Daha sonra Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm -in gündəlik həyatında istifadə etdiyi əşyalarına baxaq. Saxsıdan düzəldilmiş kasası. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - bu kasa ilə su, süd və bal içərdi. Əbu Hureyrə - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - heç bir zaman heç bir yeməyi pisləməzdi. Ürəyi istədikdə yeyərdi, istəmədikdə yeməzdi. Əbu Cuhayfə Vəhb b. Abdullah - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər -sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Mən yaslanaraq yemək yemirəm»4. İbn Abbas - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Biriniz yemək yediyi zaman barmaqlarını yalamadıqca onları silməsin»5. Cabir - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Birinizin loxması düşdüyü zaman dərhal onu qaldırsın. Ona yapışanı (toz və s.) silsin və loxmanı yesin. Onu şeytana buraxmasın. Barmaqlarını yalamadıqca da əlini dəsmalla silməsin. Çünki bərəkətin yeməyin hansı hissəsində olduğunu bilməz (Başqa rəvayətdə: Yemək qabını sünnətləməyi əmr etdi)»6. İbn Abbas - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Dəvə içdiyi kimi bir nəfəsə içməyin. İki, üç nəfəsə için. İçdiyiniz zaman BİSMİLLƏH deyin. Qurtardığınız zaman ƏLHƏMDULİLLƏH deyin (Başqa rəvayətdə: İçərkən üç dəvə nəfəs alardı-verərdi)»7. Əbu Qatadə - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Suya doğru nəfəs almağı qadağan etmişdir»8. İbn Abbas - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - qabın içinə nəfəs verməyi və ya (yeyiləsi və içiləsi bir şeyin içinə) üfləməyi qadağan etmişdir»9. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - qızardılmış qoyun ətinin bud hissəsini çox sevərdi»10.
Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - bu qədər mallara və qənimətlərə rəğmən, Uca Allahın ona müyəssər etdiyi fəthlərə baxmayaraq miras olaraq nə bir dinar, nə də bir dirhəm buraxdı. O, sadəcə elmi miras olaraq buraxdı. O, da Peyğəmbərlik mirasıdır. Hər kim bu mirasdan bir şey almaq istəyirsə məharətlə irəli keçsin və belə bir mirasdan götürsün. Aişə - radıyallahu anhə
- rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - miras olaraq nə bir dinar, nə bir
dirhəm, nə bir dəvə buraxmadı, heç bir şey də vəsiyyət etmədi»11. Çünki onun dərdi dünya, mal,
mülk, cah-cəlal və s. deyildi. Dərdi Allahın razılığı və rəhmətini qazanmaq idi. Utbə b. Həris -
radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - bizə əsr namazını
qıldırdı. Namazdan sonra dərhal qalxaraq evinə tələsdi və sonra evindən çıxdı. Mən ondan bunun
səbəbini soruşdum. O: «Evdə zəkat malından bir miqdar qızıl var idi. Evimdə qalması məni
narahat etdi. Ona görə də paylaşdırdım»12. Ənəs - radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər -
sallallahu aleyhi və səlləm - müsəlman olmaq istəyənə istədiyini verirdi. Bir nəfər onun yanına
gəldi və iki dağ arasında olan qoyunları ona verdi. O, kimsə qövmünə dönərək dedi: «Qövmüm
müsəlman olun! Muhəmməd kasıblıqdan qorxmayan bir kimsənin (mal payladığı kimi) mal
verir

Cavab:

Həmdü-sənalar Allaha məxsusdur.

Fatimə, insanların seyyidi, Allahın Elçisinin [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] qızı, əl-Qüreyşi, əl-Haşimi, Həsəneynin (iki həsənin-Həsən və Hüseyinin) anasıdır. O Peyğəmbərin – [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] göndərilməsindən qısa bir müddət öncə dünyaya gəlmişdir. Bədr döyüşündən sonra Əli ibn Əbi Talibə - Allah ondan razı olsun - ərə getmişdir.

Peyğəmbər [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] onu sevir və ona hörmət edirdi.
Fatimə səbirli, dininə bağlı, səxavətli, namuslu, sadiq və Allaha şükür edən bir qul idi.
Allahın Rəsulu [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] vəfat etdikdə ona görə hüznlənmiş və onun üçün ağlamış və demişdir: “Ey atacan, ölümün barədə Cəbrayıla xəbər veririk. Ey atam, Rəbbinin dəvətinə cavab verdin, Ey atam, əbədi məskənin Cənnətdədir”.

