: İlki: Ravilerinden olan Muhammed b. el-Hattâb, hâli itibarıyla mechûldur. İkincisi: Ali b. Zeyd zayıftır. Hadis mana itibarıyla batıl bir manaya delâlet etmeseydi, zayıf hükmü ile yetinirdik. Çünkü İslâm’ın izzeti Arablarla bağlantılı değildir. Tam tersine Allâh İslâm’ı Arab olmayan müminlerle de izzetli kılmıştır. Özellikle Osmanlı devletinin ilk zamanlarında böyleydi. Allâh İslâmı onlarla güçlendirmişti, ta ki hükümdarlıkları Avrupanın ortasına kadar uzanmıştı. İslâm’dan saparak Avrupa kanunlarına yönelip, hayırlı olanı hayırsız olan ile değiştirdiklerinde otoriteleri, hem orada hemde diğer topraklarda giderek kayboldu. Öyle oldu ki, hükümranlığı kendi topraklarında dahi kalmadı! O topraklarda müslüman olduklarına delâlet eden az bir belirti kaldı. Böylelikle kuvvet ve izzetten sonra, bütün müslümanlar arabıyla acemiyle boyun eğip alçaldılar. Kafirler topraklarına girerek, çok azı hâriç müslümanlar zillet altında yaşamaya mahkûm oldular. Ekonomi gibi bir çok tasarı adı altında bu toprakları kafirler sömürmeye başladılar! Böylece İslâmın, arab ve acemin düşmesiyle zelîl, güçlenmesiyle de izzetli olacağı sabitleşir. ( Arabın arab olmayana üstünlüğü ancak takvadadır) Allâhım! müslümanlara izzet nasib eyle, onlara Kitâbına ve Peygamberinin sünnetine dönmelerini ilham et. Tâ ki İslâm onlarla güçlenmiş olsun. Ancak bu durum, arab cinsinin diğer ümmetlerin cinsinden daha üstün olmasına engel değildir.Arab cinsinin üstün olması konusu Ehlî Sünnetin’de görüşüdür. Konuyla ilgili sahîh hadisler vardır, bunlardan bir tanesi de şudur: ( Allâh İbrâhim’in çocuklarından İsmâil’i seçmiştir. İsmâil’in çocuklarından da Benî Kinâneyi, Benî Kinâne’den Kureyşi, Kureyşten Benî Hâşimi seçmiştir. Beni de Benî Hâşimden seçmiştir.)118[118] Ancak bu fazîlet, Arab olanın kendi cinsiyle övünmesine götürmemesi gerekir. Çünkü İslâm bu cahiliyye âdetini ibtâl etmiştir. Aynı zamanda bizlerin de Arabların bu üstünlüğe hak sahibi olmalarının sebebini de bilmemezlikten gelmememiz gerekir. Onlar akıl ve lisanlarıyla, ahlak ve amelleriyle temâyüz etmişler, güzel sıfatlarıyla diğer ümmetlere İslâm davetini taşımada ehil kılınmışlardır. İşte arab olan kimse bunu bilir ve korur ise, kendinden öncekiler (selefleri gibi) İslâm davetinin taşınmasında namzet bir üye olur. Ama o, bütün bunlardan soyutlanırsa o zaman hiç bir fazîleti olmaz. Bilâkis İslâm ahlâkı ile nitelenen bir acem şüphesiz ondan daha hayırlıdır. Gerçek üstünlük Allâh’ın, Muhammed (s.a.s.)’le birlikte gönderdiği imân ve ilme tâbi olmak iledir. Üstünlük Kur’ân ve Sünnette gelen belirli isimlerledir; İslâm, İmân, İyilik, Takvâ, İlim, Amel ve İhsân gibi. İnsanın sadece arab veya acem olması, hiç bir üstünlük kazandırmaz. 49. Yemekten önce karpuz mideyi iyice yıkar, hastalığıda kökünden giderir.119[119] ( البطيخ قبل الطعام يغسل البطن غسلا، ويذهب بالداء أصلا ) Uydurmadır. Ravilerinden olan Ahmed b. Yakûb’un hadis uydurduğunu el-Beyhakî ve el- Hakim beyan eder. es-Sahâvî şöyle der: « Ebu Umer en-Nukânî karpuzun fazileti hakkında bir cüz tasnif etmiştir, bütün hadisleri batıldır.» 120[120] 50. Yemeğin bereketi, öncesinde ve sonrasında abdest almaktır.121[121] ( برآة الطعام الوضوء قبله وبعده ) Zayıftır. Ravilerinden olan Kays b. Rabi’nin zayıf olduğunu Ebû Davut ve et-Tirmizî söyler. Bu konuyla ilgili başka bir hadiste: ( Her kim Allah’ın onun evinin hayrını çoğaltmasını severse, öğlen yemeği hazır olduğunda ve kaldırıldığında abdest alsın )122[122] Ancak hadis münkerdir. el-Münzirî şöyle der: « Süfyan yemekten önce abdest almayı kerih görürdü. el- Beyhakî derki: aynı şekilde Malik b. Enes’te kerih görürdü. Yine arkadaşımız eş-Şafii abdestin terkini mustehab görmüştür, İbn Abbas hadisini delil getirmiştir. (Peygamber (s.a.s.)’in yanındaydık ve helâya gitti, sorada döndü. Yemek getirildi ve dendi ki: Abdest almayacakmısın? O da, namaz kılmayacağım ki abdest alayım, dedi)» 123[123] et-Tirmizî ve Ebû Davut’un rivayet ettikleri hadiste şu fazlalık vardır: (Ancak namaza kalktığımda abdest almakla emrolundum ) Bazıları bu hadiste geçen el-Vudû yâni abdest kelimesini yalnız ellerin yıkanması olarak tevil ederler. Ancak bu mâna Peygamber (s.a.s.)’in sözlerinde bilinmemektedir. Eğer hadis sahih olmuş olsaydı, yemek öncesi ve sonrası ellerin yıkanmasının istihbabına delil olurdu ve hadisin bu şekilde tevili de caiz olmazdı. Yemekten önce ellerin yıkanmasına gelince ; ellerin pis olması gibi, yıkanmasını gerektiren bir durum var ise, yıkamak meşrûdur. Netice olarak; ellerin yemekten önce yıkanması, hadis sahih olmadığından ibâdet değildir. Mâna olarak makûldur, kirli ise meşrûdur, yoksa değildir. 51. Gerçekten her şeyin bir kalbi vardır, Kur’an’ın kalbide ( Yâsindir ). Kim onu okursa sanki Kur’an’ı on kere okumuş gibidir.124[124] ( إن لكل شيء قلبا ، وإن قلب القرآن (يسن) ، من قرأها ؛ فكأنما قرأ القرآن عشر مرات ) Hadis uydurmadır. et-Tirmizî, ravilerinden olan Hârûn b. Muhammed’in meçhûl olduğunu söyler. ez- Zehebî de bu hadisi onun uydurduğunu zikreder. Ebû Hâtim ise hadisin batıl olup, aslının olmadığını bildirir. Ancak es-Suyûtî adeti üzere rivayeti el-Câmi es-Sagir adlı kitabına alır! es- Sabûnî de İbn Kesir’in muhtasarında125[125] zikreder! Zannınca sadece sahih hadisleri zikredecekti! O nerede bunu yapmak nerede; bu kuru bir iddiadan başka bir şey değildir! 52. Kimin çocuğu olurda ona bereket talebiyle Muhammed ismini verirse; o ve çocuğu cennettedir )126[126] ( من ولد له مولود، فسماه محمدا تبرآا به؛ آان هو ومولوده في الجنة) Hadis uydurmadır. İbn Kayyım, ravilerinden olan Hâmid b. Hammâd el-Askerî yüzünden, hadisin bâtıl olduğunu belirtir. eş-Şeyh el-Kâri127[127] de ona katılır. Bu araştırmayı gözden kaçıran el-Munâvî es-Suyûtî’nin hadisi hasen saymasına katılır. Dolayısıyla buna aldanma. 53. (Bir saat düşünmek, altmış sene ibâdetten daha hayırlıdır )128[128] ( فكرة ساعة خير من عبادة ستين سنة ) Bu söz uydurmadır. İbnu’l-Cevzi, ravilerinden olan Osman b. Abdullah el-Kuraşi ve İshak b. Nuceyh el-Malatî’nin yalancı olduklarını söyler.129[129] Diğer bir rivayette ise: (Gece ve gündüzün farklılığındaki bir saatlik düşünce, bin senelik ibâdetten daha hayırlıdır)130[130] Bu hadis te uydurmadır. Çünkü ravilerinden olan Said b. Meysere güvenilir ravilerden uydurma rivayetlerde bulunmuştur. Buna rağmen es-Suyûtî rivayeti kitabına almıştır! 54. Cami komşusunun namazı, ancak camidedir.131[131] ( لا صلاة لجار المسجد إلا في المسجد ) Hadis zayıftır. Ravilerinden olan Süleyman b. Davut el-Yemâmî zayıftır. el-Buhârî onun hakkında: « hadisi münkerdir » der. Yanî bu kişinin hadisini rivayet etmek helâl değildir. Cemaat namazıyla ilgili gelen sahih hadisin lafzı şöyledir: (Kim özürü olmadığı halde ezanı duyarda (camiye) gelmez ise, namazı yoktur)132[132] En-Nevevî, el-Askalânî ve ez-Zehebî hadisin sahih olduğunu söylemişlerdir. 55. Cuma fakirlerin haccıdır, diğer bir lafızda : Miskinlerin.133[133] ( الجمعة حج الفقراء ، وفي لفظ: المساآين ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Mukâtil yalancıdır. Dolayısıyla es-Sagânî ve İbnu’l-Cevzî rivayeti, uydurma hadisleri topladıkları kitablarında zikrederler. 56. Tavuk, ümmetimin fakirlerinin koyunudur. Cuma’da fakirlerinin haccıdır.134[134] ( الدجاج غنم فقراء أمتي ، والجمعة حج فقرائها ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Abdullâh b. Zeyd yalancıdır, hadis uyduran birisidir. el-Munâvî135[135] bu ve bir önceki rivayetin uydurma olduğunu ez-Zehebi’den nakleder. 57. Biriniz hanımıyla veya cariyesiyle ilişkide bulunduğunda, edep yerine bakmasın, çünkü bu körlük bırakır.136[136] ( إذا جامع أحدآم زوجته أو جارية ؛ فلا ينظر إلى فرجها، فإن ذلك يورث العمى ) Hadis uydurmadır. İbnu’l-Cevzî rivayeti el-mevdûât adlı kitabında zikreder. İbn Hibbân ve Ebu Hatim er-Râzi rivayetin uydurma olduğunu söylerler. İbn Salâh hadisin gerçek illetine vakıf olmadığı için, isnadın ceyyid (iyi) olduğunu söyler. Ancak İbn Salâh, kendisinin koyduğu ve daha önce kimsenin söylemediği kaideye muhalefet ederek bu hadisin kuvvetli olduğunu söyler. İbn Salâh’a göre, kendisinin yaşadığı o asırlarda artık hadis hakkında sahih hükmünün verilmesi kesilmişti, dolayısıyla hiç kimsenin tashih etme hakkı yoktu!137[137] Ona göre vacib olan; daha önceki hadis imamlarının hükümlerine tabi olmaktır.138[138] Ancak bu kaideye nereye dayanarak burada muhalefette bulundu ve iki büyük hadis imamımın uydurma hükmünü verdikleri hadisin, sahih olduğunu söyledi? Doğru anlayış, hadisin batıl olduğuna delildir İlişkiye nisbetle edep yerine bakmanın haram kılınması, vesilelerin haram kılınması babındandır. Allâh Teâla erkeğe zevcesiyle ilişki izni verdiyse, zevcesinin edep yerine bakmasını yasaklaması nasıl kavranabilir?! Bunu Aişe validemizden gelen hadis teyid eder, O şöyle der: (Ben ve Allâh Resûlu (s.a.s.) aramızdaki bulunan bir kaptan gusül alırdık. Benden önce davranırdı, bende ona : bana da bırak, bana da bırak derdim)139[139] Bu hadisten anlaşılan edep yerine bakmanın caiz olduğudur. Bunu İbn Hibban’ın Süleyman b. Musa yoluyla naklettiği rivayet destekler: Süleyman b. Musa erkeğin zevcesinin edep yerine bakması hakkında sorulur? Bunu Atâ’ya sordum der, o da: Aişe’ye sordum, bu hadisi mâna olarak zikretti der. Hafız b. Hacer şöyle der: « Bu hadis erkeğin zevcesinin avret mahalline ve zevcenin de erkeğin avret mahalline bakmasının cevazına delildir.»140[140] Bu, açıklığa kavuştuğuna göre, öyleyse gusül veya temas esnasında bakmak arasında hiç bir fark yoktur. Böylece yukarıdaki hadisin bâtıl olduğu açığa çıkar. 58. (Biriniz (zevcesiyle) temas ettiğinde, avret mahalline bakmasın, çünkü bu körlük bırakır, çokta konuşmasın, çünkü bu da dilsiz bırakır )141[141] ( إذا جامع أحدآم ؛ فلا ينظر إلى الفرج ، فإنه يورث العمى ، ولا يكثر الكلام ؛ فإنه يورث الخرس ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Muhammed b. Abdurrahman el-Kuşeyrî, yalancı olup hadisi tekedilmiştir. 59. Kadınlar ile olan temasta fazla konuşmayın, çünkü dilsizlik ve kekeleme ondan meydana gelir.142[142] ( لا تكثروا الكلام عند مجامعة النساء ؛ فإن منه يكون الخرس و الفأفأة ) Hadis çok zayıftır. Rivâyetin dört tane illeti vardır, dolayısıyla rivâyet çok zayıf olduğundan delil teşkil etmez. 60. (Kim cuma günü ikâmet diyârından sefere çıkarsa, melekler yolculuğunda refakatçısı olmaması için aleyhine duâ da bulunurlar ) 143[143] ( من سافر من دار إقامته يوم الجمعة ؛ دعت عليه الملائكة أن لايصحب في سفر ) Hadis zayıftır. Rivâyet İbn Lehi’a sebebiyle zayıftır. Rivâyet bir başka yoldan da gelmiştir, ancak uydurmadır. İlâve olarak (... haceti giderilmemesi için ...) fazlalığı vardır. Ayrıca el-Gazâlî rivâyeti (el-İhya)’da zikreder! Sahih sünnette cuma günü yolculuğa çıkmayı yasaklayan hiç bir delil yoktur. Esved b. Kays’ın babasından rivâyet ettiği bir eserde : (Umer (r.a.) yolculuğa istekli bir adam görür. Onun şöyle söylediğini duyar : “Bugün cuma günü olmasaydı çıkardım” deyince Umer (r.a.) şöyle der: “Çık, çünkü gerçekten cuma yolculuğa mani değildir”.)144[144] Bu sened sahihtir, ravilerinin hepsi güvenilirdir.
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
Selef | Tarix: Cümə axşamı, 25.12.2008, 23:06 | Yazı # 3 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| 61. Hac evlilikten öncedir.145[145] ( الحج قبل التزوج ) Hadis uydurmadır. Senetteki iki râvi hadis uydururlar. Buna rağmen es-Suyûtî rivâyeti el-Câmi de zikreder. Rivâyetin diğer bir lafzı şöyledir: 62. Kim hacca gitmeden önce evlenirse, günah ile başlamıştır.146[146] ( من تزوج قبل أن يحج ؛ فقد بدأ بالمعصية ) Hadis uydurmadır. 63. Akîk’ten yüzük takın, çünkü gerçekten akîk bereketlidir.147[147] ( تختموا بالعقيق ؛ فإنه مبارك ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Yakûb b. İbrahîm ez-Zührî, yalancı ve hadis uyduran birisidir. Hafız es-Sahâvî, akîk taşı ile ilgili gelen rivayetlerin hepsinin bâtıl olduğunu söyler. Gerçi konu ile ilgili rivayetler değişik lafızlar ve senedlerle gelmesine rağmen hadisi kuvvetlendirmemektedir. Zayıflığın sebebi, zabtın ve hıfzın zayıflığından kaynaklanmış ise, yolların çokluğu hadisi kuvvetlendirir. Ancak durum burada böyle değildir. Bilâkis konu ile ilgili rivayetlerin geneli yalan ile itham edilmiş ravilerden hâli değildir. Ayrıca lafızlar arasında şiddetli bir çelişki görülmektedir, yukarıda: ( Çünkü gerçekten akîk bereketlidir ) olarak gelir. Diğer bir rivâyette : 64. ...çünkü gerçekten akîk fakirliği yok eder.148[148] ( تختموا بالعقيق ؛ فإنه ينفي الفقر ) Hadis uydurmadır. Diğerinde : 65. ...çünkü gerçekten akîk işi başarılı kılar, sağ el de ziynete daha hak sahibidir 149[149] (تختموا بالعقيق ؛ فإنه أنجح للأمر ، واليمنى أحق بالزينة ) Hadis uydurmadır. Başka bir rivayette : 66. Akîk’ten yüzükler takın, çünkü gerçekten üzerinde olduğu müddetçe birinize üzüntü isabet etmez.150[150] ( تختموا بالخواتم العقيق ؛ فإنه لا يصيب أحدآم غم ما دام عليه ) Hadis uydurmadır. Bir diğerinde : 67. Kim akîk’ten yüzük takarsa, hayır görmeye devam eder.151[151] ( من تختم بالعقيق ؛ لم يزل يرى خيرا ) Sonuç olarak ; akik taşından yüzük edinme hakkında gelen hadislerin hepsi bâtıldır. 68. Amellerin efendisi açlıktır, nefsin zilleti de yün elbisedir ( سيد الأعمال الجوع ، وذل النفس لباس الصوف ) Bu sözün aslı yoktur. el-Irâkî152[152] ve es-Subkî153[153] aslını bulamadıklarını söylerler. 69. ( Fikir ibâdetin yarısıdır, az yemekte ibâdetin kendisidir. ( الفكر نصف العبادة ، وقلة الطعام هي العبادة ) Bu söz batıldır. el-Irâkî154[154] aslının olmadığını ifade eder. 70. Oruç tutun sıhhat bulun.155[155] ( صوموا تصحوا ) Hadis zayıftır. Ravilerinden olan Züheyr b. Muhammed Şamlılar’dan olan rivayetinde zayıftır. Dolayısıyla hafız el-Irakî156[156] senedin zayıf olduğunu belirtir. 71. Seni israf etmekten sakındırırım ; gerçekten günde iki kere yemek israftandır.157[157] ( إياك والسرف ؛ فإن أآلتين في يوم من السرف ) Hadis uydurmadır. el-Gazâlî İhyâ da, bu sözü Peygamber (s.a.s.)’in Aişe (r.a.)’ya söylediğini zikreder. el-Irakî İhyâ üzerine yaptığı çalışmada, rivâyetin zayıf olduğunu söyler. Ancak rivâyet zayıflıkta kalmaz, çünkü râvilerinden olan Muhammed b. el-Hüseyn es- Sûfî Tasavvufçular için hadis uyduran birisidir. 72. Peygamber (s.a.s.) bir ihtiyacı unutma endişesi duyduğunda, hatırlaması için eline ip koyardı.158[158] ( آان إذا أشفق من الحاجة أن ينساها ؛ جعل في يده خيطا ليذآرها ) Hadis batıldır. Râvilerinden olan Sâlim b. Abdul-A’lâ hadisi terkedilmiş olup, kendisi güvenilir râviler üzerine hadis uyduran birisidir. Bu rivayetle çakışan diğer bir rivâyette: 73. Kim ihtiyacını hatırlatması için yüzüğünü veya sarığını döndürür, yahut parmağına ip bağlarsa; Allah Azze ve Celle’ye şirk koşmuştur. Çünkü ihtiyaçları hatırlatan Allâh’dır.)159[159] ( من حول خاتمه، أو عمامته، أو علق خيطا في أصبعه ؛ ليذآره حاجته؛ فقد أشرك بالله عز وجل ، إن الله هو يذآر الحاجات ) Hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Bişr b. el-Hüseyn, diğer bir râvi olan ez-Zübeyr’den bâtıl rivâyetler nakleder. Bu kişi aynı râviden yüz elli hadise yakın uydurma bir nüsha rivâyet etmiştir.160[160] 74. Komşunun hakkı kırk eve kadardır. Böyle, şöyle ve böyle ; sağdan ve soldan, önden ve arkadan.161[161] ( حق الجوار إلى أربعين دارا، وهكذا، وهكذا، وهكذا ؛ يمينا وشمالا، وقدام وخلف ) Hadis çok zayıftır. Komşuluğu kırk evle sınırlandıran hadisler sahih olmayıp zayıftır. Görünen, bunun örf ile sınırlandırılmasıdır, Allah en doğrusunu bilir. 75. Katil maktulun üzerinde hiç bir günah bırakmamıştır. ( ما ترك القاتل على المقتول من ذنب ) Bunun aslı yoktur. Hadis kitablarında bu rivâyetin sahih, hasen veya zayıf bir senedi bilinmemektedir. Kıyâmet günü maktûl olan, kâtilden istekte bulunur ve kâtilin hasenatları bu zülme yeterli gelmez, böylece maktûlun kötülükleri kâtile tahvîl edilir. Sahih Müslim’de gelen hadiste buna işâret edilir: (Ümmetimden iflâs eden odur ki, namaz, zekât ve oruçla gelir. Ancak bunu kötülemiş, onu lekelemiş, bunun malını yemiş, onun kanını dökmüş, buna vurmuş olarak gelir.Buna hasenatlarından verilir, diğerine hasenatlarından verilir. Aleyhine olanlar bitmeden önce, hasenatları bittiğinde, onların günahlarından alınır ve onun üzerine atılır sonra da ateşe atılır.) 76. Allâh Resûlu (s.a.s.) sakalının boyundan ve eninden alırdı.162[162] ( آان يأخذ من لحيته ؛ من عرضها وطولها ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Umer b. Hârûn el-Belhî hakkında el-Buhârî şöyle der : « Bu hadisten başka, aslı olmayan veya tek kaldığı hiç bir hadisini bilmiyorum.» Ukaylî de şöyle der: « Bu hadis ancak onunla bilinir, ve Peygamber (s.a.s.)’den iyi senedlerle şöyle dediği sabittir : (Sakalınızı uzatın, bıyıklarınızı kısaltın)163[163]» Yine bu râvi hakkında İbn Maîn « pis bir yalancıdır » der. Sâlih Cezer’e de «yalancı » olduğunu söyler. 77. Yer yüzü suyun üzerindedir, su kayanın üzerindedir, kaya da balinanın sırtı üzerinde olup iki tarafı arş ile buluşur. Balina da ayakları havada olan meleğin sırtının üst kısmındadır.164[164] ( الأرض على الماء، والماء على صخرة، والصخرة على ظهر حوت يلتقي حرفاه بالعرش، والحوط على آاهل ملك قدماه (في) الهواء ) Hadis uydurmadır. Rivâyet isrâiliyâttandır. Râvilerinden olan Saîd b. Sinan ithâm edilmiştir. 78. Âdem su ve çamur arasındayken Nebiydim. ( آنت نبيا وآدم بين الماء والطين ) Hadis uydurmadır. 79. Nebî olduğumda ne Âdem ne su ne de çamur vardı. ( آنت نبيا ولا آدم ولا ماء ولا طين ) Hadis uydurmadır. es-Suyûtî165[165] bunun ve bir önceki rivâyetin de uydurma olduğunu İbn Teymiyye’den nakleder ve ona katılır. İbn Teymiyye, 166[166] el-Bekrî’ye olan reddiyesinde şöyle der: « Naklen ve aklen aslı yoktur, hiç bir muhaddis bu rivâyeti zikretmemiştir. Manası da bâtıldır. Çünkü Âdem (a.s.) su ile çamur arasında hiç bir zaman olmamıştır. Çamur, su ve topraktan oluşur. Âdem ise, (o anda) ruh ve cesed arasındaydı. Bu dalâlet ehlî, Nebî (s.a.s.)’in o zaman var olduğunu ve zatının diğer zevatlardan önce yaratıldığını zannederek uydurma hadisleri delil olarak getirirler. Örneğin, Peygamber (s.a.s.)’in arşın etrafında bir nur olduğu rivâyetinde olduğu gibi, o şöyle der: « Ey Cibrîl! Ben işte o nur idim.»! Bazıları da, Nebî (s.a.s.)’in, Cebrâîl ona Kur’an’ı getirmeden önce onu ezberlediğini iddia ederler. » İbn Teymiyye, « Âdem ise, ruh ve cesed arasındaydı » sözüyle hadisin sahih olan şeklinin bu lafızla olduğuna işaret eder. Hadisin lafzı şöyledir: (Âdem ruh ile cesed arasındayken ben Nebîydim.) Bu hadisin isnâdı sahihtir167[167]. 80. Kuyruk ol, sakın baş olma. ( آن ذنبا ولا تكن رأسا ) Bu sözün aslı yoktur. Es-Sehâvî168[168] bu sözün İbrâhim b. Edhem’e ait olduğunu ve bu sözü bazı arkadaşlarına tavsiye ettiğini ifâde eder. 81. Her kim müslümanların işiyle ilgilenmez ise, onlardan değildir....169[169] ( من لم يهتم بأمر المسلمين، فليس منهم ) Bu hadis zayıftır. Râvilerinden olan Abdullâh b. Ebî Cafer ve babası zayıftırlar. Hadis değişik lafızlarla da gelmiştir, ancak senedleri ya uydurma ya da çok zayıftır. 82. Dâvud Aleyhisselâm’ın günahı bakmaktı.170[170] ( آان خطيئة داود عليه السلام النظر ) Bu hadis uydurmadır. İbn Salâh Müşkil el-Vasît’te bu hadisîn aslının olmadığını belirtir. Bu hükme ez-Zerkeşi, es-Suyutî ve İbn Arrak’ta katılır. Dâvud (a.s.)’ın bir askerin ailesine bakarak fitneye düşmesi rivâyeti meşhur olup, Peygamberlerin kıssaları ile ilgili kitablar ve bazı tefsir kitablarına girmiştir. Aklı başında olan bir müslüman bu kıssanın bâtıl olduğunda şüpheye düşmez. Çünkü bu kıssada o kadınla evlenmek için kocasını öldürme girişimi gibi Peygamberlerin (aleyhimus-selâm) makamlarına yakışmayan işlerin bir Peygambere atfedilmesi vardır. Daha uzunca gelen başka bir rivâyette; (Nebî olan Dâvud Aleyhisselâm kadına bakıp ona meyledince ...)171[171] Peygamber (s.a.s.)’e ref edilen bu bâtıl rivâyeti, el-Kurtubî172[172] tefsirinde zikrederek bâtıl olduğunu söyler. Aynı şekilde İbn Kesîr’de173[173] senedinin sahih olmadığını beyan eder. Bu rivâyet, peygamberlerin masum olduklarına inanmayan Ehlî Kitab’ın naklettiği İsrailiyattan olduğu anlaşılmaktadır. Tenbîh: İbn Ebî Hâtim’in tefsirine bu gibi bâtıl rivâyetleri alması, onun kitabının başında zikrettiği; « kendisinin seneden ve metnen en sahih haberleri tahriç etmeye dikkat ettiğine » dair sözü, genel manada değildir. 83. Nasılsanız öyle idare edilirsiniz. 174[174] ( آما تكونوا يولى عليكم ) Bu hadis zayıftır. el-Hâfız b. Hacer şöyle der: « Rivâyetin isnadında el-Mubârek b. Fadâle adlı râviye kadar ki diğer râviler bilinmemektedir. »175[175] Ayrıca hadisin manası da mutlak olarak doğru değildir. Târîh’in bizlere aktardığına göre; sâlih olmayan bir idareci ardından sâlih bir idâreci başa geçmiştir, halk ise aynı halktır değişmemiştir. 84. Kimin çocuğu olurda, sağ kulağına ezan okur, sol kulağına da kamet getirirse; sıbyanların anasının (şeytanın) ona zararı olmaz.176[176] ( من ولد له مولود، فأذن في أذنه اليمنى، وأقام في أذنه اليسرى ؛لم تضره أم الصبيان ) Bu hadis uydurmadır. Râvilerinden olan, Yahyâ b. el-Alâ er-Râzî ve Mervân b. Süleyman, hadis uydurmuşlardır. Bu hadisin uydurma olduğu, zikirler ve virdler hakkında kitab yazan bir kısım ilim ehlinin gözünden kaçmıştır. İmam en-Nevevî (r.h.) rivâyetin zayıflığına işaret dahi etmeden kitabında bu hadisi zikreder. Kitabı şerheden İbn Allân177[177] hadis hakkında susarak senedi hakkında hiç bir şey söylemez! en-Nevevî’den sonra gelen İbn Teymiyye hadisi el-Kelimu’t-Tayyib’te, öğrencisi olan İbn Kayyım da ona tabî olarak el-Vâbil es-Sayyib’te hadisi zikrederler. Ancak her ikisi de rivâyeti yâni zikrolunduğuna göre kelimesi ile başlattıklarından, bu sözle hadisin zayıf olduğuna işaret etmişlerdir. Gerçi bu, o ikisinden hadisin zayıflığına sukût etme mesuliyyetini kaldırsa bile, hadisi kitablarında zikretme mesuliyyetini kaldırmaz. Çünkü onların bu sözlerinde hadisin uydurma olduğuna değil, yalnız zayıf olduğuna işaret vardır. Yoksa öyle olmasaydı hadisi kitablarına almazlardı. Bunu, her ikisinin kitablarına muttali olan herkes anlar. Bu konudaki yanlış anlaşılma gayet açıktır. Çünkü onlardan sonra gelen birisi, o ikisinin bu hükmüne aldanarak; « her ikiside büyük imamlardır, bunda bir beis yoktur, zayıf hadis ile fadâilu’l-a’mâl’da amel edilir » diyebilir. Veya bu hadis, zannınca zayıf olduğundan başka bir zayıf hadis için bunu şahid olarak sayıp hadisi böylece kuvvetlendirir. Bu esnada her iki rivâyetin zayıflığının şiddetli olmaması şartını da unutarak bunu yapabilir. Bu zikrettiğimiz yanlışa düşen kişiyi örnek verebiliriz; et-Tirmizî zayıf bir senedle Ebî Râfi’den, onun şöyle dediğini rivâyet eder: ( رأیت رسول الله صلى الله عليه وسلم أَذَّنَ في أُذْنِ الحسن بن علي حين ولدته فاطمة بالصلاة ) ( Resûlullâh (s.a.s.)’i gördüm Fâtıma, el-Hasen b. Ali’yi doğurunca, kulağına ezan okudu.) et-Tirmizî şöyle der: « Hadis sahihtir, amel bu hadis üzeredir! » Sünen-i şerheden el-Mubârekfurî hadisin senedinin zayıf olduğunu açıkladıktan sonra şöyle der: « Hadis zayıf olmasına rağmen nasıl olurda amel bu hadis üzeredir? Derim ki : Evet, bu hadis zayıftır, ancak el-Hasen b. Ali hadisini, Ebû Ya’lâ ve İbn Sünni’nin rivâyet ettikleri diğer bir hadis destekleyip kuvvetlendirmektedir. »! Düşün, nasıl da zayıf bir hadisi uydurma bir hadis ile kuvvetlendiriyor. Tabi ki bunun sebebi, hadisin uydurma olduğunu bilmeyişinden ve zikrettiğimiz ilim ehlinin bu hükmüne aldanışından dolayıdır. Konuyla ilgili başka bir hadis ise:( أن النبي صلى الله عليه وسلم أَذَّنَ في أُذْنِ الحسن بن علي یوم ولد، وأقام في أذنه اليسرى ) ( Peygamber (s.a.s.) el-Hasen b. Ali doğduğu gün kulağına ezan okur, sol kulağına da kâmet getirir.)178[178] Bu hadisin, et-Tirmizî de gelen zayıf hadis için şahid olması imkansızdır. Çünkü bu rivâyetin senedinde, biri yalancı ve biri de metrûk (terkedilmiş) olmak üzere iki râvi vardır. Ancak tuhaf olan el-Beyhakî ve İbn Kayyım gibi iki büyük alimin hadis hakkında zayıf hükmüyle yetinmeleridir! 85. Ümmetimin bozulduğu bir zamanda, sünnetime kim yapışırsa, ona yüz şehid ecri vardır.179[179] ( من تمسك بسنتي عند فساد أمتي؛ فله أجر مائة شهيد ) Hadis çok zayıftır. Râvilerinden olan el-Hasen b. Kuteybe hakkında ez-Zehebî « helâk olmuştur » der. ed-Dârekutnî de « hadisi terk edilmiştir » der. Bu râvinin şeyhi olan Abdu’l-Hâlık b. el-Münzir bilinmemektedir. Hadis başka bir lafızlada rivâyet olunmuştur. 86. Ümmetimin bozulduğu bir zamanda, sünnetime yapışanın, bir şehid ecri vardır.180[180] ( المتمسك بسنتي عند فساد أمتي له أجر شهيد ) Hadis zayıftır. Bu hadislere ihtiyaç bırakmayıp sahih olarak gelen rivâyetin lafzı şöyledir: ( إن من ورائكم أیام الصبر، للمتمسك فيهن یومئذ بما أنتم عليه أجر خمسين منكم، قالوا: یا نبي الله أو منهم؟ قال: ب ل منكم ) ( Sizden sonra sabredilecek günler vardır, o günlerde sizin üzerinde olduğunuz şeye tutunana, sizin ellinizin ecri (verilir). Sahâbeler: «Ey Allâh’ın Nebîsi, onlardan (ellisininmi)?» derler. O da: «Hayır sizden (ellisinin)» der.)181[181] 87. (Peygamber (s.a.s.) aydınlıkta gördüğü gibi karanlıkta da görürdü)182[182] ( آان يرى في الظلمة آما يرى في الضوء ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Abdullâh b. el-Mugire hakkında el-Ukaylî; « aslı olmayan rivayetlerde bulunur » der. ez-Zehebî bu rivâyetle birlikte onun diğer hadislerini de getirerek; « bunlar uydurmadır » der. Buna rağmen es-Suyûtî hadisi el-Câmi’s-Sagîr de zikreder. Bir de İbn el-Mugire’nin Şeyhi olan el-Muallâ b. Hilâl hakkında muhaddislerin yalancı olduğuna dair ittifakları vardır. Bunu el-Hâfız, et-Takrib de böyle ifade eder. 88. Allâh Resûlu (s.a.s.) ölmeden önce okudu ve yazdı.183[183] ( ما مات رسول الله صلى الله عليه وسلم حتى قرأ وآتب ) Hadis uydurmadır. es-Suyûtî, rivâyeti Zeylu’l-Mevdûat adlı kitabına almıştır. 89. Kişi diğeri için kalkar; ancak Benî Hâşim bundan hariçtir. Çünkü onlar hiç kimse için kalkmazlar.184[184] ( يقوم الرجل للرجل؛ إلا بني هاشم؛ فإنهم لا يقومون لأحد ) Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Cafer b. ez-Zübeyr hakkında Şu’be şöyle der: « Allâh Resûlu (s.a.s.)’in üzerine dörtyüz hadis uydurmuştur. » Bu hadisin uydurulmuş olduğuna bir başka delil de hadisin; sahabenin Peygamber (s.a.s.)’le olan adetine ters düşmesidir. O (s.a.s.) Benî Hâşim’in seyyididir. Buna rağmen onun bundan hoşlanmadığını bildiklerinden, sahabe onun için ayağa kakmazdı. En hayırlı yol Muhammed (s.a.s.)’in yoludur. Bu rivâyet aynı zamanda aşağıdaki zayıf hadise de muhaliftir: 90. Birbirinizi tazim eder şekilde acemlerin birbirlerine kalktığı gibi sizde kalkmayın.185[185] ( لا تقوموا آما تقوم الأعاجم؛ يُعظِّم بعضهم بعضا) Bu hadis zayıftır. Hadisin isnadında iddirab, zaaf ve cehâlet olmak üzere üç illeti vardır. Ama hadis mâna yönüyle sahihtir. Bu konuda gelen daha açık ve sahih bir hadiste, Enes b. Mâlik (r.a.) şöyle der: ( ما آان شخص في الدنيا أحب إليهم رؤیة من رسول الله صلى الله عليه وسلم، وآانوا لا یقومون له لم ا یعلمون من آراهيته لذلك ) ( Onlar için dünyada Allâh Resûlu (s.a.s.)’den başka, görülmesi daha sevimli bir kişi yoktu. Buna rağmen hoşlanmadığını bildiklerinden onun için ayağı kalkmazlardı. )186[186] Eğer Nebî (s.a.s.) kendisi için kalkmayı hoş görmüyor ise, öyleyse bu kalkma işi şeytanın kışkırtmalarından kaynaklanan bir masiyettir. Dolayısıyla kendisi hakkında fitneye düşmesinden korkulan bir kişi için, bunu kerih görmesi daha evlâdır. Buna rağmen bir çok Meşayih ve diğer insanlar bu kalkmayı uygun görmüşlerdir. Sanki bu, dinde meşrû imiş gibi konu hakkında kitab ta yazmışlardır. Hayır, onların dediği gibi değildir. Hatta bazısı bu kalkmayı قوموا إلى سيدآم ( Efendinize kalkın ) hadisi ile istidlâl ederek mustehâb görür. Onlar mekrûh olan; ihtiram ve saygıdan dolayı kalkma ile, ihtiyaçtan dolayı kalkma; meselâ: karşılanması, bineğinden inmesi için yardım edilmesi gibi, ikisi arasındaki farkı gözden kaçırmışlardır. Bu hadisten murad olan da budur. Buna Ahmed’in rivâyeti delâlet eder: ( Efendinize kalkın ve onu (bineğinden) indirin ) Bu hadisin senedi hasendir. el-Hâfız el-Feth adlı eserinde hadisin senedinin kuvvetli olduğunu söyler. Bu konuda eş-Şeyh el-Kâdi İzzu’d-Din Abdurrahim b. Muhammed el-Kâhiri el- Hanefî’nin Tezkiretu’l-Enâm fi’n-Nehy Ani’l-Kıyâm adlı risalesi de vardır.