Allah Rəsulunun [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] danışığına insanlar içərisində ən çox oxşayanı Fatimənin danışığı idi.

Aişənin - Allah ondan razı olsun - belə söylədiyi rəvayət olunur: “Danışığında Allah Rəsulunun sallallahu aleyhi və səlləmin sözünə Fatimədən daha çox oxşayan birini heç bir zaman görmədim”.

Fatimə Allah Rəsulunun [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] yanına daxil olduqda, o ayağa durar, onu qucaqlayıb öpərək salamlayardı, eynilə Fatimə radiyallahu anhə ona qarşılıq verərdi.

Peyğəmbərin vəfatından sonra Fatimə altı ay yaşadı. Gecə vaxtı dəfn etdilər.

Əl-Vaqidi deyir: “Bu bizə görə ən doğru rəydir”.

Həmçinin deyir ki, Abbas onun üçün (cənazə) namazı qılmış, o, Əli və Fəzl onu qəbirə endirmişdi.

Fatimənin oğlanları Həsən və Hüseyin, qızları Ümmü Külsüm idi, Ömər ibn Xəttaba ərə getmişdi. Digər qızı Zeynəb, Abdullah ibn Cəfər ibn Əbi Talibə ərə getmişdi.

Məsruq, Aişənin - Allah ondan razı olsun – belə söylədiyini rəvayət edir:

“Fatimə Peyğəmbərin [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] yürüdüyü tərzdə yürüyərək gəldi. Peyğəmbər [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] dedi: “Xoş gəldin, mənim qızım”. Sonra onu sağ və yaxud sol tərəfinə otuzdurdu, sonra ona gizlicə bir söz söylədi və Fatimə ağladı. Mən ona: “Nə üçün ağlayırsan?” deyə soruşdum. Sonra o Fatiməyə gizlicə bir söz söylədi və o gülümsədi. Mən: “Bu günki kimi sevincin kədərə bu cür yaxın olduğunu görmədim”. Rəsulullahın ona nə söylədiyini soruşdum və o: “Allah Rəsulunun sirrini açmaram” deyə söylədi. Peyğəmbər vəfat etdikdən sonra ondan bu barədə soruşdum və o dedi: “O mənə dedi: “Cəbrayıl mənə hər il bir dəfə Quranı oxuyurdu, lakin bu il iki dəfə oxudu, hiss edirəm ki, artıq əcəlim yetişib. Əhli Beytimdən mənə ilk qovuşan sən olacaqsan”. Ona görə də mən ağladım. Sonra o dedi: “Cənnət əhlinin və yaxud mömin qadınların seyyidi olmaq istəməzsən?”. Buna görə də güldüm.

[Buxari, əl-Mənaqib 3353]

Onun fəzilətinə dəlalət edən şeylərdən biri əl-Səhiheyndə Abdullah ibn Məsudun rəvayət etdiyi hədisdir. Peyğəmbər Kəbədə namaz qılırdı və Əbu Cəhl və yoldaşları orada əyləşmişdilər. Bu zaman onlardan bəzilərinə digərlərinə: “Sizlərdən kim filan və filan dəvənin içalatını gətirib Məhəmməd səcdə etdikdə onun belinə qoya bilər? Beləliklə, qövmün ən bədbaxtı gedib bunu gətirdi və Peyğəmbər [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] səcdə edənə kimi gözlədi, sonra isə iki çiyninin arasına belinə qoydu. Bu zaman mən baxırdım, lakin heç gücüm olmadığından ona yardım edə bilmirdim. Onlar gülürülər və (gülərək) bir-birinə söykənirdilər və Allah Rəsulu – Ona Allahın salavatı və salamı olsun – səcdə edirdi və başını qaldırmırdı. Sonra Fatimə gəlib içalatı onun kürəyindən götürüb kənar etdi. Sonra Allahın Elçisi [Ona Allahın salavatı və salamı olsun] başını qaldıraraq üç dəfə: “Ey Allahım! Qüreyşi sənə həvalə edirəm' deyərək dua etdi. Onlara bəd dua etdikdə bu onlara ağır gəldi, vəlvələyə düşdülər. Çünki onlar düşünürdülər ki, bu diyarda edilən dualar qəbuldur...”

[Buxari 233; Müslim, 3349]

Fatimənin fəzilətlərindən həmçinin Səhiheyndə rəvayət olunan Allahın Elçisinin sözüdür: “Fatimə məndən bir hissədir və kim onu qəzəbləndirərsə, məni qəzəbləndirər”,

[Buxari 3437; Müslim, 4483]

Daha doğrusunu Allah bilir.

Bax. Nuzhatul-Fudala Təhzib Siyar Ə-lamul Nübala, 1/116

( əl-Buxari və Müslim.)

Ona qarşı olanları bağışlamaqla kifayətlənməz,onlara şərəf və dəyər verərdi.
Heç kimlə munaqişə etməzdi.
Çox danışmazdı.
Boş şeylərlə məşğul olmazdı.
Ümid edəni ümidsizliyə salmazdı.
Xoşuna gəlməyən bir şey haqqında susardı.
Heç kimin nə üzünə qarşı,nə də arxasınca qınamaz ve qüsurlarını deməzdi.
Heç kimin qüsurunu axtarmaz və araşdırmazdı.
Heç kimə haqqında xeyirli olmayan sözü söyləməzdi.
Yanında ən axırıncı danışanı əvvəlcə danışan kimi diqqətlə dinləyərdi.
Həmişə ciddi və təmkinli idi.
Danışarkən ətrafındakıların diqqətini cəlb edərdi.
Sözləri parıldayan inci dənəcikləri kimi xoş və aydın idi.
Yeriyərkən ayaqlarını yerdən nizamla qaldirar,sağa-sola yellənməzdi.
Addımlarını geniş atar,yüksək bir yerdən enirmiş kimi önə doğru əyilərdi.
Təmkin və sükunətlə rahatlıqla yeriyərdi.
Qapısına gəlib kömək istəyəni boş qaytarmazdı.
Dostlarına belə deyərdi: „Dünyada qərib,yaxud bir müsafir kimi ol.“
Hər zaman təbəssümlu halda olardı.
Adət üzrə işlədilən heç bir pis sözü dilinə gətirməmishdir.
Sıxıntılı hallarında kobudlaşmaz,qışqırmazdı.
Kasıblarla birlikdə yeyərdi və onlardan ayrı oturmazdi.
Sadə paltar geyinər,özünü göstərməkdən xoşu gəlməzdi.
Danışarkən üzünü başqa tərəfə çevirməzdi.
Olduğu məclisdə özünə xüsusi bir yeri seçməzdi.
Səhərlər evindən çıxarkən belə deyərdi:“ Allahın adı ilə, Allaha arxalanırıq. Güc və qüvvət Uca Allaha məxsusdur) Allahım, Sənin yolundan azmaqdan, azdırılmaqdan, insanlar qarşısında alçalmaqdan və alçaldılmaqdan, zülm etməkdən, zülm edilməkdən, başqasına qarşı cahillik etməkdən və mənə qarşı cahillik edilməsindən Sənə sığınıram“.
O RƏSULULLAH (SAV) İDİ.

Səhabələrin Sevgisi: Əbu Bəkr – radıyallahu anhu – deyir ki: “Gizli dəvətdən üç il keçmişdi. Əbu Bəkr – radıyallahu anhu – artıq dəvətin açıqdan edilməsi üçün Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə çox israr etdi. Nəhayət Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – də açıq dəvəti qəbul etdi. Müsəlmanlardan hər biri məscidin dörd bir yanına dağıldılar. Əbu Bəkr – radıyallahu anhu – Məscidul Hərama Allaha dəvət edən ilk xatib olmaq üçün ayağa qalxdı. Müşriklər onun nə demək istədiyini başa düşdülər və həmən onun və müsəlmanların üzərinə hücum etdilər. Məsciddə münaqişə başladı. Əbu Bəkr – radıyallahu anhu – şiddətli zərbələr aldı. Utbə b. Rabia onu ayaqqabılarıyla vurmağa başladı. Hətta ağzı və üzü tanınmaz oldu. Əbu Bəkr – radıyallahu anhu – bayılmış halda evinə gətrildi. Həyatından ümüd kəsildi. Öləcəyini zənn etdilər. Lakin günün sonunda özünə gəldi. Başına gələn və harda isə həyatını itirəcəyi şiddətli bir müsibətin içində özünə gələn kimi söylədiyi ilk söz: Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – nə oldu? Ya Rəbbim! Həyatla ölüm arasında olan bir kimsə özünə gələn kimi: Mənə nə oldu? demir. Ən böyük həycanı, fikri Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dir. Bununla da sakitləşməyərək Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına getməyincə heç bir şey yemərəm və heç bir şey içmərəm dedi. Qaranlıq düşdükdə anası və zövcəsi ilə birlikdə Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına gəldi. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – onu gördükdə qucaqladı, öpdü və ona çox böyük şəfqət bəslədi
(İbn Kəsir “əl-Bidayə vən Nihayə” 3/30. )