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
Selef | Tarix: Cümə axşamı, 25.12.2008, 23:07 | Yazı # 4 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| 91. O kertenkele oğlu kertenkele, lanetli oğlu lanetlidir. Yâni, Mervân b. el-Hakem.187[187] ( هو الوزغ ابن الوزغ، الملعون ابن الملعون ؛ يعني: مروان بن الحكم ) Bu hadis uydurmadır. el-Hâkim hadisin isnadının sahih olduğunu söyler! Bunu, ez-Zehebî reddederek şöyle der: « Hayır Allâh’a yemin olsun ki, (râvilerinden olan) Minâ’yı, Ebû Hâtim tekzib etmiştir ». 92. Kim zamanının imamını bilmeden ölürse, câhiliyye ölümüyle ölür. ( من مات ولم يعرف إمام زمانه؛ مات ميتة جاهلية ) Hadisin bu lafızla aslı yoktur. Şeyhu’l-İslâm İbn Teymiyye şöyle der: « Allâh’a yemin olsun ki, Allâh Resûlu (s.a.s.) bunu böyle söylememiştir. Bilinen, Müslim’in rivâyet ettiği hadistir: İbn Umer Allâh Resûlu (s.a.s.)’in şöyle söylediğini bildirir: ( من خلع یدا من طاعة؛ لقي الله یوم القيامة ولا حجة له، ومن مات وليس في عنقه بيعة؛ مات ميتة جاهلية ) ( Her kim taat’tan elini çekerse, kıyâmet günü Allâh ile delilsiz karşılaşır. Kim de boynunda biat olmadan ölürse câhiliyye ölümüyle ölür.) » Bu konuda Şeyh el-Elbânî şöyle der: « Bu hadisi bazı şii kitablarında gördüğüm gibi Kadiyâniler’in kitablarında da gördüm. Bu hadisi deccalları olan Mirza Gulam Ahmed’e iman etmenin gereğine dair delil getirirler. Bu hadis sahih olsa bile, bunda onların bu zanlarına en ufak bir işâret dahi yoktur. Bu hadisin delalet ettiği mana; müslümanların imam ittihaz ettikleri kimseye biat etmelerinin gereğidir. Müslim de ki hadiste beyan edildiği gibi, hak olan da budur. » Yukarıdaki hadisi, şia alimlerinden olan el-Kuleynî el-Usûl mine’l- Kâfî188[188] adlı kitabına almıştır. Ancak râvileri hakkında kitablarında bir bilgi olmadığı gibi, bizlerin kitablarında da o râviler hakkında bir malumat yoktur. Buna rağmen el-Humeyni Keşfu’l-Esrar adlı kitabında şöyle der: « (yukarıdaki hadise işaret ederek) Şia ve Ehli Sünnet indinde bilinen bir hadis vardır ... »! 93. Ey Ali ! Sen dünya ve Ahirette benim kardeşimsin.189[189] ( يا علي ! أنت أخي في الدنيا والآخرة ) Nebî (s.a.s.) Medineye geldiğinde Sahabelerini birbirleriyle kardeş kılar, Ali (r.a.) gözlerinden yaş akarak gelir; « Ey Allâh’ın Resûlu Ashabını birbirine kardeş yaptın, ama beni başkasıyla kardeş yapmadın » deyince, Resûl (s.a.s.) yukarıdaki sözü söyler. Hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Cemi b. Umeyr hakkında İbn Hibbân « Rafizidir hadis uydurur» der. İbn Numeyr ise, onun insanların en yalancısı olduğunu söyler. Dolayısıyla Şeyhu’l-İslâm İbn Teymiyye şöyle der: « Nebî (s.a.s.)’in Ali ile olan kardeşlik hadisi yalan rivâyetlerdendir. » Buna ez- Zehebî Muhtasar Minhâc es-Sunne190[190] adlı eserinde katılır. 94. Allâh Teâla gece yolculuğuna çıkartıldığımda Ali hakkında bana üç şey vahyetti; Onun müminlerin efendisi olduğu, takva sahiblerinin imamı olduğu ve abdesten dolayı beyaz alâmet taşıyanların da komutanı olduğunu.191[191] ( إن الله تعالى أوحى إلي في علي ثلاثة أشياء ليلة أسري بي؛ أنه سيد المؤمنين، وإمام المتقين، وقائد الغر المحجلين ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Mucaşi b. Amr ve İsâ b. Sevâde en-Nahaî, her ikisi de yalancıdır. Şeyhu’l-İslâm şöyle der: « Bu hadis, hadis (ilmi) hakkında çok az bilgisi olan bir kişiye göre bile uydurmadır. Masum olan Resûl’a bunun nisbeti helal değildir. Bizler, Müslümanların efendisi, takva sahiblerinin imamı ve abdestten dolayı beyaz alâmet taşıyanların komutanı olarak ancak Peygamberimiz (s.a.s.)’i bilmekteyiz. Lafız mutlak olarak gelmiştir, hadiste « benden sonra » dememiştir.» ez-Zehebî Muhtasaru’l-Minhac192[192] eserinde bu söze katılır. 95. Mushafa bakmak ibâdettir, çocuğun ana ve babasına bakması ibâdettir ve Ali b. Ebî Talib’e bakmak ta ibâdettir.193[193] ( النظر في المصحف عبادة، ونظر الولد إلى الوالدين عبادة، والنظر إلى علي بن أبي طالب عبادة ) Bu hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Muhammed b. Zekeriyya el-Gulâbî hadis uydurmakla bilinmektedir. 96. Ali iyilerin imamı, günahkarlara karşı savaşcı, ona yardım edene yardım olunur, onu terkeden de mağlub olur.194[194] ( علي إمام البررة وقاتل الفجرة منصور من نصره مخذول من خذله ) Bu hadis uydurmadır. Hakim hadisin isnadının sahih olduğunu söyler! ez-Zehebî’de şu sözüyle onu eleştirir: « Hayır Allâh’a yemin olsun ki uydurmadır. Ahmed b. Abdullâh el-Harrânî yalancıdır, bu kadar geniş ilmine rağmen ne kadar da cahilsin.» İbn Adiy de Ahmed‘in hadis uydurduğunu söyler. el-Hatib de, bu râvinin en münker rivâyeti budur der. 97. Kim benim mescidimde hiç kaçırmadan kırk namaz kılarsa, ona ateşten beraat ve azabtan kurtuluş yazılır. Nifaktan da uzak olur.195[195] ( من صلى في مسجدي أربعين صلاة لا يفوته صلاة؛ آتبت له براءة من النار، ونجاة من العذاب، وبرىء من النفاق ) Bu hadis münkerdir. Râvilerinden olan Nubeyt b. Umer ancak bu hadiste bilinir. İbn Hibbân kendine has olan mechulleri tevsîk kaidesine göre bu râviyi es-Sikât196[196] adlı kitabında zikreder. Bu da zaten el-Heysemî’nin el-Mecma’uz- Zevâid197[197] da dayanağıdır. Hadisin akabinde şöyle demiştir: « Ahmed ve et- Taberânî el-Evsat ta rivâyet etmiştir râvileri (sikât) güvenilirdir.»! Benzer hataya el- Münzirî de et-Tergîb’te düşmüştür. Bu hadisi zayıf kılan bir başka etkende; birbirini takviye eden iki değişik yol ve lafızla gelmesidir. Bu sahih hadisin lafzı şöyledir: ( من صلى لله أربعين یوما في جماعة؛ یدرك التكبيرة الأولى؛ آتبت له براءتان: براءة من النار، وبراءة من النفاق ) ( Kim cemaatla ilk tekbire yetişerek Allâh için kırk gün namaz kılarsa, onun için iki kurtuluş yazılır; ateşten kurtuluş ve nifak’tan kurtuluş )198[198] Hadis bu lafızla yukarıdaki hadisle aynı değildir. Bu daha kuvvetlidir. Dolayısıyla yukarıdaki hadisin zayıflığı ve münkerliği kesinleşmiş olur. 98. Ümmetimin hayırlıları âlimleridir, âlimlerin hayırlıları rahmetli olanlardır. Gerçekten Allâh cahilin bir günahını affetmeden önce âlimin kırk günahını affeder. Rahmetli olan âlim kıyâmet günü gelir, kutub yıldızının aydınlattığı gibi onun nuru aydınlatmış olarak doğu ile batı arasında gidip gelir.199[199] ( خيار أمتي علماؤها، وخيار علمائها رحماؤها، ألا وإن الله يغفر للعالم أربعين ذنبا قبل أن يغفر للجاهل ذنبا واحدا، ألا وإن العالم الرحيم يجيء يوم القيامة وإن نوره قد أضاء يمشي فيه بين المشرق والمغرب؛ آما يضيء الكوآب الدري ) Bu rivâyet batıldır. Râvilerinden olan Muhammed b. İshâk es-Sülemî hakkında ez-Zehebî şöyle der: « Bu kişide cehâlet vardır ve bâtıl bir haberle gelmiştir.» Ez-Zehebî, el-Askalânî ve es-Suyûtî gibi üç hafız bu hadisin batıllığı üzerine ittifak etmişlerdir. Buna rağmen es-Suyutî kendisi ile çelişerek rivâyeti el-Camiu’s- Sagir’adlı eserine almıştır! 99. Kur’an taşıyıçısı (hafızı) İslâm bayrağının taşıyıcısıdır, kim ona ikramda bulunursa, Allâh’a ikrâm etmiştir. Kim de onu aşağılarsa Allâh ona lanet etsin.200[200] ( حامل القرآن حامل راية الإسلام ، من أآرمه ؛ فقد أآرم الله ، ومن أهانه ؛ فعليه لعنة الله ) Bu hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Muhammed b. Yunus el-Kudeymî hakkında es-Suyûtî201[201]« itham olunmuştur » der. Buna rağmen rivâyeti el-Camiu’s-Sagir’e alır! el-Münâvî eserin şerhinde es-Suyûtî’yi tenkid ederek « el-Kudeymî hadis uydurur » der. 100. Dünyanın etrafını fethetmek sizlere nasib kılınacak ve Kazvin denilen belde siz’e fethedilecektir. Kim o beldede kırk gün veya kırk gece ribât eder (yâni düşmana karşı bekler ) ise o kimse için cennet’te üstünde yeşil bir zeberced taşı bulunan altından yapılmış bir sütün üzerine kurulu ve kırmızı yakut taşlarından yapılan bir kubbe vardır. O kubbenin altından yapılmış yetmiş bin kapı kanadı bulunur. Her kapı kanadının başında Hurul-İyn denilen bir zevce vardır.202[202] ( ستفتح عليكم الآفاق ، وستفتح عليكم مدينة يقال لها : (قزوين) من رابط فيها أربعين يوما أو أربعين ليلة ؛ آان له في الجنة عمود من ذهب ، عليه زبرجدة خضراء ، عليها قبة من ياقوتة حمراء ، لها سبعون ألف مصراع من ذهب ، على آل مصراع زوجة من الحور العين ) Bu hadis uydurmadır. Rivâyeti el-Mevdûât adlı kitabın da zikreden İbnu’l-Cevzî şöyle der: « Uydurmadır; (râvilerinden olan) Davûd b. Muhber hadis uydurur, ithâm olunan odur. (Diğer bir râvi olan) er-Rabî de zayıftır. Yezîd ise, terkedilmiştir.»203[203] ez-Zehebî bu konuda şöyle der: « İbn Mâce Sünen’ine bu uydurma hadisi koyarak itibârını zedelemiştir. » 101. Kul, ailesine sefere çıkacağı esnada yanlarında kılacağı iki rek’attan daha hayırlı bir şey bırakmamıştır.204[204] ( ما خلف عبد على أهله أفضل من رآعتين يرآعهما عندهم حين يريد سفرا ) Hadis zayıftır. Râvilerinden olan el-Mut’im el-Mikdâm, İbn Hacer’in de ifade ettiği gibi, kendisinin herhangi bir sahabeden hadis işittiği sabit olmamış ve mürsel rivâyetlerde bulunmuştur, Mucahid ve el-Hasen el-Basrî gibi rivâyetlerinin geneli tabiindendir. Senedi ya mu’dal205[205] ya da mürseldir206[206]. en-Nevevî, hadisi delil olarak getirerek sefere çıkacak olanın iki rek’at kılmasını mustahab görür. Ancak bu düşünülmesi gereken bir meseledir. Çünkü bir amelin müstehab kılınması şer’i hüküm olup, zayıf hadis ile istidlâli caiz değildir. Zayıf hadis, mercûh olan zan ifâde eder. Hiç bir şer’i hüküm onunla sabit olmaz. Böyle bir namaz şekli Nebî (s.a.s.)’den gelmediği gibi, asıl ondan gelen; sefer dönüşünde kılınan namazdır ki, sünnet olan da budur. en-Nevevî (r.a) daha da garib davranarak şöyle der: لإيلاف قريش suresini okuması müstahabtır, İmam Ebu’l-Hasen el-Kazvînî bunun her türlü kötülükten emân olduğunu söylemiştir. »! Bu yanlız iddia olup, delilsiz olarak dinde hüküm koymaktır. Her türlü kötülükten emin olduğu bilgisi ona nasıl ulaşmıştır?! İşte Kur’an ve Sünnette varid olmayan böyle görüşler Allâh’ın dinini koruma sözü olmasa, dinin tebdil ve tagyirine sebeb olmaktadır. Allâh, Huzeyfe b. Yemâni’den razı olsun , o şöyle der : « Allâh Resûlu (s.a.s.)’in ashabının ibâdet etmediği ibâdetle sizde ibâdet etmeyin.» İbn Mes’ud (r.a.)’da şöyle der: « Tâbi olunuz, bid’at ihdâs etmeyiniz. Tüm ihtiyaçlarınız karşılandı. Üzerinize düşen eski hâle yapışmanızdır. » 102. Helâl ile harâm birleştiğinde ; harâm gâlib gelir. ( ما اجتمع الحلال والحرام ؛ إلا غلب الحرام ) Bu hadisin aslı yoktur. Bunu bu şekilde ifade eden el-Irâkî’ye207[207] el-Munâvî’de208[208] katılır. Bu hadis, kişinin zinadan olan kızıyla nikahının haramlılığı hususunda delil olarak getirilmiştir. Bu Hanefilerin görüşüdür. Tahkik yönüyle râcih olan bu görüş olmasına rağmen, böyle batıl bir hadisle istidlâl câiz değildir. Dolayısıyla bu görüşe muhalif olanlar da başka bir hadisle karşılık vermişlerdir, o da: 103. Harâm (olan şey), (başka bir şeyi) haram kılmaz, asıl harâm kılan helâl evlenme ile olandır209[209] ( لا يُحَرِّمُ الحرامُ، إنما يُحَرِّمُ ما آانَ بنكاحٍ حلالٍ ) Bu hadis batıldır. Rivâyetin baş kısmı şöyledir: (Resûl (s.a.s.)’e haramda bir kadının peşinde giden (zinâ eden ) adam, kadının kızıyla evlenebilir mi veya haramda kızın peşinden giden ( zinâ eden ), annesiyle evlenebilir mi? Diye sorulunca, yukarıdaki sözü söyler... ) Râvilerinden olan Osman b. Abdurrahman yalancıdır. İbn Hibbân onun sikât (güvenilir) râvilerden uydurma rivâyetlerde bulunduğunu söyler. İbn Maîn de yalancı olduğunu ifade eder. Ondan rivâyette bulunan el-Mugîre b. İsmâil de mechûldur. Bu hadisi de Şafiler ve diğerleri, kişinin zinadan olan kızıyla evlenmesinin caiz olduğuna dair delil getirirler. Rivâyet sahih olmadığına göre bu, delil değildir. Selef bu meselede ihtilafta olup, her iki tarafında elinde konuyla ilgili bir nas yoktur. Araştırma ve inceleme bunun haramlılığını karar kılmaktadır. Bu da Ahmed ve diğerlerinin mezhebi olup, Şeyhu’l-İslâm’ın tercihidir210[210]. 104. Cuma günü camilerin kapısında, Allâh’ın muvekkel melekleri vardır. Bunlar beyaz sarıklılar için istiğfarda bulunurlar. ( إن لله ملائكة موآلين بأبواب الجوامع يوم الجمعة ، يستغفرون لأصحاب العمائم البيض ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Yahyâ b. Şebîb el-Yemânî bâtıl hadisler rivâyet eder. Bunu bu şekilde ifade eden İbnu’l-Cevzî’ye211[211] es-Suyûtî212[212] ve İbn Arrâk213[213] ta katılır. Sarığın fazileti hakkında Nebî (s.a.s.)’in giymesinden başka hiç bir sahih hadis gelmemiştir. 105. Hendek günü Ali b. Ebî Talib’in Amr b. Abd Ved ile olan mubârezesi, kıyamet gününe kadar ümmetimin amellerinden daha faziletlidir.214[214] ( لمبارزة علي بن أبي طالب لعمرو بن عبد ودٍّ يوم الخندق أفضل من أعمال أمتي إلى يوم القيامة ) Bu hadis yalandır. Hadis’i tahriç eden el-Hâkim rivâyetin hükmü hakkında sukût eder, bunun üzerine ez-Zehebî Telhîsu’l-Müstedrek’te şöyle der: « Bunu iftira eden Rafiziyi Allâh rezil kılsın. » Bu rivâyetin illeti Ahmed b. İsâ el-Haşşab adlı râvidir. Çünkü yalancı birisidir. Ali (r.a.)’nun Amr b. Ved ile olan mubarezesi ve onu öldürmesi olayı siyer kitablarında meşhûrdur. Olayın sahih ve müsned bir tarîk’i yoktur, mürsel ve mu’dal rivâyetlerdir. 106. Nebî (s.a.s.) oruçlu olduğu halde, gündüzün sonunda misvak kullanırdı.215[215] ( آان يستاك آخر النهار وهو صائم ) Bu hadis bâtıldır. İbn Hibbân hadisin illetinin Ahmed b. Abdullah Meysere olduğunu şöyle ifâde eder: « Meysere ile ihticâc edilmez, hadisin Nebi (s.a.s.)’e kadar ref edilmesi batıldır. Sahih olan, bunun İbn Umer’in fiili olduğudur. » ez-Zeylai bu görüşe Nasbu’r-Râye216[216] adlı kitabında katılır. Nebî (s.a.s.)’in umum ifâde eden, oruçlu kişinin istediği vakitte, ister gündüzün evveli, isterse sonunda misvak kullanmasının meşrû olduğuna dair bu konuda aşağıdaki sahih hadisi yeterlidir: ( لولا أن أشق على أمتي ؛ لأمرتهم بالسواك عن آل صلاة ) (Ümmetime zorluk vermeyeceğini bilseydim ; her namazdan önce onlara misvağı emrederdim)217[217] 107. Allâh’a en sevgili isim ler kendisiyle ibâdet olunan (isimlerdir)218[218] ( أحب الأسماء إلى الله ما تُعُبِّدَ به ) Bu hadis uydurmadır. İbn Mes’ud kanalıyla gelen bu rivâyetin tamamı şöyledir: (Allâh Resûlu (s.a.s.) kişinin kölesini veya çocuğunu Hâris, Murre, Velîd, Hakem, Eba’l-Hakem, Eflah, Necîh veya Yesâr olarak isimlendirmesini yasaklamıştır. Sonra da şöyle demiştir: « Allâh’a en sevgili isimler kendisiyle ibâdet olunan (isimlerdir). İsimlerin en sadık olanı da Hemmâm dır ») İbn Maîn ve ed-Dârekutnî râvilerinden olan Muhammed b. Muhsan el-Ukkâşî’nin hadis uydurduğunu söylemişlerdir. 