Əli – radıyallahu anhu – dan Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – i necə sevdiklərini soruşduqda: “Onu mallarımızdan, övladlarımızdan, ata və analarımızdan və susuzluq anında suya olan ehtiyacımızdan daha çox sevirdik” dedi
(Qadi İyaz “Şərhu Şifa” 2/40. )

Müsəlman olduqlarını söylədikdən sonra Adal və Kare qəbilələrinə Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dinlərini öyrətmək üçün Zeyd b. Desinə – radıyallahu anhu – və sahəbələrdən bir neçəsini göndərdi. Lakin Adal və Kare qəbilələri Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə xəyanət etdilər. Zeyd b. Desinə – radıyallahu anhu – nu Qureyşə satdılar. Öldürülmək üçün gətirildikdə Əbu Sufyan ona: “Allah xatirinə de görüm ey Zeyd! İndi sənin yerinə Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – olsaydı və onu öldürsəydik və sən də ailənin yanında olsaydın daha məmnun omazdınmı?” dedi. Zeyd: “Vallahi! Əsla xeyr, mən evimdə otururkən Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – in ayağına bir tikanın batmasına belə razı olmaram” dedi. Əbu Sufyan: “İndiyə qədər Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – in səhabələrinin Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – i sevdikləri qədər heç kimsənin başqa birisini sevdiyini görmədim”
(İbn Hişam “Sıra” 2/72. )

Musab b. Umeyr – radıyallahu anhu – əlində bayrağ olduğu halda öldürülüncəyə qədər Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in önündə vuruşdu”(İbn Hişam “Sıra” 2/73. )

Ummu Umarə – radıyallahu anhə – adlı bir qadın da Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına qədər gəldi və yaralanıncaya qədər onun yanında və önündə vuruşdu”(İbn Hişam “Sıra” 2/81. )

Uhud günü Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – in öldüyü xəbəri Mədinədə hər tərəfə yayıldıqda Ənsardan bir qadın çölə çıxdı. Dörd cənazə ilə qarşılaşdı. Bunlar kimdir? deyə soruşdu. Sənin atan, qardaşın, sənin ərin və oğlundur, dedilər. Düşün, kimləri itirdiyini? Qadın: “Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə nə oldu?” dedi. Ona: “Yaxşıdır ey Ummu Filan! Allaha həmd olsun ki, sağdır” dedilər. Qadın: “Onu mənə göstərin ona baxmaq istəyirəm” dedi. Qadın qaçaraq getdi. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dən başqa heç bir fikri yox idi. Nəhayət onu gördü və dedi: “Artıq bundan sonra mənim üçün heç bir müsibətin önəmi yoxdur. Anam, atam sənə fəda olsun Ya Rəsulullah! Sən ölümdən qurtuldunsa artıq mən heç bir şeyin fikirini çəkmərəm”( İbn Hişam “Sıra” 2/95, “əl-Bidayə vən Nihayə” 4/47. )

İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Bəşərə aid olan bütün sevgi və hörmət Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – i sevmək və saymaq kimi ancaq Allahı sevmək və hörmətə bağlı olarsa caizdir. Çünkü bu sevgi və hörmət onu göndərən Zatı sevməyi və Ona hörmət göstərməyi tamamlayan bir sevgi və hörmətdir. Çünki onun ümməti onu Allah sevdiyi üçün sevərlər, Allah onu ucaltdığı üçün ucaldır və hörmət göstərərlər. O, halda bu sevgi Allah üçün olan bir sevgidir. Eyni şəkildə elm və iman əhlini sevmək də səhabələri sevmək və onlara hörmət göstərmək də Allah və Rəsulunu sevməyin bir nəticəsidir”(Cəlaul Əfham Fis Saləti vəs Səlam Alə Xayrul Ənam” s. 297. )

İbn Teymiyyə – rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Allahı qullarına ən böyük neməti və ən qiymətli hədiyyəsi onlara Peyğəmbərlərini göndərməsi, kitablararını endirməsi və doğru yolu onlara açıqlamasıdır. Əgər bu nemət olmasaydı onlar vəhşi heyvanlar, hətta daha aşağı mətrəbədə olardılar. Yer üzündə yaşayanların Peyğəmbərlərə olan ehtiyacları onların günəşə, aya, küləyə və yağışa olan ehtiyacları kimi deyildir. İnsanın yaşamağa olan ehtiyacı kimi deyildir. Gözün işığa, bədənin yeməyə və içməyə olan ehtiyacı kimi deyildir. Bilavasitə bunlardan daha böyük və hər cür təqdirdən və ağla gələn hər şeydən daha şiddətli bir ehtiyacdır. Çünki Peyğəmbərlər Allahın əmrləri və qadağaları mövzusunda insanlarla Allah arasında vasitədirlər, Allah ilə qulları arasında elçidirlər. Onların sonuncusu, ən böyüyü və Rəbbi qatında ən dəyərlisi Muhəmməd b. Abdullahdır. O: “Ey insanlar! Mən ancaq hidayət edilmiş bir rəhmətəm”. Allah: “Biz səni aləmlərə rəhmət olaraq göndərdik”. Uca Allah onu Qiyamətin önündə bir müjdəçi, bir nəsihətçi, Allahın izni ilə Allaha dəvət edən, bir qəndil və nur olaraq hidayətə və haqq din ilə göndərdi. Allah Peyğəmbərliyi onunla sona çatdırdı, onunla sapıqlıqdan hidayətə sövq etdi, cəhalətdən onunla qurtardı, bağlı gözləri, kar qulaqları, bağlı qəlbləri onun Peyğəmbərliyi ilə açdı. Yer üzü qaranlıq ikən onunla işıqlandırdı. Qəlblər parça-parça ikən onunla birləşdi”(Məcmuu Fətava” 19/100-101. )

Bir Müşrikin Etirafi: Hudeybiyyə sülhündə müşriklər tərəfindən Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ilə müqavilə bağlamağa gələn Urvə, səhabələrin Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – i necə sevdiklərini belə açıqlayır: “Sonra Urvə tərəfdarlarının yanına qayıdaraq: Ey qövmüm! Mən bir nümayəndə kimi çox padşahların – Qeysərin, Xosrovun, Nəcaşinin və s. hüzurunda olmuşam. Padşahların tərəfdarlarının onlara necə təzim etdiklərini də görmüşəm. Lakin Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in səhabələrinin ona təzim etdikləri kimi heç bir padşaha təzim olunduğunu görməmişəm. Allaha and olsun ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in ağzından çıxan hər bir tüpürcək onlardan birinin ovcuna düşsə, bu tüpürcəyi üzünə və bədəninə sürtür, onlara bir şey əmr etdikdə dərhal onu yerinə yetirərdilər. Dəstəmaz aldığı sudan (alıb qurtardıqdan sonra) əldə etmək üçün öz aralarında mübarizə edirdilər. Onun yanında danışanda səslərini qaldırmır və hörmət əlaməti olaraq onun üzünə baxmırdılar. Həqiqətən o, sizə xeyir, əmin-amanlıq və islah olunmağınızı təklif edir. Onun təklifini qəbul edin!”(Buxari, Muslim. )

Tabiin Və Sonra Gələnlərin Sevgisi: Sabit əl-Bunani Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in xidmətçisi olan Ənəs b. Məlik – radıyallahu anhu – nu görəndə ona doğru yönələr və əllərini öpər və deyərdi: “Bu əllər Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə toxunan əllərdir”. Dəməşq Məscidinin İmamı Yəhyə b. Həris, Vəslə b. Əskaya deyərdi: “Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə bu əllərləmi beyət etdin?”. O: “Bəli,” dedikdə ona: “Ver əlini öpüm” dedi. Vasilə əlini verir, Yəhyə də öpərdi”(Məcmauz Zəvaid 12798. )