108. Allâh’a en sevgili isimler (kendisiyle) ibâdet olunan ve hamdedilendir. ( أحب الأسماء إلى الله ما عُبِّدَ وما حُمِّدَ ) Bu hadisin aslı yoktur. es-Suyûtî219[219] ve diğer ilim ehli bunu bu şekilde beyan etmişlerdir. el-Münzirî bu rivâyeti, et-Tergîb220[220] adlı kitabında Müslim, Ebû Dâvud, et- Tirmizî ve İbn Mâce’ye nisbet ederek fâhiş bir hataya düşmüştür. Konuyla ilgili gelen sahih bir rivâyette Nebî (s.a.s.) şöyle buyurur: ( أحب الأسماء إلى الله عبد الله وعبد الرحمن ) ( Allâh’a en sevgili isimler; Abdullâh ve Abdurrahmân’dır )221[221] İbn Hazm, Abdu’l-Uzza ve Abdu’l-Kabe gibi Allâh’tan başkasına ibâdeti içeren isimlerin haramlılığı konusunda ilim ehlinin ittifakını nakleder. İbn Kayyım’da Tuhfetu’l- Mevdud’ta222[222] buna katılır. Dolayısıyla Abdu’ali ve Abdu’l-Hüseyn gibi Şî’a indinde kullanılan böyle isimlerle adlandırmak da helâl değildir. Yine Ehlî Sünnet’ten bazı câhillerin yaptığı gibi; Abdu’n-Nebî veya Abdu’r-Resûl olarak adlandırmalarıda helâl değildir. 109. Kim aşık olurda, gizler ve namuslu kalırsa öldüğünde şehid olarak ölmüştür.223[223] ( من عَشِقَ ، وآَتَمَ ، وعَفَّ ، فماتَ ؛ فهو شهيدٌ ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Suveyd b. Saîd el-Hadesânî ve Ebu Yahyâ her ikisi de zayıftır. İbn Mulakkan şöyle der: « İmamlar bu hadisin illetinin Suveyd olduğunu söylerler. İbn Adiy, el-Hâkim, el-Beyhakî, İbn Tâhir ve başkaları bu hadisin Suveyd b. Saîd’in münker rivayetlerinden olduğunu belirtirler. Yahya b. Maîn ise şöyle der: Eğer benim atım ve okum olsaydı onunla savaş ederdim.»224[224] Bu hadis, sened yönüyle zayıf olup, İbn Kayyım tarafından mana yönüyle reddedilmiş ve uydurma olduğuna hükmetmiştir. Zâdu’l-Meâd adlı kitabın da şöyle der: « Allah Resûlü üzerine uydurulan hadise aldanma ( hadisi iki yoldan zikrederek devam eder ), çünkü bu hadis Resulullâh (s.a.s.) ait olduğu sahih değildir. Onun sözü olması mümkün değildir. Çünkü şehitlik Allâh katında yüksek bir derecedir, sıddîklerin derecesine yakındır. Şehitlik için amel ve şartlar vardır. Bunlar onun gerçekleşme şartıdır. Bu şartlar iki çeşittir: Genel ve özel. Özel olan , Allâh yolunda şehitliktir. Genel olan ise, Sahih’te zikredilen beş tanesidir ki, aşk bunlar arasında yoktur. (Allâh’a olan) sevgide şirk (ortak koşma), kalbteki Allâh sevgisini boşaltmak, kalbi, ruhu ve sevgiyi başkasına bağışlamak demek olan aşk, nasıl şehitliğe ulaştıran bir şey olabilir? Bu imkansızdır. Çünkü görüntü aşkının kalbi bozması, her türlü bozmanın üstündedir, hatta ruhu sarhoş eden, Allâh’ı anmaktan ve sevmekten, O’na yakararak lezzet almaktan ve O’na yakın olmaktan alıkoyan, kalbin başkasına tapınmasını gerektiren bir ruh şarabıdır. Çünkü aşığın kalbi, sevdiğine kulluk eder, hatta aşk kulluğun özüdür. Zira kulluk, boyun eğmenin en yücesi, sevgi, tevazu ve yüceltmedir. Kalbin Allâh’tan başkasına kulluğu, seçkin muvahhidlerin ve evliya’nın derecesine nasıl ulaştırabilir?! Bu hadisin isnadı güneş gibi olsaydı bile, galat ve vehim olurdu. Çünkü Resulullâh (s.a.s.)’den rivâyet edilen hiç bir sahih hadiste aşk sözü geçmemiştir. Sonra aşkın helâl olanı var, haram olanı vardır. Böyle olunca Resul (s.a.s.)’in, aşkını gizleyen ve namuslu kalan, her aşığın şehid olduğuna hükmettiği nasıl düşünülebilir? Başka birinin karısına aşık olanın, merdân ve zanilere aşık olanın aşkıyla şehitler derecesine ulaştığını nasıl söyleyebilirsin? Bu, Resulullâh (s.a.s.)’in dininden zarureten bilinene aykırıdır. Ayrıca aşk, Yüce Allâh’ın şer’an ve kaderen ilaç verdiği hastalıklardan biridir. Aşkın tedavisinin, şayet haram bir aşksa vâcib ve ayrıca müstehab olanı vardır. Resulullâh (s.a.s.)’in kendilerinin şehid olacağını belirttiği hastalık ve afetleri incelediğinde; bunların tâun, karın ağrısı, delilik, yanma, boğularak, ve hamile olarak ölmek gibi tedavisi olmayan hastalıklar olduğunu görürsün. Çünkü bunlar, kulun bir rolü olmayan ve ilacı da bulunmayan Allâh’ın verdiği âfetlerdir. Sebebleri haram değildir. Ayrıca bunlar dolayısıyla, aşkın ortaya çıkardığı kalbin bozulması ve Allâh’tan başkasına tapınması gibi sonuçlar doğmaz. Bu hadisin Resulullâh (s.a.s.)’e nisbetinin ibtâl konusunda bu açıklama yetmezse, bunu ve illetlerini bilen hadis âlimlerine uyman gerekir. Çünkü, hiçbir hadis imamının bu hadisi, sahih hatta hasen gördüğü bilinmemekte. Bununda ötesinde ( senedde ki ravilerden olan ) Suveyd’i münker görmüşler, onu büyük bir cürüm işlemekle itham etmişler. Bu hadisi rivayet etmesi sebebiyle bazı muhaddisler onunla şavaşı helâl görmüşlerdir.»225[225] Sözün özü bu hadisin isnadı zayıf metni de uydurmadır. Allâh en doğrusunu bilir. 110. İlim Çin’de olsa bile taleb ediniz.226[226] ( اطلبوا العلم ولو بالصين ) Bu hadis batıldır. Râvilerinden olan Ebû Atike Turayf b. Süleyman’ın hadisi metrûktur. Bu rivâyeti İbnu’l-Cevzî Mevduâtın da zikrederek İbn Hibban’ın bu rivayet hakkında bâtıl ve aslı olmadığına dair sözünü nakleder. es-Sehâvî el-Makâsıd ta bu hükme katılır. Ancak yukarıdaki rivâyete ilave olarak zikredilen; ( فإن طلب العلم فریضة على آل مسلم ) ( Muhakkak ilmin talebi her müslümana farzdır) Ziyadeliği hakkında el-Albânî yirmiye yakın tarîk (yol) bulduğunu dolayısıyla hasen hükmünü verdiğini belirtir. 111. Sünnetten olan, kişinin bir teyemmümle bir namaz kılmasıdır. Sonra diğer namaz için tekrar teyemmüm yapar.227[227] ( من السنة أن لا يصلي الرجل بالتيمم إلا صلاة واحدة، ثم يتيمم للصلاة الأخرى ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan el-Hasen b. Ammâra’nın hadis uydurduğunu Şube, İbnu’l- Medînî ve Ahmed b. Hanbel belirtirler. Dolayısıyla İbn Hazm’ın el-Muhalla228[228] adlı eserinde de ifade ettiği gibi; teyemmüm alan kişi, teyemmümü hades ile veya suyun bulunmasıysa bozulmadığı sürece istediği kadar farz ve nafile namaz kılabilir. 112. Kadınlara danışın ve onlara muhalefet edin. ( شاوروهُنَّ - يعني النساء - وخالفوهُنَّ ) Bu hadisin aslı yoktur. Bunun böyle olduğunu es-Sahâvî ve el-Münâvî beyan ederler. Ömer (r.a.)’ya nisbet olunan başka bir lafızda:( Kadınlara muhalefer edin çünkü onlara muhalefette bereket vardır )229[229] Bu senedin iki tane illeti vardır dolayısıyla zayıftır. Hadis ve eser mana olarak katiyen sahih değildir. Çünkü Nebî (s.a.s.) Hudeybiyye anlaşmasında ona uymaları için, sahabesi önünde deve boğazlamasına işaret eden hanımı Umm Seleme’ye muhâlefette bulunmamıştır. 113. Kadına itaat etmek pişmanlıktır.230[230] ( طاعة المرأة ندامة ) Bu hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Anbese b. Abdurrahman, hadis uydurur.Diğer bir râvi olan Osman b. Abdurrahman mechûl râvilerden tuhaf rivâyetlerde bulunur. Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî hadisi el-Mevdûât231[231] adlı kitabına alır. Bu rivâyet başka bir lafızla Aişe (r.anha)’dan rivâyet olunur: 114. Kadınlara itaat pişmanlıktır.232[232] ( طاعة النساء ندامة ) el-Ukaylî şöyle der: « Râvilerinden olan Muhammed b. Süleyman, Hişam’dan aslı olmayan bâtıl rivâyetlerde bulunmuştur. Bunlardan biriside bu hadistir » 115. Erkekler kadınlara itaat ettiklerinde helâk olmuşlardır.233[233] ( هلكت الرجال حين أطاعت النساء ) Bu hadis zayıftır. Râvilerinden olan Bekkâr b. Abdulazîz b. Ebî Bekre zayıftır. Ancak Buhari’nin Sahihin de tahric ettiği hadis sahihtir. ( لما بلغ النبي صلى الله عليه وسلم أن فارسا ملكوا ابنة آسرى؛ قال: لن یفلح قوم ولوا أمرهم امرأة ) (Farislilerin ( İranlılar’ın ) Kisra’nın kızını mülke geçirdikleri haberi Nebî (s.a.s.)’e ulaşınca şöyle der: « İdarelerini kadına veren kavim iflah olmaz » ) Hadisin aslı budur, ancak yukarıdaki râvi, yâni sahabi’nin torunu hata ederek hadisi yukarıdaki lafızla rivâyet etmiştir. 116. Kimin üç tane çocuğu doğarda birisine Muhammed ismini koymazsa cahillik etmiştir.234[234] ( من ولد له ثلاثة، فلم يسم أحدهم محمدا؛ فقد جهل ) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Ebû Hayseme Mus’ab b. Said, İbn Adiy’in de dediği gibi, güvenilir râvilerden münker rivâyetlerde bulunur. Hadisin daha başka illetleride vardır. Ayriyeten hadis diğer yollardan da gelmiştir ancak senedlerinin hepsinde itham olunan raviler vardır.235[235] Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî rivâyeti Mevdûât236[236] adlı kitabına alır. Bu hadise uydurma dememizin sebeblerinden biride, Selefin böyle bir uygulamada bulunmamasıdır. Sahabenin üç veya daha fazla çocuğu olmasına karşılık hiç biri Muhammed ismiyle ismlendirmemiştir. Mesela Ömer b. Hattab ve diğer sahabeler buna örnektir. Sahih hadislerde de sabit olduğu gibi en faziletli isimler; Abdullah ve Abdurrahmandır. Kişi bütün çocuklarını Allah’a kulluk ifade eden isimlerle isimlendirdiğinde isabet etmiştir. Nasıl olurda birisini Muhammed olarak isimlendirmezse cahillik etmiştir?! Ancak Buhârî ve Müslim’in tahriç ettikleri sahih bir hadiste şöyle buyrulur: ( تسموا باسمي ، ولا تكنوا بكنيتي ) (İsmimle isimlenin ama künyemle künyelenmeyin ) 117. Ey Mekke ehli! Mekke den Usfân’a, yâni dört berîd mesafesinden aşağıya namazı kısaltmayın.237[237] ( يأهل مكة! لا تقصروا الصلاة في أدنى من أربعة بُرُدٍ من مكة إلى عُسفانَ ) Bu hadis Uydurmadır. Râvilerinden olan Abdulvahhâb b. Mucâhid, el-Hâkim’in de ifâde ettiği gibi uydurma hadisler rivâyet etmiştir. Diğer bir râvi olan İsmail b. Ayyaş Şamlılar dışındaki rivâyetinde zayıftır. Burada ise Hicazlı olan Abdulvahhâb b. Mucâhidten rivâyette bulunmuştur. Hadis alimlerinin ittifakına göre, Nebî (s.a.s.) Haccetu’l-Vedâ esnasında Arafat, müzdelife ve Minâ da namazı kısaltırdı. Ondan sonra gelen Ebu Bekr ve Ömer de aynı şekilde kısaltarak kılmışlardır. Mekke ehli onların arkasında namaz kılarlardı, ama hiç bir zaman Mekke ehlinin, namazı tam kılmalarını emretmemişlerdir. Bu da bunun sefer olduğuna delildir. Mekke ile Arafat arası bir berîdtir. Ayak ve deve ile yarım gündür. Hak olan odur ki, sefer’in lugat ve şeriat’ta bir sınırı yoktur. Bunda ki merci örftür. İnsanların örfüne göre sefer sayılan seferdir. İşte Şari’nin hükme bağladığı sefer budur. Bu önemli konuyla ilgili araştırmayı ibn Teymiyye’nin Ahkâmu’s-Sefer adlı risâlesinde bulabilirsin. 118. Bu ümmet camilerine, Hristiyanlar gibi mihrablar edinmedikçe hayırda olmaya devam eder.238[238] ( لا تزال هذه الأمة بخير ما لم يتخذوا في مساجدهم مذابح آمذابح النصارى ) Bu hadis zayıftır. Hadisin iki illeti vardır. İlki: Ravilerinden olan Musa el-Cühenî, tabii’nin etbalarındandır. Bu rivâyette hem tabiini hem de sahabeyi atlayarak direk Resul (s.a.s.)’den rivâyet etmiştir. Dolayısıyla burada iki ravinin düşmesi manasına gelen İ’dâl sözkonusudur. İkincisi: Râvilerinden olan Ebî İsrâîl zayıftır. es-Suyûtî İ’lâmu’l-Erîb Bihudûsî Bid’ati’l-Mehârîb239[239] adlı kitabın da ve eş-Şeyh Alî el-Kârî de Mirkât el-Mefâtîh240[240] de camilerdeki mihrabların bid’at olduğunu güçlü bir şekilde ifade etmişlerdir. el-Bezzâr İbn Mes’ud’un Mihrabta namaz kılmayı kerih gördüğünü ve İbn Mes’ud’un; « Mihrablar kiliselerde vardı, onun için Ehlî Kitab’a benzemeyin»241[241] , dediğini rivâyet etmiştir. İbn Ebî Şeybe, Sâlim b. Ebî el-Cad’dan sahih isnadla şöyle rivâyet eder: ( لا تتخذوا المذابح في المساجد ) ( Camilerde mihrablar edinmeyin ) Sonra da Musa b. Ubeyde’den yine sahih bir senedle şöyle rivâyet eder: ( Ebu Zer’in mescidini gördüm, ama içinde mihrab görmedim ) Mihrab’ın kerâhiyetine dair seleften bir çok eser gelmiştir. Mihrab Nebî (s.a.s.)’in Mescidin de vardı diyenlerin istidlâl ettikleri hadis Vâil b. Hucr’dan şu lafızla gelir: 119. (Resûl (s.a.s.) camiye kalktığında bende oradaydım, sonra da mihraba [ mihrabın yerine ] girdi ... )242[242] ( حضرت رسول الله صلى الله عليه وسلم حين نهض إلى المسجد، فدخل المحراب [ يعني : موضع المحراب ] ... ) Hadis zayıftır. Hadisin üç tane illeti vardır, Muhammed b. Hucr, Saîd b. Abdu’l-Cebbâr ve Umm Abdu’l-Cebbâr. Muhakkak maslahatlar var diyerek, kıbleye delâlet etmesi gibi, mihrablar hakkında bu delili güzel gören el-Kevseri ve benzerlerinin bu zayıf delillerine değişik yönlerden cevap verilebilir. - Camilerin çoğunda minareler vardır. İşte minareler bu maslahatı tamamen yerine getirir. Dolayısıyla mihrablarada ihtiyaç kalmaz. Eğer insaf etseler Avamın rızası için ve onların üzerinde oldukları bu amelin bekâsı için yeni özürler bulmaya çalışmazlar. - İhtiyaç ve maslahat dolayısıyla şeriat kılınan, maslahatın iktizası halinde durması gerekir. Bu aşılmaz. Camideki mihrabtan kasıt kıble cihetine delâlet etmesi ise, bu duvara açılacak olan bir çukur ile gerçekleşir. Bizler ise, bir çok camide büyük, geniş ve imamın içinde kaybolduğu mihrablar görüyoruz. Bir de bu mihrablar, namaz kılanları oyalayan namazda huşu ve fikrini toplamadan çeviren süsler ve nakışların yeri olmuş. Bu ise kat’i surette yasaklanmıştır. - Mihrablar Hristiyanların kiliselerindeki adetlerinden olduğu sabitleşirse, mihrablardan tamamen sarfı nazar etmek gerekir. İttifak edilecek başka bir şey ile değiştirilir. Mesela, imamın önüne bir direk (sütun) konur. Çünkü sünnette bunun aslı vardır. et-Taberânî’nin hasen bir senedle rivâyetinde, Cabir b. Usâme el-Cühenî şöyle der: ( لقيت النبي صلى الله عليه وسلم في أصحابه في السوق، فسألت أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم: أین یرید؟ قالوا: یخط لقومك مسجدا. فرجعت، فإذا قوم قيام، فقلت: ما لكم؟ قالوا؟ خط لنا رسول الله صلى الله عليه وسلم مسجد، وغرز في القبلة خشبة أقامها فيها ) (Nebî (s.a.s.)’le pazarda sahabeleri arasındayken karşılaştım. Resûl (s.a.s.)’in ashabına nereye gittiğini sordum. Dediler ki: Kavmin için bir mescid çizecek. Döndüğümde onları ayakta gördüm. Dedim ki: Ne oluyor size. Onlar da: Resûlullâh (s.a.s.) bizlere mescid çizdi. Kıble cihetine odun sapladı, dediler ) Sözün özü, Mescidte mihrab itthaz edinme bid’attır. Madem ki resûl (s.a.s.)’in şeriat kıldığı az masraflı ve süsten uzak başka bir şey kolaylıkla bunun yerine geçebilmekte, dolayısıyla bunun mürsel maslahatlardan kılınmasına dair bir sebebte yoktur. 120. Biriniz bir taşa inanç beslese, ona faydası olur. ( لو اعتقد أحدآم بحجر لنفعه ) Bu hadis uydurmadır. eş-Şeyh Aliyyu’l-Kârî şöyle der: « İbn Kayyım; ‘Bu söz taşlar hakkında hüsnü zanda bulunan putlara tapanların sözlerindendir’ der. İbn Hacer el-Askalânî de aslının olmadığını ifade eder. »243[243] İbn Teymiyye de yalan olduğunu söyler.
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
Selef | Tarix: Cümə axşamı, 25.12.2008, 23:09 | Yazı # 5 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| 121. Kişiye fazilet ihtiva eden bir şey Allâh’tan ulaştığında, bunu iman ederek ve sevabını da Allâh’tan umarak alırsa, velev ki o şey doğru olmasa bile, Allâh kişiye onu verir.244[244] (من بلغه عن الله شيء فيه فضيلة فأخذ به إيمانا به ورجاء ثوابه أعطاه الله ذلك، وإن لم يكن آذلك) Bu hadis uydurmadır: İbnu’l-Cevzî bu hadis hakkında « sahih değildir, (râvilerinden olan) Ebû Recâ yalancıdır »245[245] der. es-Suyûtî İbnu’l-Cevzî’ye bunda katılır, ancak akabinde senedinde itham olunan bir ravînin olduğu başka bir hadis getirir! Sonra da Hamza b. Abdu’l-Mecîd adlı kişiden şu kıssayı aktarır: Özetle, bu kişi Nebi (s.a.s.)’i rüyasında görmüş ve bu hadisin hükmünü sormuştur. O da: « Bu bendendir, bunu ben söyledim » demiştir. İlim ehlinin karar kıldığı gibi rüya ile şer’i bir hüküm isbat edeilmez. Nebevî hadisin isbat edilmemesi daha evladır. Çünkü hadis, hükümlerin Kur’andan sonra ki temelidir. Hadisin birden fazla yolu olmasına rağmen, hüccet teşkil etmez. Çünkü bu yolların her biri diğerinden daha da zayıftır. Dolayısıyla İbnu’l-Cevzî’nin bu rivâyeti Mevdûât’ın da zikretmesi isabetlidir. İbnu Hacer de bu rivâyetin aslı olmadığını söyler. eş-Şevkânî de buna muvafakat gösterir. Bu uydurma hadisin kötü eserlerinden birisi de; hadis ilim ehline göre sahih olsun, zayıf olsun veya uydurma olsun, her türlü hadisle sevabını arzulayarak amel etmeyi ilham etmekte. Bunun sonucu olarakta; müslümanların çoğu alimleriyle, hatibleriyle, öğretmenleriyle hadisin rivâyetinde ve bununla amel etmekte ihmalkar davranmışlardır. Bunda da, girişte beyan ettiğimiz gibi, Resûl (s.a.s.)’den ancak sahihliği sabit olduktan sonra rivâyette edilebileceğine dair gelen sahih hadislere tam bir muhalefet söz konusudur. Sanki bu hadis, fadâilu’l-A’ma’l da zayıf hadisle amel edilir cevazını verenlerin dayanağı olmuş. Bizler bu görüşü paylaşmıyoruz. Hadis sabit olduktan sonra onunla amel etmek caizdir. Bu ise muhakkik alimlerin mezhebi olup, zayıf hadisle fadâilu’l- A’mal’da amel edilir diyenler bunu bazı şartlarla sınırlandırmışlardır. Bunlardan birisi; Bu hadisle amel edenin bunun zayıf olduğuna inanması gerekir. Bir diğeri; Bunu yaymaması gerekir. Ta ki insan zayıf hadisle amel etmesin. Şeriat olmayan şeyi şeriat kılmasın. Bazı cahiller bunu görüpte bunun sahih bir hadis olduğunu zannetmesini İbn Hacer el-Askalânî Tebyînu’l-Aceb Bimâ Verede Fi Fadli Receb (s.3-4) adlı kitabında konuyu açıklayarak şöyle der: « Üstâz İbn Abdusselâm ve diğer alimler yukarıdaki manaya gelen açıklamalarda bulunmuşlardır. Kişi Resûl (s.a.s.)’in şu sözünün kapsamına girmekten sakınsın: ( من حدث عني بحدیث یرى أنه آذب فهو أحد الكاذبين ) ( Kim benden bir hadis rivâyet eder ve o hadisin yalan olduğunu görürse, o kişi iki yalancıdan birisidir ) (Rivâyet edenin hâli) böyleyse bununla amel edenin durumu nedir. Hükümlerle ilgili hadisler olsun veya fadâille ilgili hadisler olsun, amel yönüyle ikisi arasında bir fark yoktur, çünkü hepsi şeriattır.» Hiç şüphesiz bu şartlar ile amel, yukarıdaki uydurma hadise taban tabana zıttır. Yukarıdaki uydurma hadisle hemen hemen aynı manada birkaç rivâyet daha vardır, ama hepside uydurmadır. 122. Zimmi’nin diyeti Müslüman’ın diyetidir.246[246] ( دية ذمي دية مسلم ) Bu hadis münkerdir. Râvilerinden olan Ebû Kerez el-Kuraşi terkedilmiştir. Dolayısıyla ed-Dârekutnî hadisin zayıf olduğunu söyler. ez-Zehebî de bu hadisin yukarıdaki râvi’nin en münker rivâyetlerinden olduğunu beyan eder. Hadisin birden fazla yolu vardır ancak hiç biri şiddetli illetlerden hâli değildir. Aynı zamanda bu zayıf hadis, Nebî (s.a.s.)’den gelen aşağıdaki sahih hadise muhaliftir. ( إن عقل أهل الكتابين نصف عقل المسلمين، وهم اليهود والنصارى ) ( Kitab Ehlî olan Yahudî ve Hristiyanların diyeti Müslümanların diyetinin yarısıdır )247[247] Bunun için es-Suyûtî’nin yukarıdaki münker hadisi bu sabit hadise muhalefetinden dolayı el-Câmiu’s-Sagir de zikretmemesi gerekirdi. Bu hadisin Ebu Davut’ta gelen diğer sahih bir lafızıda şöyledir: ( آانت قيمة الدیة على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم ثمان مائة دینار ؛ ثمانية آلاف درهم، ودیة أه ل الكتلب یومئذ النصف من دیة المسلمين ) ( Resûlullâh (s.a.s.) zamanında diyetin tutarı sekizyüz dinar, sekizbin dirhemdi. Ehlî Kitab’ın o günkü diyeti müslümanların diyetinin yarısıydı) Konunun fıkhî yönünü araştırmak isteyen, es-San’ani’nin Subulu’s-Selâm adlı kitabına ve eş-Şevkânî’nin Neylu’l-Evtâr adlı kitabına müracaat edebilir. 123. Ben himayesi altındakilerin hakkını ödemede daha evlayım. Müslümanlarda birisi zimmet ehlinden birisini öldürmüştü, bunun üzerine (s.a.s.) müslüma’nın öldürülmesini emrederek, bu sözü söyler.248[248] ( أنا أوْلى من وَفَّى بذِمَّتِهِ. قاله صلى الله عليه وسلام حين أمر بقتل مسلمٍ آان قَتَلَ رجلا من أهل الذمة Bu hadis münkerdir. et-Tahâvî bu hadisin illetinin irsâl olduğunu söyler. el-Hâfız b. Hacer Fethu’l- Bâri’de249[249] buna katılır. Hadisin daha başka yollarıda vardır. Ancak hepsininde zayıflığı şiddetlidir. Dolayısıyla hadisi güçlendirememekte. Ayrıyeten hadisin zayıflığını arttıran başka bir etkende, konuyla ilgili sahih bir hadisle çakışmasıdır: ( لا یقتل مسلم بكافر ) ( Müslüman kafirden dolayı öldürülmez ) Bu hadisi el-Buhârî250[250] ve diğer sünen sahibleri Ali (r.a.)’dan tahriç etmişlerdir. Alimlerin cumhuru bu görüştedir. Hanefi alimleri ise yukarıdaki hadisin zayıflığına ve sahih hadise olan muhalefetine rağmen o görüştedirler! Ancak bazıları insaf ederek bu görüşlerini terkederek sahih hadis ile emel etmeye dönmüşlerdir. El-Hatîb el-Bagdâdî el-Fakîh251[251] adlı kitabında bunu Züfer’den nakleder. Üstâz el-Mevdûdî Nazariyyetu’l-İslâm ve Hedyihi adlı kitabında iki mesele zikreder: İlk olarak: ( Zimmi’nin diyeti Müslümanın diyetidir ) sözünü zikreder, bununla ilgili açıklama biraz önce geçti. İkinci olarak: Şöyle der; « Zimmi’nin kanı Müslümanın kanı gibidir. Eğer müslüman kişi zimmet ehlinden birini öldürürse, müslüman’ı öldürmüş gibi kısas yapılır.» Sonrada ed-Dârekutnî’nin rivayetini delil olarak zikreder. Ancak ed-Dârekutnî hadisin akabinde zayıf olduğunu açıklar. Anlaşılan Üstaz bu hükmün farkına varmamış. Daha sonra üç halifeden Ömer, Osman ve Ali (r.anhum) bazı rivâyetler zikrederek, yukarıdaki sözünü delilendirir. Ancak üç halifeye mensub rivâyetlerin hiç biri sahih değildir. Dolayısıyla bu rivâyetlerle istidlâl etmekte caiz değildir. Birde bu rivâyetlerin Nebî (s.a.s.)’e ref edilen hadislere muhalif olmaması gerekir ki, bu rivâyetlerin hepsi Ali (r.a.) yoluyla gelen merfu hadisle çatışmaktadır. Bu da bize zayıf hadislerin kötü etkisini ve müslümanların kanlarını mubah kıldığını, Peygamber (s.a.s.)’in sabit ve sahih hadisleriyle çekiştiğini açıklamaktadır. 124. Semâ’nın (yağmur) suladığı (mahsüle) çok olsun az olsun onda bir vardır. Serpilerek veya uzaktaki suyla sulanan (mahsüle) çok olsun az olsun onda bir’in yarısı vardır. ( فيما سقتِ السماءُ العُشرُ، وفيما سُقِيَ بنضْحٍ أو غَرْبٍ نصفُ العُشُرِ في قليلِهِ وآثيرِهِ ) Bu hadis ( çok olsun az olsun ) fazlalığı ile uydurmadır. Râvilerinden olan Ebu Mutî el-Belhî hakkında Ebu Hatim yalancı olduğunu söyler. el-Cevzecânî’de şöyle der: « Kendisi hadis uyduran murcie’nin başlarındandır » Şu’be de onun yalancı olduğunu söyler. Bu hadisin yalan olduğuna başka bir delil de Buhârî’nin sahihin de bu hadisi İbn Ömer kanalıyla ( çok olsun az olsun ) fazlalığı olmadan tahrîc etmesidir. Aynı şekilde Müslim de Cabir kanalıyla, et-Tirmizî de Ebu Hureyre kanalıyla bu fazlalık olmadan rivâyet etmişlerdir.252[252] Bu batıl olan fazlalığın batıllığını daha da arttıran Buhârî ve Müslüm’ de gelen başka bir hadistir: ( ليس فيما دون خمسة أوسق صدقة ) ( Beş hayvan yükünden ( 300 sa’dan) aşağıya zekât gerekmez )253[253] İmâm Ahmed Şeyhi olan Ebu Hanife’ye hilafen bu sahih hadisi alır.254[254] Allah’ın kulları üzerine farz kılmadığı bir şeyi onların üzerine farz kılmak, işte bu zayıf hadislerin etkilerinden birisidir! 125. İman kalbte keskin dağlar gibi sabittir. Ondaki fazlalık ve eksiklik küfürdür.255[255] ( الإيمان مُثْبَتٌ في القَلْبِ آالجِبال الرَّواسي وزيادَتُهُ ونَقْصُهُ آفرٌ ) Bu hadis uydurmadır. Râvilerinden olan Ebû Mutî el-Belhî bir önceki hadiste de geçtiği gibi bu hadisin de illetidir. Çünkü kendisi hadis uydurmaktadır. İbn Hibbân, ez-Zehebî, İbn Hacer İbnu’l-Cevzî256[256] ve es-Suyûtî bunu bu şekilde ifade ederler. Ayrıca bu uydurma hadis imanın arttığını açıklayan birçok âyete de muhâliftir. Örneğin; (... imanlarını bir kat daha arttırsınlar diye...)257[257] (...ليزداد الذين آمنوا ايمانا...) 126. Ümmetimin alimleri İsrail oğullarının peygamberleri gibidir. (علماء أمتي آأنبياء بني إسرائيل) Bu hadisin aslı yoktur. Alimlerin bu hadisin aslının olmadığına dair ittifakları vardır. Dalâlette olan Kadiyâniyye taifesi peygamberliğin hâlâ devam ettiğine delil olarak bu hadisi getirirler. Sahih olsaydı bile onların aleyhine delil oturdu. Biraz düşünen bunu anlar. 127. Kim akşam ile yatsı namazı arasında yirmi rek’at kılarsa Allah ona cennette bir ev bina eder.258[258] (من صلى بين المغرب والعشاء عشرين رآعة بني الله له بيتا في الجنة) Bu hadis uydurmadır. Ravilerinden olan Ya'kub b. el-Velîd hakkında İmam Ahmed şöyle der; « büyük yalancılardandır, hadis uydurur »259[259] İbn Ma'in ve Ebû Hatim de bu ravinin yalancı olduğunu söylemişlerdir, buna rağmen es-Suyûtî hadisi el-Câmiu's'Sağîr de zikreder! 128. Kim akşam namazından sonra konuşmadan Önce altı rak'at namaz kılarsa bu sebeble elli senenin günahları affolunur.260[260] (من صلى ست رآعات بعد المغرب قبل أن يتكلم غفر له بها ذنوب خمسين سنة ) Bu hadis çok zayıftır. Ebu Zur'a şöyle der; « bu hadis uydurmaya benzemekte, ravilerinden olan Muhammed b. Gazavân ed-Dımeşkî'nin hadisi münkerdir »261[261] 129. Kim akşam namazından sonra iki namaz arasında kötü bir şey konuşmadan altı rek'at kılarsa, bu onun için on iki senelik ibâdete denktir.262[262] (من صلى بعد المغرب ست رآعات لم يتكلم فيما بينهن بسوء عُدِلنَ لَهُ بعبادة ثنتي عشرة سنة ) Bu hadis çok zayıftır. et-Tirmizî hadisin garîb olduğunu ve ancak Ömer b. Ebî Has'am kanalıyla bilindiğini söyledikten sonra, Buharî’den bu râvinin hadisinin münker olduğunu ve râvinin çok zayıf olduğunu aktarır. ez-Zehebî de bu râvinin iki münker hadisi olduğu ve birisinin de yukarıdaki rivayet olduğunu söyler. 130. Her akan kana abdest gerekir.263[263] (الوضوءُ من آل دمٍ سائل) Bu hadis zayıftır. ed-Dârekutnî hadisi tahric ettikten sonra şöyle der; « râvilerinden olan Ömer b. Abdu'1-Aziz, Temîm ed-Dâri 'den duymamıştır ve onu görmemiştir. Yezîd b. Hâlid ve Yezîd b. Muhammed ise mechûldurlar.» Bu hükme ez-Zeylaî de264[264] katılmıştır. Ayrıca hadisin bir başka illeti de vardır, o da râvilerinden olan Bakiyye b. Velîd müdellistir, an’ana sigasıyla rivayet etmiştir. Hadisi İbn Adiy yine Bakiyye'nin olduğu başka bir yoldan rivayet etmiştir, ancak râvilerinden olan Ahmed b. Ferec yalancıdır. Hak olan şudur ki, kanın çıkmasıyla abdesti gerekli kılan hiç bir sahih hadis yoktur. Asıl olan beraattır, yani konu hakkında bir nass olmadıkça kanın çıkması abdesti bozar diyemeyiz. Bu Ehli Hicaz'in mezhebidir, Medine Ehli’nden el-Fukahâu's- Seb'a da aynı görüştedir. Bu konuda bazı sahâbeden birtakım fiiller naklolunmuştur. (أن ابن عمر بثرة في وجهه فخرج شيئ من دم فحكمه بين أصبعيه ثم صلى ولم یتوضأ ) ( İbn Ömer (r.a.) yüzündeki bir sivilceyi sıkar, bunun üzerine kandan bir şey çıkar, iki parmağıyla ovar sonrada abdest almadan namaz kılar. )265[265] Bu eserin senedi sahihtir. İbn Ebî Şeybe buna benzer bir eseri Ebû Hureyre'den de (r. a.) rivayet etmiştir. Yine sahabeden olan Abdullah b. Ebî Evfa (r.a.) namazdayken kan tükürür ve namazına devam eder.266[266] 131. Deniz yoluyla ancak hac yapan, umre yapan veya Allah yolundaki gazi gider. Çünkü denizin altında ateş, ateşin altında deniz vardır.267[267] (لا يَرآَبُ البحرَ الا حاجٌّ أو معتمرٌ أو غازٍ في سبيل الله فان تحت البحرِ نارًا وتحت النارِ بحرًا ) Bu hadis münkerdir. Bu hadis, hadis imamlarının ittifakıyla zayıftır, el-Buharî sahih olmadığını, İmam Ahmed garîb olduğunu, Ebû Dâvud râvilerinin mechûl olduğunu, el-Hattabî de alimlerin bu hadisin isnadını zayıf kıldıklarını söyler.268[268] Hadis başka bir kanaldan da gelmiştir ancak râvilerinden olan Halîl b. Zekeriyyâ terkedildiği için, yani hadisin senedi çok zayıf olduğundan bir yukarıdaki hadisi kuvvetlendirememektedir. Bu hadiste ilim talebi, ticaret ve benzeri menfaatler için deniz yolunun kullanılmasının yasaklılığı sözkonusudur. Ancak hikmetli olan Şâri’nin maznun bir sebeb olan denizde boğulma sebebiyle insanları maslahatlarından alıkoyması kati surette makûl değildir. Diğer taraftan Allah Teâlâ kulları için gemiler yarattığı ve deniz yolculuğunu onlar için kolaylaştırdığından, kullarının minnettar olmalarını istemektedir. O söyle buyurur: (وآیةٌ لهم أنَّا حَمَلْنا ذُرِّیَّتَهم في الفُلْكِ المَشْحونِ. و خلقنا لهم من مثله ما یرآبون ) (Onların zürriyetlerini dopdolu bir gemide taşımamız da onlar için büyük bir ibrettir. Onlar için, bunun gibi binecekleri başka şeyler de yarattık)269[269] Bu ayet, yukarıda geçen hadisin zayıf ve münker olduğuna delildir. Bunu Nebî (s.a.s.)'in bir hadisi de teyid eder: (المائد في البحر الذي یصيبه القيء له أجر شهيد والغرق له أجر شهيدَیْن ) ( .......denizdeki kişiye kusma isabet ettiğinde bir şehid ecri alır. Boğulduğunda iki şehid ecri alır) Bu hadisi Ebû Dâvud ve Beyhakî hasen bir senedle tahric etmişlerdir.270[270] Hadiste kayıt ve şartsız deniz yolculuğuna teşvik vardır. MUHADDİS MUHAMMED NÂSİRUDDİN EL-ALBÂNİ’NİN BU SERİSİNDEN SEÇME RİVÂYETLER ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ----- 1[1] en-Nesâi, el-Kunâ. 2[2] Menar el-Munif. 3[3] 1/136. 4[4] ed-Deylemi, el-Firdevs. 5[5] Gâfir 60. 6[6] el-Mustedrek 1/491 7[7] Durrul-Muhtâr 2/630. 8[8]el-Kudûri, Şerhu’l- Kerhi, Kerâhet Babı. 9[9]Taberânî (24/351-352) 10[10] el-Hâkim, Mustedrek (2/615); İbn Asâkir (2/323), el-Beyhâki, Delâil’un-Nübuvve (5/488) . 11[11] İbn Asâkir (1/323/2). 12[12] Ebû Davûd, et-Tirmizî, Ebû Nu’aym 13[13] Şerh es-Sunne (2/302) 14[14] el- Mecmu (3/121), 15[15] Sunen el- Kubra (1/400) 16[16] es-Sagâni, el-Ehadîsu’l-Mevdua sayfa.7 17[17] Ebû Nu’aym Hilye 5/189. 18[18] İbn Adiy 7/2480, İbn Hibbân Duafâ 2/73 19[19] Mizân 3/237 20[20] el- Ehâdis el-Mevdua (s .6) 21[21] el-Fevâid el-Mecmua fi’l-Ehâdis el-Mevdua (s.42) 22[22] el-Lalâî el-Mensûra 23[23] Zeyl Ehadis el- Mevdûa (119) 24[24] et-Taberânî (3/203/2) , ed-Dârekutnî (279), el-Beyhakî (5/246) 25[25] el-Kâidetü’l-Celîle (57) 26[26] Buhari ve Müslim. 27[27] Tayâlisî (1348), Ahmed (6/6) 28[28] Ahbâru Mekke (304) 29[29] İbn Adiy (1/286), Ebu Nuaym, Ahbâr el-Asbahân (2/344-345) 30[30] el-Mevdûât (3/239) 31[31] Müslim (2/188), Tirmizi (4/42) 32[32] Müslim (2/187) 33[33] Mesâil (s.158) 34[34] Sıratul- Mustakim (s.182) 35[35] 3/67 36[36] İhkâm 5/64 37[37] Nisa 82 38[38] Enfâl 46 39[39] İbn Abdi’l Berr, Camiul- İlm (2/91), İbn Hazm, İhkâm (6/82) 40[40] Mizân (1/28) 41[41] Kifâye s.48 42[42] Necm 3-4 43[43] Nisa 82 44[44] Tezih eş-Şeria’da (2/419) 45[45] Tahâvi, Müşkilu’l-Âsâr 2/347; Ebû Ya’lâ, Musned K 2/191 46[46 47[47] Ahmed, 3/279, İbn Asakir, 6/313/2 48[48] Makâsıd, s.198 49[49] Zeyl el-Muduât, s.203 50[50] Mevduât, s.83 51[51] 4/31 52[52] el-Mecmû, 1/465 53[53] Zeyl el-Ahâdis el- Mevdûa, s.203 54[54] Ebû Nu’aym, Târîh Isbahân, 2/115 55[55] 1/70 56[56] ed-Deylemî, Musned el-Firdevs. 57[57] Tezkira. 58[58] Ehâdisu’l- Mevdûa, s.9. 59[59] el-Makâsıd. 60[60] es-Sagânî, Ehâdis el-Mevdûa, s.4-5 61[61] İbn Mâce (2/495); el-Hâkim (4/441); İbnu’l-Cevzî, el-Vâhiyât (1447); İbn Abdi’l-ber, Câmiu’l-İlm (1/155). 62[62] el-Âhâdisu’l-Mevdûa, (s.195) 63[63] Fethu’l-bâri, (6/385) 64[64] el-Ceddu’l-Hasis, s.168. 65[65] Keşfu’l-Hafâ, 1/458. 66[66] ed-Dârekutnî el-Efrâd, 2/26; ed-Deylemî, 4/84; İbnu’l-Cevzî el- Vâhiyat, 1431. 67[67] Feyzu’l-Kadir. 68[68] Ebû Dâvud, 2/207-208; İbn Mâce, 2/519; el-Hâkim, 4/557. 69[69] ed-Deylemî, Musnedu’l-Firdevs, 4/98. 70[70] 2/141. 71[71] Neylu’l-Evtâr, 2/166-167. 72[72] el-Bid’a ve’n-Nehyu Anhâ, (s.12) 73[73] Ebû Dâvut (1/230), et-Tirmîzî (4/255) (hasen olduğunu söylemiştir), İbn Hibbân (2334), el- Hâkim (1/547), el-Beyhâkî (2/253) . ez-Zehebî’nin de ifâde ettiği gibi hadisin isnadı sahihtir 74[74] Emâlî el-Ezkâr, 1/84. 75[75] Ebû Dâvut, 1/230; et-Tirmizî, 4/277-278; İbn Hibbân, 2330. 76[76] S.103 77[77] et-Tirmizî (4/274), Ebû Bekr eş-Şâfii el-Fevâid (83/255/1), el-Hakîm (1/547). 78[78] Takrîb. 79[79] Müslim, 8/83-84; et-Tirmizî, 4/274, (sahih olduğunu söyler); en-Nesâî, Amel el-Yevm ve’l-Leyle, 161-165; İbn Mâce, 1/23; Ahmed, 6/325 ve 429-430. 80[80] İbn Ebi Şeybe, Musannaf , 2/89/2; iyi bir senedle rivâyet etmiştir. 81[81] el-Fethu’l-Bâri, 2/327 82[82] Muvatta, 1/126 83[83] 1/217 84[84] Lisân el-Mizân, 3/244 85[85] s.110 86[86] 2/159 87[87] 2/83 88[88] 2/256 89[89] s.111 90[90] 2/257 91[91] s.124 92[92] Ebû Nuaym, el-Hilye, 3/201-202; ed-Deylemî, 4/106. 93[93] s.7 94[94] Temmâm, el-Fevâid, 2/148; Ebû Ya’lâ; et-Taberânî el-Evsat; İbn Şâhin. 95[95] el-Mevdûât, 3/77. 96[96] el-Mevdûât , s.106-107. 97[97] et-Tâberânî, el-Evsat , 1/191/2/3502. 98[98] İbn Hibbân, Duafâ, 1/298; ed-Darekutnî, Sunen, s.153; el-Beyhakî, 2/404. 99[99] Nasbu’r-Râye, 1/212. 100[100] el-Hulâsa. 101[101] el-Hâtib, 9/330; İbnu’l-Cevzî, 2/75. 102[102] 1/320. 103[103] 8/55. 104[104] 7/430. 105[105] s.12. 106[106] 2/332. 107[107] 2/185/2. 108[108] et-Taberânî, el-Kebir. 109[109] Mevdûât , 2/105. 110[110] Hâkim, el-Müstedrek, 4/87, Ma’rifetu Ulûm el-Hadis, s.161-162; el-Ukaylî Duafâ, s.327; et- Taberânî el-Kebir, 3/122/1, el-Evsat ; el-Beyhakî, Şuabu’l-İmân. 111[111] el-Mevdûât, 2/41. 112[112] et-Taberânî, el-Evsat , 2/285/1/9301. 113[113] el-Mahacce; 1/57. 114[114] Tezih eş-Şerîa, s.209. 115[115] Hucurât 13. 116[116] Ahmed, 5/411, sahih bir senedle rivâyet etmiştir. 117[117] Ebû Nuaym, Ahbâru Isbahân, 2/340; Ebu Ya’lâ, Müsned 3/402/1881. 118[118] Ahmed, 4/107; et-Tirmizî, 4/392, (et-Tirmizî hadisin sahih olduğunu söylemişti); Hadisin aslı Müslimdedir, 7/48; el-Buhâri, et-Tarih es-Sagir, s.6. [Konu hakkında daha fazla malumata sahib olmak için, Şeyhu’l-İslâm İbn Teymiye’nin Türkçeye terceme edilen Sırât-ı Mustakîm adlı kitabına bakılabilinir.] 119[119] İbn Asâkir, Tarih Dımışk, 2/282, 10/287 120[120] el-Makâsıd 121[121] et-Tayalisi, Musned, 655; Ebû Davut, 3761; et-Tirmizî, 1/329. 122[122] İbn Mâce, 3260. 123[123] Müslim, Ebû Davut, et-Tirmizî. 124[124] et-Tirmizî, 4/46; ed-Dârimî, 2/456 125[125] 3/154 126[126] İbn Bukeyr, Fadlu men ismuhu Ahmed ve Muhammed, 1/58 127[127] el-Mevdûât, s.109 128[128] Ebu eş-Şeyh, el-Azame, 1/297/42 129[129] el-Mevdûât, 3/144 130[130] ed-Deylemî, Müsned, 2/46 131[131] ed-Darekutnî s.161,;el-Hakim 1/246; el-Beyhakî, 3/57. 132[132] Ebû Davut; İbn Mâce; ed-Darekutnî; el-Hakim; el-Beyhakî. 133[133] Ebu Nuaym, Ahbâr Asbahân, 2/190; İbn Asakir, 11/132. 134[134] İbn Hibbân, el-Mecrûhun, 3/90. 135[135] 6/163 136[136] İbn Adiy, 1/44 ; İbn Asâkir, 13/295/2; İbn Ebî Hâtim, 2/295 137[137] Mukaddimetu Ulûm el-Hadis, s.18 138[138] Bu söz bazı mukallid fukahanın sözüne benzemektedir, onlar şöyle derler: « İçtihad dördüncü asırdan itibaren kesilmiştir, dolayısıyla taklidten başka bir şey yoktur. » Buna rağmen onlar bazen içtihad ederler, keşki isabet etseler, ancak nerede. Onlar aslında mukallidtirler, nasıl içtihad edeceklerini bilemezler. Çünkü ellerinde içtihad aletleri yoktur. İlim ehlince bilinen ; sünnetin sahihini zayıfından temyizi ve usulu’l-Fıkh’ın bilinmesi gibi bir çok vasıtaya sahib değillerdir. Tahkik ehlinden bir çok kişi İbnu’s-Salâh’ın mezhebinin hilâfına açıklamada bulunmuştur. Konuyla ilgili en-Nevevi’nin et-Takrîb adlı kitabına (s.4) bakılabilir.
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
DJIGIT | Tarix: Çərşənbə axşamı, 20.01.2009, 01:30 | Yazı # 6 |
Qrup: Etibarlı
Yazı: 1
Reputasiya: 0
Status: Saytda deyil
| Assalamu aleykum exi! Mashallah ! Allah sennen razi olsun!
Assalamu aleykum
|
|
| |
XEDICE73 | Tarix: Çərşənbə, 27.05.2009, 12:02 | Yazı # 7 |
IDARƏÇİ
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 280
Reputasiya: 10
Status: Saytda deyil
| Hər axan qana dəstəmaz almaq lazımdır”. Əl-Albani bunun haqda belə deyib: “Bu hədis zəifdir, doğru olan budur ki, qanın çıxması ilə dəstəmazı vacib edən heç bir səhih hədis yoxdur. Əsl olan bəraətdir, yəni mövzu haqqında bir nass (ayə və yaxud hədis) olmadıqca “qanın çıxması dəstəmazı pozur” deyə bilmərik. Bu əhli-Hicazın məzhəbidir. Bu haqda bəzi səhabələrdən bir neçə fellər nəql olunmuşdur. “İbn Ömər bir dəfə üzündə olan sızağı sıxır, buradan da bir az qan çıxır, iki barmağı ilə ovalayaraq dəstəmaz almadan namaz qılır” (İbn Əbi Şeybə, Beyhəqi). Bu əsərin sənədi səhihdir. İbn Əbi Şeybə buna bənzər əsəri Əbu Hüreyrədən (Allah ondan razı olsun) rəvayət edir. Yenə səhabələrdən olan Abdullah ibn Əbu Əvfa (Allah ondan razı olsun) namazda olarkən qan tüpürür və namazına davam edir. (Fəthul Bari)
Allahım, mənim üçün əcr yaz və bir günahımı sil. Onu mənim üçün öz yanında toplayıb saxla və qulun Davuddan qəbul etdiyin kimi onu məndən qəbul et. (Əmin!)
|
|
| |
XEDICE73 | Tarix: Çərşənbə, 27.05.2009, 12:03 | Yazı # 8 |
IDARƏÇİ
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 280
Reputasiya: 10
Status: Saytda deyil
| Ümmətimin alimləri İsrail oğullarının Peyğəmbərləri kimidir.” Əl-Albani buyurub: ”Bunun əsli yoxdur. Alimlərin bu hədisin əslinin olmadığına dair ittifaqları vardır. Zəlalətdə olan Kadiyaniyyə tayfası hələ də peyğəmbərliyin davam etdiyinə dəlil olaraq bu hədisi gətirirlər. Səhih olsaydı belə onların əleyhinə olardı. Bir az düşünən bunu başa düşər.”
Allahım, mənim üçün əcr yaz və bir günahımı sil. Onu mənim üçün öz yanında toplayıb saxla və qulun Davuddan qəbul etdiyin kimi onu məndən qəbul et. (Əmin!)
|
|
| |
XEDICE73 | Tarix: Çərşənbə, 27.05.2009, 12:05 | Yazı # 9 |
IDARƏÇİ
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 280
Reputasiya: 10
Status: Saytda deyil
| “Kim həccə getməzdən əvvəl evlənərsə günah ilə başlamışdır.” (İbn Adiy,2/20) Əl-Albani buyurub: “Bu hədis uydurmadır.” Üç şeyə görə ərəbləri sevin: çünki mən ərəbəm, Quran ərəbcədir və Cənnət əhlinin dili də ərəbdir. (əl-Hakim, ət-Təbərani, Beyhaki) Əl-Albani bunun haqqında belə deyib: “Hədis uydurmadır. Bu “Biriniz daşa inanc bəslərsə ona faydası olar”. Əl-Albani buyurdu: “Bu hədis uydurmadır. Əş-Şeyx Aliyyul-Qari belə deyir:” İbn Qeyyim: “bu söz daşlar haqqında hüsnü zəndə olan bütlərə ibadət edənlərin sözlərindəndir” deyir. İbn Həcər əl-Asqalani də əslinin olmadığını qeyd edir (əl-Məvduat,s.66). İbn Teymiyyə də yalan olduğunu demişdir.
Allahım, mənim üçün əcr yaz və bir günahımı sil. Onu mənim üçün öz yanında toplayıb saxla və qulun Davuddan qəbul etdiyin kimi onu məndən qəbul et. (Əmin!)
|
|
| |
medine | Tarix: Çərşənbə, 27.05.2009, 22:41 | Yazı # 10 |
MÜSƏLMAN BACI
Qrup: Etibarlı
Yazı: 201
Reputasiya: 4
Status: Saytda deyil
| "Cännät analarin ayaglari altindadir " bu hädis zäifdir
ALLAH bizləri haqq yoldan çıxartmasın!
|
|
| |
Umar | Tarix: Bazar, 07.06.2009, 16:47 | Yazı # 11 |
muvahhid
Qrup: Etibarlı
Yazı: 190
Status: Saytda deyil
| “Hər kimsə məni və atam İbrahimi bir il ərzində ziyarət edərsə o insan məni həyatımda ziyarət etmiş kimidir”. Əl-Albani: “Uydurmadır. Əz-Zərkəşi (əl-Laləi əl-Mənsura) rəvayətin uydurma olduğunu və hədis əhlindən heç bir kimsənin bunu rəvayət etmədiyini bildirmişdir. Suyuti (Zeyd Əhədis əl-Məvdua (119)) də İbn Teymiyyə və Nəvəvinin rəvayət haqqında uydurma və əslinin olmadığına dair sözləri ötürüb."
"İslam qərib olaraq gəldi və yenə qərib olaraq dönəcəkdir. Nə xoşbəxtdir o qəriblər!" İslami faydalar məkanı
|
|
| |
XEDICE73 | Tarix: Çərşənbə, 10.06.2009, 11:45 | Yazı # 12 |
IDARƏÇİ
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 280
Reputasiya: 10
Status: Saytda deyil
| Gerçəkdən Allah öz qulunu halal şeyin əldə edilməsində yorğun olaraq görməyi sevər. (əd-Deyləmi, əl-Firdovs) Əl-Albani: hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Muhamməd b. Səhl Əl-Əttar hədis uyduran bir insandır. Kimin uşağı olarsa, ona Muhamməd adını verərsə həmin kəs və uşağı cənnətdədir. (İbn Bukeyr. Fadlu mən ismuhu Əhməd və Muhamməd, 1/58) Əl-Albani deyir:”Bu hədis uydurmadır”. İbn Qeyyim ravilərdən olan Həmid b. Həmməd əl-Əskəri üzündən hədisin batil olduğunu deyir. Əş-Şeyx əl-Qari də onunla razılaşır (əl-Məvduat s.109). Əl-Albani: ”Bu araşdırmanı gözdən qaçıran əl-Munavi və əs-Suyutinin bu hədisi həsən hesab etməsi ilə razılaşır. Başqa sözlə, sən isə buna aldanma!”
Allahım, mənim üçün əcr yaz və bir günahımı sil. Onu mənim üçün öz yanında toplayıb saxla və qulun Davuddan qəbul etdiyin kimi onu məndən qəbul et. (Əmin!)
|
|
| |
möminä | Tarix: Cümə axşamı, 11.06.2009, 20:55 | Yazı # 13 |
müsəlman Bacı
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 112
Reputasiya: 2
Status: Saytda deyil
| MÖMIN INSANIN ÜZUNE BAXMAQ IBADET SAYILIR .BU UYDURMA HEDISDIR.
ALLAH BIZLÄRI GORUSUN
|
|
| |
möminä | Tarix: Cümə axşamı, 11.06.2009, 21:06 | Yazı # 14 |
müsəlman Bacı
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 112
Reputasiya: 2
Status: Saytda deyil
| HEZRETI ELI (r.e)CENNETLE CEHENNEMI BÖLEN YEGANE SEXSIYYETDIR.UYDURMA VE YALAN HEDISDIR.MEN ELMIN SEHERIYEM ELI ISE QAPISIDIR.UYDURMA HEDIS SAYILIR.ELI(r.e) XEYBER SAVASHIDA40 ADAMIN QALDIRA BILMEDIYI XEYBER QAPISINI TEK ELI ILE QALDIRIB,UYDURMA HEDISDI.
ALLAH BIZLÄRI GORUSUN
|
|
| |
Umar | Tarix: Cümə, 12.06.2009, 18:14 | Yazı # 15 |
muvahhid
Qrup: Etibarlı
Yazı: 190
Status: Saytda deyil
| "Ən böyük cihad nəfslə olan cihaddır". Əsli olmayan uydurma hədisdir.
"İslam qərib olaraq gəldi və yenə qərib olaraq dönəcəkdir. Nə xoşbəxtdir o qəriblər!" İslami faydalar məkanı
|
|
| |
möminä | Tarix: Şənbə, 13.06.2009, 03:28 | Yazı # 16 |
müsəlman Bacı
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 112
Reputasiya: 2
Status: Saytda deyil
| QURAN OXUYA BILMEYEN BIR INSAN QURANIN HER BIR SEHIFESINE BIR SALAVAT CEKSE BU QURAN OXUMAGA BERABERDIR.YALAN VE UYDURMA HEDISDI.
ALLAH BIZLÄRI GORUSUN
|
|
| |
Umar | Tarix: Cümə axşamı, 29.07.2010, 01:56 | Yazı # 17 |
muvahhid
Qrup: Etibarlı
Yazı: 190
Status: Saytda deyil
| Vətənə sevqi, imandandır. Uydurma və qondarma.
"İslam qərib olaraq gəldi və yenə qərib olaraq dönəcəkdir. Nə xoşbəxtdir o qəriblər!" İslami faydalar məkanı
|
|
| |
Selef | Tarix: Cümə, 24.12.2010, 00:07 | Yazı # 18 |
Admin
Qrup: Adminlər
Yazı: 257
Reputasiya: 8
Status: Saytda deyil
| Zəif Hədislər Silsiləsi 1) "Ərəbləri 3 səbəb görə sevin: çünki mən ərəbəm, Quran ərəb dilində nazil olub və Cənnətin dili ərəb dili olacaq" əl-Hakim, Müstədrək, cild 4, səh 87. Əbu Hatim özünün "Cərh və Tədil" (cild 3, səh 359) kitabında bu hədis barədə demişdir ki, hədis uydurmadır. 2) "Hansı qadın dursa onun qalxdığı yerə şeytan oturar. Hər bir qadının qucağında da mütləq bir şeytan oturar və onu baxanlara gözəl göstərər.Sonra o qadına bəzi əmrlər verər. Məsələn -əlini-qolunu bayıra çıxar, göstər -deyər.. Qadın da bu əmri yerinə yetirər. Əl-qolunu açıb göstərər. Bundan sonra şeytan o qadının həya pərdəsini dırnaqları ilə yırtar." Hədisin müəllifi - Muhyiddin ibn əl-Ərəbi. Sufi filosof, bir neçə poemaların müəllifidir, "əl-İltihad əl-Kəvni" və s. poemaları vardır. Bir sıra təsəvvüf kitablarının müəllifidir. Böyük sufi alimi, zəlalət əhlindən olan ibn Rüşd ilə görüşmüş, onun fikirləri ilə tanış olmuşdur. Bir sözlə sufidir, zəlalət əhlidir, zəlalət əhlinin hədisləri qəbul olunmur. O bu uydurulmuş rəvayəti "Şərcərət əl-Kəvn" kitabında yazmışdır - "Şeytanın təşrifi rəvayəti" başlığı ilə. 3) "Adəm xəta işlətdikdə dedi: "Ey Rəbbim, Səndən Məhəmmədin haqqı üçün istəyirəm, məni bağışla. Allah dedi: "Ey Adəm, hələ onu xəlq etmədiyim halda sən Muhəmməd barədə necə bildin? O dedi: "Ey Rəbbim, çünki Sən məni Öz Əlinlə xəlq etdikdə və mənə ruh üflədikdə mən başımı qaldırdım və gördüm ki, Ərşin sutunlarında: "Lə iləhə illəllah Muhəmmədən Rəsulullah yazılmışdı” və mən bildim ki, Sən Öz Adının yanına məxluqundan Sənin üçün ən sevimli olanından başqasının adını izafə (nisbət) etməzsən.” Allah dedi: "Sən doğru söylədin, ey Adəm, çünki o məxluqum içində Mənə ən çox sevimli olandır və bir halda ki, sən onun haqqı naminə istədin, səni bağışladım. Məhəmməd olmasaydı səni xəlq etməzdim.” Bu hədis uydurmadır. Şeyxul İslam ibn Teymiyyə (Allah ona rəhmət etsin) bu barədə şərh vermişdir. Çünki Allah Sübhənahu cinləri və insanları heç bir şərik olmadan yalnız Ona ibadət etmək üçün xəlq etmişdir və Adəm də (Ona Allahın salamı olsun) bəşərdən biridir. Tövfiq Allahdandır. Sitatın sonu. İbn Bəəz, "Fətvalar Toplusu”, (26/327) Beyhəqi bu barədə "Dələil ən-Nubuvvəh”, (5/489) əsərində deyir: "Bunu yalnız Abdurrəhman ibn Zeyd ibn Əsləm rəvayət edib və o zəifdir. Sitatın sonu. Şeyxul İslam ibn Teymiyyə "Təvəssul”, (səh.166) əsərində deyir: "Mərfu və məvquf yolla Ömər ibn əl-Xəttabdan (Allah ondan razı olsun) rəvayət edilib. Bu hədisin isnadında Abdurrəhman ibn Əsləm var, yekdil rəyə görə o zəifdir və çoxlu xətalar edir. Sitatın sonu. Albani (Allah ona rəhmət etsin) "Silsilə əl-Daifə” (25) əsərində hədisin uydurma olduğuna hökm etmişdir. 4) "Kim ki Həcci yerinə yetirmədən öncə evlənərsə, öz həyatını böyük səhvlə başladı" (İbn Adi) İbn Cəvzi demişdir ki, bu hədis uydurmadı. 5) "Mən elmin şəhəriyəm, Əli isə onun qapısı" (əl-Hakim, Müstədrək 3/126) Raviləri - "Əbu Salət Abdussaləm ibn Salihdən, o, isə Əbu Muaviyyədən, o da Əl-Aməşdən, o Mucahiddən, O, isə İbn Abbasdan mərfu olaraq.." Əl-Aməş - "Osman əd-Darimi dedi: "Yəhyadan eşitdim və ona sual verildi ki, əgər bir kişi iki siqa arasında bir zəif birisi ilə qarşılarsa, siqaya digər siqadan hədis ötürürsə və deyir: Hədisdən kəsirəm, əsl olan siqanın siqadan rəvayət etməsidir, bu hədisi həsən edir? Dedi: "Belə etməsin! Çünki ola bilsin ki, kəzzabın hədisi bir şey deyildir, hətta o onu həsən etmişdirsə və təsbit etmişsə, lakin rəvayət olunduğu kimi rəvayət etsin!" Osman əd-Darimi dedi: "Əl-Aməş də ola bilsin ki, belə edirdi!" "Tarix Osman əd-Darimi", rəqəm: 952 Əbu Muaviyyə bu xəbəri əl-Aməşdən rəvayət etməkdə təkdir, halbuki, lakin əl-Aməşin səhabələrindən olan Yəhya, Savri, Şubə və digərləri kimi hafizlər bunu rəvayət etməmişdir. Əbdussaləm ibn Salih Əbu Salət əl-Harvi - İmam Əhməd ibn Hənbəl demişdir: "Munkər hədislər rəvayət etmişdir!" İmam əl-Cəvzəcani: "Haqqdan sapmış və hədəfində əyrilik olan biri idi. Bəzi imamların onun haqqında belə dediyini eşitdim: "O Dəccal eşşəklərin qalıqlarının ən yalançılarındandır, lap əvvəldən də pisliklərə bulanmış idi." 6) "Kim mənim vəfatımdan sonra qəbrimi ziyarət etsə, həyatımda məni ziyarət etmiş kimidir" (əl-Dəraqutni, 2/278) Bu hədis uydurmadı. əl-Hafiz əl-Zəhəbi özünün "Lisanül Mizan" (4/285) kitabında bu hədisin uydurma olduğunu qeyd etmişdir. əl-Buxari hədisin ravilərindən biri olan Harun ibn Əbu Qəzə əl-Mədəni barədə demişdir ki, "o qəbul edilən və etibarlı deyil." əl-Hafiz ibn Həcər özünün "Lisanül Mizan" 6/217) kitabında demişdir ki, Harun ibn Əbu Qəzə əl-Mədəni əl Hatibdən mürsəl hədislər rəvayət edir. Şeyx Albani "Silsilə əl-Zəifə"-də (1021) hədisin uydurma olduğunu demişdir. 7) "Mənim əshabım ulduzlar kimidir, hansını təqib edərsəniz haqq yolu taparsız." Ravilərdən olan Səllam bin Süleym yalançı olub İbn Hibbanın dediyi kimi uydurma hədislər rəvayət etmişdir. Digər ravi olan Hariz bin Huseyn isə bilinmir kimdir. (Əlbani Silsilə əz-Zəifə) 8) "Ümmətimin ixtilafı rəhmətdir" Mühəddislər bu rəvayətin sənədini tapmaq üçün çox çalışmışlar, amma tapmamışlar. Lakin rəvayət alimlər tərəfindən münkər rəvayət hesab edilmişdir. İbn Həzm demişdir: "Bu deyilən ən pis sözlərdəndir, çünki əgər ixtilaf rəhmət olsa, bu halda ittifaq da qəzəb olar. Heç bir müsəlman da bunu deyə bilməz" (Əhkam, 5/64) Rəvayət uydurmadır. (Əlbani, Silsilə əz-Zəifə) 9) "Kim yeni doğulmuş uşağın sağ qulağına azan oxuyarsa, sol qulağına isə iqamə oxuyarsa, şeytanın ona zərəri dəyməz" (Əbu Yəla, əl-Müsnəd, 4/1602) Ravilərdən olan Yəhya bin əl-Əla ər-Razi və Mərvan bin Süleyman hədis uydurmuşlar. İbn Teymiyyə əl-Kəlimut-Təyyib-də, İbn Qeyyim isə əl-Vabil əs-Sayyib-də hədisə zəif demişdilər. (Əlbani, Silsilə əz-Zəifə) Bu hədisdə uşağın sağ qulağına azan oxunması cümləsi səhihdir, amma iqamə oxunması isə uydurmadır. 10) "Peyğəmbər (s.ə.s) aydınlıqda gördüyü kimi, qaranlıqda da görürdü" (əs-Suyuti, Camius Sağir) Hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Abudllah bin əl-Muğirə haqqında İmam Zəhəbi demişdir ki, bu hədislə bərabər ondan söylənilən digər rəvayətlər də uydurmadır. (Əlbani, Silsilə əz-Zəifə) 11) "Peyğəmbər (s.ə.s) ölmədən öncə oxudu və yazdı" (Əbu əl-Abbas əl-Asam, 3/153. Təbərani) Hədis uydurmadır. (Əlbani, Silsilə əz-Zəifə) 12) "Müshəfə baxmaq ibadətdir, övladın ana və atasına baxması ibadətdir və Əli ibn Abu Talibə baxmaq ibadətdir" (ibn əl-Furayti) Bu hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Muhəmməd bin Zəkəriyyə əl-Qulabi hədis uydurmaqla tanınmışdır. (Əlbani, Silsilə əz-Zəifə) 13) "Vətəni sevmək - imandandır" Hədis uydurmadır. (Şeyx əl-Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 1/110, 36. əs-Səğani, əl-Məvduat səh 7.) 14) "Peyğəmbər (s.ə.s) dua etmək üçün əlini qaldırdıqda, əllərini üzünə sürtməyənədək aşağı salmırdı". (Sünən Tirmizi, 2/244) Ravilərdən olan Həmmad ibn İsa barədə alimlər belə demişlər: İbn Həcər "Təgrib əl-Təhzib" kitabında yazmışdır: Abu Hatim: "Hədisdə zəifdir", Əbu Davud: "Münkər hədislər rəvayət edir", Hakim ibn Nəqqaş: "O, İbn Curayc və Cəfər əs-Sadiqdən uydurma hədislər rəvayət edir". Daraqutni: "Zəifdir", İbn Hibban: "Zəifdir". "İrva əl-Ğəlil" 2/178-182, Şeyx Əlbani 15) "İsadan başqa Mehdi yoxdur" (İbn Macə, 2/495) Hədis münkərdi. Ravilərdən əl-Həsənül Bəsri müdəllisdir. Hədisi "anana" ilə rəvayət etmişdir (hədis elmində, müdəllis rəvayətçi hədisi bu cür rəvayət edərsə, onun bu hədisi qəbul olunmur) Ravilərdən Muhəmməd bin Xalid bilinmir kimdir. Şeyx Albani, Silsilə əz-Zəifə. 16) "Kim mənim məscidimdə 40 namaz qılarsa, ona atəşdən bəraət və əzabdan qurtuluş yazılar. Nifaqdan da uzaq olar." Hədis münkərdir. Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. 17) "Kim sevib gizlədərsə və namuslu qalarsa, öləndə şəhid kimi ölər" Hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Suveyd bin Said əl-Hədəsani və Əbu Yəhya, hər ikisi zəifdir. Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 18) "Qadınlara qulaq asmayın, çünki bunda bərəkət vardır" (Əli bin Cad, 12/1771/1) Hədis zəifdir. Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. 19) "Qadına qulaq asmaq peşmanlıqdır" (İbn Adi, 1/308) Hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Ənbəsə bin Əbdurrəhman hədis uydurur. İbnül Cəvzi hədisi "əl-Məvduat"-da qeyd etmişdir, 2/272. Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 20) "Kimin üç uşağı olarsa, adını Muhəmməd qormazsa, cahillik etmişdir" Hədis uydurmadır. İbnül Cəvzi bu hədisi "əl-Məvduat"-da qeyd etmişdir, 1/154. Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. 21) "Hər kim iki Bayramın (Ramazan və Qurban) gecəsini ibadətlə keçirərsə, onun ürəyi öldüyü gün ölməyəcək" (İbn Macə, 1782) Hədis zəifdir. Əl-Nəvəvi "əl-Əzkar"-da demişdir ki, hədis zəifdir. əl-Hafiz ibn Həcər demişdir: "Bu qərib hədisdir, isnadı zəifdir" (əl-Fütuhat əl-Rabbani, 4/235) Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 521. 22) "Kim mənim sünnəmdən 40 hədis əzbərləyərsə, Allah onu Qiyamət günü alim və fəqih kimi dirildəcək" və ya "Mən Qiyamət günü ona şəfaətçi olacam" əl-Hafiz ibn Həcər "əl-Təlxis əl-Həbir" (3/93-94) kitabında bunu qeyd etmişdir. əl-Beyhəqi, "Şuəb əl-İman", hədis zəifdir. 23) "Sivaqla iki rükət namaz qılmaq, 70 rükət sivaqsız namaz qılmaqdan fəzilətlidir." Hədis zəifdir. Məcmu Fətava İbn Bəəz, 26/288. əl-Beyhəqi, "Sünən əl-Kubrə" (1/38), hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, "Zəif əl-Cami", 3519. 24) "Kim ki namaza etinasızlıq göstərsə, Allah ona 15 cəza göndərəcək, 6-sını bu dünyada, 3-nü ölən zaman, 3-nü qəbirdə və 3-nü isə qəbirdən dirildiləndən sonra...." Hədis uydurmadır. İbn Bəəz, əl-Bühuz əl-İsləmiyyə (22/329) Fətava əl-Ləcnə (4/468) Lakin bu o demək deyil ki, namaza etinasızlıq edən cəzasız qalacaq. Allah buyurur: Çünki namaz möminlərə müəyyən olunmuş vaxtlarda vacib edilmişdir. (Nisa, 103) Sizi Səqərə (Cəhənnəmə) salan nədir? Onlar deyəcəklər: "Biz namaz qılanlardan deyildik. (Müdəssir, 42-43) 25) "Peyğəmbər (s.ə.s) 1 ay boyunca Qunut tutdu, sonra bunu dayandırdı, amma sonra hər sübh namazında ölənə kimi Qunut tutdu." (Darəqutni, 2/39. Əhməd, Müsnəd 3/162) Ravilərdən olan İsa ibn Məhən əl-Razi zəifdir. Əhməd ibn Hənbəl demişdir ki, o hədis rəvayət etməkdə zəifdi. əl-Nəsai: O zəifdir. (əl-Təhzib, 12/57) Ümumiyyətlə bu mətndə olan hədislər zəifdir. 26) "Əgər Ərafa günü Cümə gününə düşərsə, bu halda günlərin ən yaxşısı Ərəfa günüdür və bu gün digər günlərə düşərsə, 70 Həccdən daha yaxşıdır" Hədis uydurmadır. İbn Qeyyim: "Xalq arasında yayılan bu deyim uydurmadır və bu hədisin əsası yoxdur." (Zədül Məad, 1/65) Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 207. 27) "Ölülərinizin üzərində Yasin surəsini oxuyun" (Əbu Davud, 3121. İbn Macə, 1448) Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Əhkam əl-Cənaiz, səh 11. 28) "Hər kim qəbirstanlığa girərsə və Yasin surəsini oxuyarsa, həmin günün əziyyəti üzərindən düşəcək və qəbirstanlıqda olan qəbirlər qədər savab qazanacaq" Hədis uydurmadır. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 1246. 29) "Hər şeyin qəlbi var və Quranın da qəlbi Yasin surəsidir. Hər kim Yasin surəsini oxuyarsa, Allah ona 10 dəfə Quran oxumaq savabını yazacaq". (Tirmizi, 2887) Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 169. 30) Peyğəmbərin (s.ə.s) Əbu Bəkrlə (r.a) Məkkədən Mədinəyə hicrəti zamanı olan mağarada olarkən "Hörümçək toru", "Göyərçin" və "Mələklərin onları gizlətməsi" barədə gələn rəvayətlər zəifdir. Bunlar barədə rəvayətlər Əhmədin, Müsnəd kitabında, 3241-ci hədisdə yer alıb. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. Əhməd Şakir, Təhqiq əl-Müsnəd (3251). Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 3/339 Peyğəmbər (s.ə.s) mağarada olarkən, Əbu Bəkrə deyir: "Mələklər bizi qanadları ilə örtüb" (Təbərani, əl-Kəbir, 24/106-108) Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 3/263. 31) Allah buyurur: "Bədənini sağlam etdiyim insan 5 ildən sonra Mənim Evimə (Həccə) gəlmirsə, həqiqətən o bundan məhrum olmuşdur" (əl-Beyhəqi, 5/262) ibn əl-Ərəbi əl-Məliki demişdir ki, hədis uydurmadı. Daraqutni, əl-Subki demişdir ki, hədis zəifdir. Fətava əl-Subki, 1/263 32) "Əgər görsəniz ki, bir nəfər tez-tez məscidə gəlirsə, onda buna şahidlik edin ki, o mömindir" (Tirmizi, 2617. əl-Müsnəd, 27325) Hədis zəifdir. Ravilərdən Dərrac Əbul Səma əl-Qurəşi zəif ravidir. Dərəqutni zəif demişdir. əl-Təhzib, 3/209. Şeyx Əlbani, Təmam əl-Minnə, səh 291. 33) Hacət namazının bidət olması. Bu namaz barədə 4 hədis var və onlardan 2-si uydurma, 1-i zəif, digəri isə çox zəifdir. Mən hədislərin tərcüməsini yazmayacam, amma yerlərini deyəcəm. 1-ci hədis) İbn əl-Cəvzi, "əl-Məvduət" (3/63). Bu hədisin sənədində Amr əl-Bəlxi var, o yalançıdır. 2-ci hədis) əl-Əsbahani, "əl-Tərğib vəl Tərhib" (1/275). Şeyx Albani (rhm) özünün "Zəif-əl-Tərgib" (419) və "Silsilə əl-Zəifə" (5298) kitablarında demişdir ki bu hədis uydurmadır. 3-cü hədis) əl-Tirmizi (479), İbn Macə (1384) əl-Albani "Zəif əl-Tərğib" (416) kitabında qeyd edir ki, bu çox zəif hədisdir. 4-cü hədis) əl-Əsbahani, əl-Tərğib vəl Tərhib (1/275). əl-Albani "Zəif əl-Tərğib" (417) və "Silsilə əl-Zəifə" (5287) kitablarında qeyd edir ki, bu zəif hədisdir. əl-Şəvkani "Tühfət əl-Zakirin" (səh 140) kitabında qeyd edir ki, "Allah hər bir duaya cavab verə bilər, hətta ondan kiminsə xatirinə istəməsən də." 34) "Əlinin üzünə baxmaq ibadətdi" Bu hədisin zəif olmasını aşağıdakı alimlər qeyd etmişdilər: 1) İbn Cauzi "əl-Məvdua” (1/361) kitabında qeyd etmişdir ki bu hədis bütünlüklə uydurmadır 2) İmam Zəhəbi "Mizanul İtidal” (4/401) kitabında bu hədisin uydurma olduğunu demişdir. 3) İbn Həcər əl-Əsqalani də "Lisanul Mizan” (1/572) kitabında hədisin uydurma olduğunu demişdir. 4) Muhəmməd Nəsirəddin əl-Əlbani "Zəif əl-Cami” (5992) və "Silsilə əz-Zəifə” kitablarında hədisin zəif olduğunu qeyd etmişdir. Hədisdə olan ravilər barədə: 1) Müstədrək (4682) kitabında olan hədisin raviləri: a) Yəhya ibn İsa ər-Rəmli – Nəsai onun güclü ravi olmadığnı demişdir. Yəhya ona zəif demişdir. b) əl-Əməş – o rəvayət etdiyi hədisi qeyd etməmişdir ki o doğurdan da sonrakı ravidən eşidib yoxsa yox. c) Salib ibn Müqatil – Daraqutni demişdir ki o güclü ravi deyil. 2) Müstədrək (4683) kitabında olan hədisin raviləri: a) Asim ibn Əli - ibn Muin demişdir ki o heç nədir. Nəsai demişdir ki o zəifdir. b) Əbdürrəhman ibn Abdullah əl-Məsud – onun barəsində alimlərdə ixtilaf var. c) Museyb ibn Zuheyr – onun etibarlılığı bilinmir. 3) Xatib (2/51) tərəfindən nəql olunmuş hədisin raviləri: a) Muhəmməd ər-Razi – Daraqutni onun zəif olduğunu demişdir. b) Muhəmməd ibn Ayub – İbn Cauzi "əl-Məvdua” (1/362) kitabında qeyd etmişdir ki, bu bilinmir ki Muhəmməd ibn Ayub sonrakı ravi ibn Xəlifətdən rəvayət eşidib. Sonra isə kitabda qeyd edir ki İbn Hibban onun barəsində (ibn Ayub) demişdir ki, o saxta hədislər nəql edir. 4) İmam Zəhəbi "Təlxis" (1, 119-120) kitabında yazıb: "Abdullah ibn İbrahim Zaynabi, Məhəmməd ibn Süfyan, Usman ibn Yaqub, Məhəmməd ibn Məhəmməd Basri, Hamanidan, ibn Fudayldan, Yazib Abu Ziyatdan, Mucahitdan, ibn Abbasdan mərfu olaraq: "Əliyə baxmaq ibadətdir". Hamani yalançı olub” 35) "Mənim əhli-beytimin məsəli Nuh qəmisinə bənzər" (Təbərani, əl-Hakim) Şeyx Əlbani, Zəiful Cəmius Sağir, 5251. 36) "Oruc tutanın yuxusu ibadətdi, onun sakitliyi zikrdi, onun dualarına cavab verilir və onun yaxşı əməllərinin savabı iki dəfə artar" (əl-Beyhəqi, Şub əl-İman, 3/1437) Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 4696. əl-Mənəvi, Fəyd əl-Qadir, 9393. 37) Peyğəmbərin (s.ə.s) valideynlərinin guya həyata qaytarılaraq Peyğəmbərə (s.ə.s) iman etməsi. Peyğəmbər (s.ə.s): "Mən anam Əminənin qəbrinin yanına getdim və Allahdan onun həyatının qaytarılmasını xahiş elədim. Allah onun həyatını qaytardı və anam mənə iman etdi və Allah onu yenidən qəbrinə qaytardı." (əl-Suyuti, əl-Həvi, 2/440) Hədis uydurmadır. İbn əl-Cəvzi, əl-Məvduat, 1/283 İbn Kəsir, əl-Bidayə vən Nihayə, 2/261 İbn Teymiyyə, Məcmuul Fətava, 4/325 38) "Evliliyi elan et, nişanı isə gizlət" (Deyləmi, Müsnəd əl-Firdəvs) Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əl-Zəifə, 2494. Zəif əl-Cəmi əl-Sağir, 922. 39) "Kim ki hər səhər 3 dəfə - "Əuzu billəhil səmi il alim min əş şeytanir rəcim" və Həşr surəsinin son 3 ayəsini oxuyarsa, Allah ona 70 min mələk göndərəcək ki, axşama kimi ona xeyir dua etsin və əgər o, həmin gün ölərsə, şəhid kimi öləcək." (əl-Tirmizi, 2922) Hədis zəifdir. İbn Həcər demişdir: Hədisin sənədində Xalid ibn Təhman var. Onun şiə olması deyilir. "Təqrib əl-Təhzib", 1644. Tirmizi hədisin qərib olduğunu demişdir. Şeyx Əlbani, Zəif Əbu Davud, 2922. 40) "Hər kim Duxan surəsini Cümə günündən əvvəlki gün oxuyarsa, o bağışlanacaqdır" (Tirmizi, 2889) Hədis zəifdir. Tirmizi demişdir ki, ravilərdən olan Hişam Əbul Miqdam zəifdir. İbn əl-Cəvzi, əl-Məvduat, 1/247. Şeyx Əlbani, Zəifə əl-Tirmizi. Silsilə əz-Zəifə, 4632. 41) "Mənim qəbrimin yanında edilən salavatları mən eşidirəm". (əl-Beyhəqi, Şub əl-İman, 1583) Hədis uydurmadır. Ravilərdən Muhamməd ibn Mərvan Əsədi yalançıdır. İmam Saleh Cəzrə, Təhzib əl-Təhzib, 9/387. Həmçinin ravilərdən əl-Əməş də müdəllisdir. 42) Peyğəmbər (s.ə.s) demişdir: "Ya Əli, namazda imama unutduğu ayəni xatırlatma" (Sünən Əbu Davud, 908) Əbu Davud hədisin şərhində dedi ki, Əbu İshaq ə-Harisdən sadəcə 4 hədis eşitmişdir və bu hədis onlardan deyil. Şeyx Əlbani, Zəifə Əbu Davud. 43) "Mehdi üçün 2 əlamət vardır ki, yer və göy yaranandan bəri heç vaxt olmayıb. Bunun birincisi, Ramazanın birinci gecəsi Ayın tutulması, ikincisi isə Günəşin yarı tutulmasıdır." Bu hədis uydurmadır. Əbdülalim Əbdüləzim əl-Bəstəvi "Məvsuə fi əhədis əl-Mehdi əl-Zəifə əl-Məvduə" kitabında, səh 169-da yazmışdır: Hədisin sənədində Yunis ibn Bəkir ibn Vəsil əl-Şəybani var. O çoxlu səhvlər edir. Əmr ibn Şəmr əl-Cəfi əl-Kufi rafizidir, uydurma hədislər rəvayət edir. əl-Cəuzani Əmr ibn Şəmr əl-Cəfi əl-Kufi barədə demişdir ki, o yalançıdır. İbn Hibban, əl-Hakim onun rafizi, yalançı olduğunu demişlər. 44) "Əhli Beytim ulduzlar kimidir, hər kim onlara uyarsa hidayət olunar" Hədis uydurmadır. İmam Zəhəbi ravilərdən olan Əhməd bin Qasım ər-Rəyyanın yalançı olduğunu demişdir. İbn Ərrak hədisin uydurma olduğunu demişdir. "Təzih əş-Şəriə" (2/419) 45) Ümm Həbibə Peyğəmbərdən (s.ə.s) soruşmuşdu: "Ya Allah Rəsulu, əgər qadının 2 əri var idisə (yəni, biri ölüb, digəri ilə evlənibsə), Cənnətdə qadın kimə aid olacaq?" O (s.ə.s) dedi: "Münasibətləri və davranışları yaxşı olanla olacaq." Hədis zəifdir. əl-Qurtubi: "Bu hədis çox zəifdir. Ravilərdən Ubeyd ibn İshaq əl-Əttar çox zəifdir, Sinan ibn Harun isə çox zəifdir." (əl-Təzkirə fi Əvvəl əl-Məvtə vəl Axirə, 2/278) əl-Nəsai: Ubeyd bin İshaq əl-Əttar mətrukdur, yəni qəbul edilmir. (əl-Zuəfə vəl Mətrukin, səh 72) Yəhya ibn Məin: Sinan ibn Harunun hədisləri qəbul edilmir. (əl-Məcruhin, 1/354) 46) "Cənnət əhli bir-birinə ağ dəvələrin üzərində baş çəkəcəklər. Dəvə və quşlardan başqa heç bir heyvan olmayacaq Cənnətdə" (Təbərani, əl-Kəbir 4/179) Hədis zəifdir. əl-Heytəmi demişdir: "Ravilərdən Cabir ibn Nuh zəifdir." Məcmuəl-Zəvaid, 10/413. Şeyx Əlbani, Zəif əl-Cami, 1833. 47) "Cənnət əhli bir-birinə ağ dəvələrin üzərində baş çəkəcəklər. Dəvə və quşlardan başqa heç bir heyvan olmayacaq Cənnətdə" (Təbərani, əl-Kəbir 4/179) Hədis zəifdir. əl-Heytəmi demişdir: "Ravilərdən Cabir ibn Nuh zəifdir." Məcmuəl-Zəvaid, 10/413. Şeyx Əlbani, Zəif əl-Cami, 1833. 48) "Ümmətimin günahları mənə göstərildi və onların içində ən böyük günah odur ki, bir kəs Quranın bir surəsini və ya ayəsini əzbərləyir, sonra isə unudur" Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Təxric Mişkət əl-Məsabih, 720. 49) Peyğəmbər (s.ə.s): "Hər kim məni yuxusunda görübsə, həqiqətən məni görüb, çünki mən hər surətdə görsənə bilərəm" Hədis zəifdir. İbn Həcər demişdir: "Ravilərdən əl-Təvəmənin azad nökəri olan Salih zəifdir." (Fəth əl-Bari, 12/384) Burada əsas prinsip odur ki, Peyğəmbər (s.ə.s) yuxuda ancaq və ancaq öz surətində görsənə bilər. Şeytan isə başqa surətdə görsənərək deyə bilər ki, mən Peyğəmbərəm. Amma həqiqət budur ki, şeytan heç zaman Peyğəmbərin (s.ə.s) surətində görsənə bilməz. Peyğəmbər (s.ə.s) demişdir: "Hər kim məni yuxuda görərsə, həqiqətən məni görmüşdür, çünki şeytan mənim surətimdə görsənə bilməz" (Səhih Buxari, 6592). Digər bir rəvayətdə Peyğəmbər (s.ə.s) demişdir: "Şeytan mənə bənzəyə bilməz" (Əhməd, 3400. səhihdir) 50) Peyğəmbər (səllalahu əleyhi və səlləm) demişdir: "Xəstələrinizi sədəqə ilə müalicə edin, malınızı zəkatla təmizləyin və fitnələrə Allaha dua etməklə cavab verin" Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əl-Zəifə, 3591. Zəif əl-Tərğib vəl Tərhib, 456. 51) Hz. Aişe Radiyallahu Anh’tan rivayetle Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vessellem buyurdular ki: «Bir kimse ana babasının veya onlardan birinin kabrini her cuma günü ziyaret eder ve orada «Yasin» okursa, Allah onu okuduğu Yasinin her harfi miktarınca mağfiret eder.» (Deylemi) Bu hədisi həmçinin İbn Adiyy Abu Naim, həmçinin Abdulqaniy əl Məqdisi rəvayət etmisdir. Bu hədis uydurmadır. Bu hədisin sənədində Amr ibn Ziyad adli ravi hedis uydurmaq ilə ittiham olunanlardandır. Dariqutni (Allah ona rəhmət etsin) demisdir: » Hədis uydurmadır.» Ona gorə də İbnul-Covzu (Allah ona rəhmət etsin) bu hədisi «Movduat» (Uydurmalar) kitabinda zikr etmisdir. Şeyx Albani (Allah ona rəhmət etsin) də bu hədisin uydurma oldugunu bəyan etmisdir (1-126). 52) Oruc tutun, sağlam olun” (ət-Təbərani, Əbu Nuaym). Əl-Albani buyurub: "Hədis zəifdir. Ravilərdən olan Züheyr b. Muhamməd Şamlılardan olan rəvayətində zəifdir. Beləliklə Hafiz b. əl-İraqi sənədin zəif olduğunu bildirir (Təxric əl-İhyə). 53) Kim məğrib (axşam) və işa namazı rasında 20 rükət namaz qılarsa Allah o insana Cənnətdə bir ev tikər. (İbn Macə 1/144) Əl-Albani:”Hədis uydurmadır.” Ravilərdən olan Yaqub b. əl-Valid barəsində İmam əl-Əhməd belə deyir: ”böyük yalançılardandır, hədis uydurur.” (əl-Busiri, əz-Zəvaid K 1/85) İbn Məin və Əbu Xatim də bu ravinin yalançı olduğunu deyiblər, buna baxmayaraq əs-Suyuti bu hədisi əl-Camius-Sağirdə zikr edir. 54) Məsciddə danışmaq heyvanların yaşıllığı yediyi kimi savabları yeyər. Albani deyir ki, bunun əsli yoxdur. Qazzali İhya(1/136) da nəql edir: Hafiz əl-İraki rəvayətin əslini tapa bilmədiyini, əs-Subki isə əsərin isnadını tapa bilmədiyini deyir. Rəvayətin dillərdə məşhur olan şəkli isə belədir: Məsciddəki mübah söz atəşin odunu yediyi kimi savabları yeyər. 55) Gerçəkdən Allah öz qulunu halal şeyin əldə edilməsində yorğun olaraq görməyi sevər. (əd-Deyləmi, əl-Firdovs) Əl-Albani: hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Muhamməd b. Səhl Əl-Əttar hədis uyduran bir insandır. 56) "Allahın 99 adı vardır. Kim bunları əzbərləyər və həyatı boyunca Allahı bu şəkildə tanıyaraq yaşayar və həyatını bu iman və yaşayış üzrə bitirərsə inşəAllah Cənnətə girər. Sonra Allahın 99 adını sadalayır". (Sünən Tirmizi, 3507) Hədis zəifdir. Tirmizi hədisin sənədinin sağlam olmadığını demişdir, qərib hədisdir. İbn Teymiyyə, Məcmuəl Fətava, 22/482 Ibn Həcər, əl-Təlxis əl-Həbir, 4/172 Əslində, Səhih Buxari və Müslimdə buna bənzər hədis var, lakin Allahın adlarını sadalamır. Bunu yazmaqda niyyətim odur ki, Allahın tam olaraq 99 yox, 99-dan da çox adı vardır, lakin biz bunları bilmirik. 57) "Əbu Bəkrin (r.a) qızı Əsma (r.a) incə bir paltarda Rəsulullahın (s.ə.s) qarşısından keçdikdə Rəsulullah (s.ə.s) ondan üzünü çevirdi və dedi: "Ey Əsma! qadın həddi buluğa çatdıqda onun vücudundan bu və bundan başqa yerləri göstərmək olmaz - deyərək, Əsmanın üzünü və əllərini işarə etdi." (Sünən Əbu Davud, 4104). Əbu Davud demişdir ki, hədis mürsəldir. Ravilərdən olan Xalid bin Düreyk Aişəni (r.a) görməmişdir. Sonra, ravilərdən olan Səid bin Bəşir əl-Əzdi Abu Abdulrahman zəifdir, Bunu Əbu Davud, İbn Main, əl-Mədəni, Nəsai, əl-Hakim, Əhməd demişdir. Muhəmməd ibn Abudllah ibn Numeyr onun barəsində demişdir ki, o Qatadədən münkər hədislər rəvayət edir. İbn Həcər demişdir ki, o zəifdir. Ravilərdən əl-Valid bin Müslim müdəllis hədislər rəvayət etmişdir. Hədis, Fətava əl-Ləcnə vəl-Daimə, Məcəllət əl-Buhuz-da, 21/68-də zəif hədis hesab edilmişdir. 58) "Bir saat elm öyrənmək 60 il ibadətdən daha xeyirlidir" (Əbu əş-Şeyx, 1/297/42) Hədis uydurmadır. Ravilərdən Osman bin Abdullah əl-Qureyşi və İshaq bin Nüceyh əl-Məlati yalançıdır. (İbn Qeyyim, əl-Məvduat 3/144) Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. 59) "İnsanlar həlak oldu, alimlər müstəsna, alimlər də həlak oldu ixlas sahibləri müstəsna. Amma onlar da çox böyük təhlükə altındadırlar." Bu hədis uydurmadır. əs-Sağani demişdir ki, bu hədis uydumadır və əsli yoxdur. Sufilərin sözlərindəndir, bəzi cahillər bunu Peyğəmbərə (s.ə.s) nisbət etmişdilər. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 60) Cümə (namazı) kasıbların həccidir, başqa bir rəvayətdə: "Miskinlərin”. (Ən-Nuaym 2/190; İbn Asakir 11/132) Əl-Albani: "Hədis uydurmadır. Ravilərdən olan Muqatil yalançıdır. Beləliklə, əs-Saqani və İbnul-Cevzi (bu) rəvayəti uydurma hədisləri topladıqları kitablarında zikr edirlər.” 61) "Elm Çində olsa belə onun ardınca gedin." elm Chinda olsa bela, onun ardinca gedin. - Bu hədis uydurmadır. Hədisi İbn Adiy 2/207. əl-Hatib, əl-Tarix 9/364-də rəvayət etmişdilər. Ravilərdən Əbu Atikə Turayf bin Süleymanın hədisi mətrukdur. İbn Cəvzi bu hədisi əl-Məvduat-ında qeyd etmişdir. İbn Hibban hədisin uydurma olduğunu demişdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 62) "Əli haqq ilə, haqq da Əli ilədir, onlar Kövsər hovuzunun yanında mənə qovuşmayana qədər ayrılmazlar" (əl-Hatib, əl-Tarix, 14/322, 6/312) Ravilərdən Əli bin Hişam bin Bureyd atası ilə bərabər qatı şiədirlər. İbn Hibban Əli bin Hişam haqqında demişdir: "Qatı şiədir, münkər hədislər rəvayət etmişdir". Həmçinin ravilərdən Abdussalam ibn Salih yalançıdır, münkər hədislər rəvayət etmişdir. (Abu Abdullah əl-Hakim, əl-Mədxəl ilə səhih, 139). ibn Həcər demişdir ki, münkər hədislər rəvayət edir. (Təhric əhədis kəşhəf, 2/465) 63) "Alimlərin mürəkkəbi şəhidin qanına bərabərdir." Hədisi Suyuti "əl-Cami əl-Sağir" kitabında qeyd etmişdir və demişdir ki, hədis zəifdir. İbn əl-Cəvzi də "əl-İlal" kitabında demişdir hədis zəifdir. əl-Hatib əl-Bağdadi demişdir ki, hədis uydurmadır. (Kəşf əl-Qafə, 2276). 64) Peyğəmbərin (s.ə.s) Əbu Bəkrlə (r.a) Məkkədən Mədinəyə hicrəti zamanı olan mağarada olarkən "Hörümçək toru", "Göyərçin", "Mələklərin onları gizlətməsi" və "İlanın danışması" barədə gələn rəvayətlər zəifdir. Bunlar barədə rəvayətlər Əhmədin, Müsnəd kitabında, 3241-ci hədisdə yer alıb. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə. Əhməd Şakir, Təhqiq əl-Müsnəd (3251). Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 3/339 Peyğəmbər (s.ə.s) mağarada olarkən, Əbu Bəkrə deyir: "Mələklər bizi qanadları ilə örtüb" (Təbərani, əl-Kəbir, 24/106-108) Hədis zəifdir. Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə 3/263. 65) "Allaha mənim cəddimlə yaxınlaşın" Hədis uydurmadır. İbn Teymiyyə, "İqtidə əl-Sirat əl-Mustəqim" 2/415 Şeyx Əlbani, Silsilə əz-Zəifə, 22
(Əbəs yerə) üzr istəməyin. Siz iman gətirdikdən sonra (daxilinizdəki ikiüzlülüyü büruzə verməklə, Allahın əmrlərini unutmaqla) artıq kafir oldunuz. Aranızda bir qismini (tövbə edəcəyinə görə) bağışlasaq da, digər qismini günahkar olduğu üçün əzaba düçar edəcəyik!
|
|
| |
Muslimah_92 | Tarix: Bazar ertəsi, 04.06.2012, 19:43 | Yazı # 19 |
UXTI
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 522
Reputasiya: 6
Status: Saytda deyil
| Hədislərdən danışarkən..., Diqqət edəcəyimiz sözlər
Əssələmu aleykum va rahmətullah
Forumda bir çox mövzuda gedən müzakirələrdə nəql edilən hədisləri forum istifadəçiləri müxtəlif cür qarşılayırlar. Bu, əsasən hədis terminlərindən xəbərsiz olduqda baş verir. Hədis alimləri əsasən hədisin zəifliyinə işarə etmək üçün hədisləri "təmrid" siğəsi ilə rəvayət edərlər. Eləcədə, hədisin isnadı səhih olduğu halda, alimlər hədisin mətni barədə şübhəli olarlarsa, "hadis sahih" hökmü yerinə "sahih əl-isnad" deyərlər. əl-Hafiz İbnul-Qayyim, rahiməhullah, deyir: أنَّ أهل العلم بالحديث لم يزالوا يقولون: صح عن رسول الله -صلى الله عليه وسلّم- وذلك جزم منهم بأنه قاله ولم يكن مرادهم ما قاله بعض المتأخرين إنَّ المراد صحة السند لا صحة المتن ، بل هذا مراد من زعم أنَّ أحاديث رسول الله -صلى الله عليه وسلّم- لا تفيد العلم، وإنما كان مرادهم صحة الإضافة إليه وأنه قاله، كما يجزمون بقولهم قال رسول الله -صلى الله عليه وسلّم-، وأمر ونهى وفعل رسول الله -صلى الله عليه وسلّم-، وحيث كان يقع لهم الوهم في ذلك يقولون يذكر عن رسول الله -صلى الله عليه وسلّم- ويروى عنه ونحو ذلك، ومن له خبرة بالحديث يفرق بين قول أحدهم " هذا حديث صحيح" وبين قولهم "هذا إسناد صحيح"، فالأول جزم بصحة نسبته إلى رسول الله -صلى الله عليه وسلّم- والثاني شهادة بصحة سنده وقد يكون فيه علة أو شذوذ فيكون سنده صحيحا في نفسه
"Hədis alimləri həmişə deyirlər: "Allahın Elçisindən, salləllahu aleyhi va səlləm, səhih olaraq rəvayət olunmuşdur" və bu, onlar tərəfindən şübhəsiz bu hədisin peyğəmbər tərəfindən söylənildiyinin təsdiq edilməsidir. Lakin bəzi son dövr alimlərinin söylədiyinə görə bununla qəsd olunan mətnin səhihliyi deyil, sənədin səhih olmasıdır. Xeyr, onların qəsdi bu deyildir. Əslində belə bir söz (yəni, mətnin deyil, sənədin səhih olduğunu iddia etmək) yalnız Allah Elçisinin, salləllahu aleyhi va səlləm, hədislərinin mütləq elmlə nəticələnmədiyini iddia edən birindən gözlənilə bilər. Əksinə onların bununla qəsd etdikləri məna budur ki, bu sözlərin peyğəmbərə aid olması səhihdir və o, bu sözləri demişdir. Necəki onlar "Allahın Elçisi, salləllahu aleyhi va səlləm, dedi" və ya "əmr etdi", "nəhy etdi" və ya "Allahın Elçisi, salləllahu aleyhi va səlləm, elədi" deyərək bunu qətiyyətlə təsdiq edirlər. Əgər onlarda bu barədə hər hansı bir şübhə olarsa belə deyərlər: "Allahın Elçisindən, salləllahu aleyhi va səlləm, zikr olunur" və ya "ondan rəvayət olunur" və buna bənzər şəkildə ifadələr işlədirlər. Hədis elmində təcrübəsi olan hər kəs onlardan (hədis alimlərindən) birinin "həzə hədisun sahih" (bu hədis səhihdir) sözü ilə "həzə isnədun sahih" (bunun isnadı səhihdir) sözləri arasında fərq qoyar. Bunlardan birincisi hədisin Allahın Elçisinə, salləllahu aleyhi va səlləm, nisbət edilməsinin səhihliyini təsdiqləyir, lakin ikincisi isə hədisin sənədinin səhihliyinə şahidlik edir və ola bilsin ki, mətndə illət vardır və yaxud da şazdır, sənədi isə özlüyündə səhihdir." "əs-Səvaiq əl-Mursələh", 2/395 Məktəbə ər-Riyad
|
|
| |
Muslimah_92 | Tarix: Bazar ertəsi, 04.06.2012, 22:16 | Yazı # 20 |
UXTI
Qrup: İdarəçilər
Yazı: 522
Reputasiya: 6
Status: Saytda deyil
| Zəif Hədislə Əməl, Əməl ediləcək hədislər
Allamə, Zahid və Fəqih Muhyiddin Ən Nəvəvi (631-676 h/1233-1277 m) “Əl Əzkar min Kələmi Seyyidil Əbrar” adlı kitabına giriş mahiyətində bunları dedi:
فصل: اعلم أنه ينبغي لمن بلغه شيء في فضائل الأعمال أن يعمل به ولو مرّة واحدة ليكون من أهله، ولا ينبغي أن يتركه مطلقاً بل يأتي بما تيسر منه، لقول النبي صلى اللّه عليه وسلم في الحديث المتفق على صحته: "إذَا أَمَرْتُكُمْ بَشَيءٍ فأْتُوا مِنْهُ ما اسْتَطعْتُمْ" فصل: قال العلماءُ من المحدّثين والفقهاء وغيرهم: يجوز ويُستحبّ العمل في الفضائل والترغيب والترهيب بالحديث الضعيف ما لم يكن موضوعاً، وأما الأحكام كالحلال والحرام والبيع والنكاح والطلاق وغير ذلك فلا يُعمل فيها إلا بالحديث الصحيح أو الحسن إلا أن يكون في احتياطٍ في شيء من ذلك، كما إذا وردَ حديثٌ ضعيفٌ بكراهة بعض البيوع أو الأنكحة، فإن المستحبَّ أن يتنزّه عنه ولكن لا يجب. وإنما ذكرتُ هذا الفصل لأنه يجيءُ في هذا الكتاب أحاديثُ أنصُّ على صحتها أو حسنها أو ضعفها، أو أسكتُ عنها لذهول عن ذلك أو غيره، فأردتُ أن تتقرّر هذه القاعدة عند مُطالِع هذا الكتاب.
““Fəsl: Bil ki, fəzilətli əməl mövzusunda kimə bir xəbər çatarsa onunla bir dəfə olsa belə əməl etməsi lazımdır ki, o əməl sahiblərindən sayılsın. Onu mütləq olaraq tərk etməməli, əksinə edə bildiyi qədər əməl etməlidir. Çünki, Allah Rəsulu – sallallahu aleyhi və səlləm – səhihliyində ittifaq edilmiş bir hədisdə belə buyurur: “Sizə bir şey əmr etdiyim zaman, ona gücünüz çatdığı qədər əməl edin.”
Fəsl: Muhaddis, fəqih və digərlərindən ibarət olan alimlər dedilər: Məvdu/uydurma olmadığı müddətçə fəzilətli əməl, rəğbətləndirmə və qorxutma mövzularında zəif hədislə əməl etmək caiz və müstəhəbdir. Halal, haram, alqı-satqı, nigah, talaq və digər hökmlərə gəlincə bu mövzularda səhih və ya həsən mərtəbəsində olan hədisdən başqasıyla əməl edilməz. Lakin, bu işlərdə ehtiyata riaəyət üçün olarsa bu müstəsna. Necəki, bəzi alqı-satqı və nigahların kərahəti haqda zəif hədis varid olduğu zaman bundan çəkinməsi müstəhəbdir, lakin vacib deyil. Mənim bu fəsli zikr etmə səbəbim budur ki, bu kitabda (Əl Əzkar) səhihliyinə, həsənliyinə və ya zəifliyinə işarə edəcəyim ya da haqqındakı zuhul və ya başqa səbəblə sükut edəcəyim hədislər olacaq və bu səbəblə bu qaydanın kitabın girişində sabit olmasını istədim.”
Qaynaq: Muhyiddin Ən Nəvəvi: Əl Əzkar: 1/10-11 Ər-Riyad: 1417/1997
|
|
| |
|