Həsənul Bəsri – rahmətullahi aleyhi - kötük hadisəsini insanlara danışır və deyirdi: “Ey müsəlmanlar! Bir odun parçası Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ə qovuşmaq arzusu ilə inildəyir. Siz onu gözləməyə daha layiqsiniz”(Siyeru Aləmin Nubela 4/570. )

Muhəmməd b. əl-Muqtədir deyir ki, nə vaxt İmam Məlik – rahmətullahi aleyhi - dən Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in bir hədisini soruşsaydıq ağlayar, hətta ona acıyardıq”(Siyeru Aləmin Nubela 5/354,355. )

İmam Əhməd – rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Mənim əməl etmədiyim heç bir hədis rəvayət etmədim. Hətta Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in Hicama etdiyini və bu iş üçün Əbu Teybəyə bir dinar pul da verdiyini öyrəndim. Mən də Hicama etdim və bu işi edənə bir dinar verdim”(Xatib “Cami” 2/34-45)

İmam ət-Tucibi – rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Kim Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – i xatırlayarsa və ya onun yanında xatırlanarsa xuşu içində olması, boyun əyməsi, əgər Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – yanında olsaydı onun heybətindən və böyüklüyündən necə olacaqdırsa o cür də olması lazımdır”. Muhəddis İmam AbdurRahman b. Mehdi – rahmətullahi aleyhi - Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in hədisini oxuduğu zaman yanında olanlara susmalarını əmr edər və: “Səsinizi Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in səsindən çox qaldırmayın” deyərdi. Bu ayəni onun sözü eşidildikdə necə susmaq lazımdırsa onun hədisi oxunduğu zaman da susmaq lazımdır deyə təvil edirdi”.
Ey Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – i sevdiyini iddia edən kimsə... Ey onu sevdiyini zənn edən kimsə... “Allaha itaət edin, Peyğəmbərə itaət edin” ayəsini heç düşündünmü? “Ona itaət etsəniz hidyət olarsınız” ayəsini heç düşündünmü? “Kim mənə itaət edərsə Allaha itaət etmiş olar” hədisini heç düşündünmü? Sevgi insanın səmimiyyətinin və himməsinin açıq dəlilidir. Kim Allah və Rəsulunu sevərsə himməsi və səmimiyyəti də yüksək olar. Sevən və sevilənlərdən olar. Kim bir şeyi sevərsə onu tez-tez xatırlayar. Kim malı sevərsə onun Sələfi Qarundur, kim məqam və dərəcələri sevərsə onun Sələfi Vəlid b. Muğirədir, kim övladlarını sevərsə onun Sələfi Qaysdır, kim də qəlbini böyük və kiçik bir şeyə bağlayarsa Allah da onu o, sevdiyi şeyə həvalə edər (bağlayar). Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in buyurduğu kimi: “Kişi sevdiyi ilə bərabərdir”(Buxari 10/557, H. 6169, Muslim 2640, 2034. )

Allah – subhənəhu və təalə - bizləri Allah və Rəsulunu sevənlərdən və Onların sevgisini qazananlardan etsin. Amin!
İlk növbədə Allahdan bu çalışmamın dolğun, düzgün şəkildə tərcümə edib başa çatdırılmasını diləyirəm. Allahdan əməlimi onun üçün ixlaslı olmasını, məndən qəbul edib onunla müsəlmanları faydalandırmasını diləyirəm. Əgər hardasa xəta etmişəmsə bu nəfsimdən və şeytandandır. Burda düzəldilməzi mühüm olan yerləri tapdıqdan sonra mənə öyüd-nəsihət verməkdən çəkinməyəcəyinizi ümid edirəm.
Güvəndiyim Allahdır, işlərimi Ona həvalə edirəm və Ona arxalanıram. Həmd və nemət yalnız Onadır. Müvəfəqiyyət bəxş edən və xətalardan qoruyan odur. “Məni yaradan və məni doğru yola yönəldən Odur! Məni yedirdən də, içirdən də Odur! Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O, şəfa verir. Məni öldürəcək, sonra dirildəcək də Odur və Qiyamət günü xətamı bağışlayacağına umid etdiyim də Odur! Ey Rəbbim! Mənə hikmət bəxş et və məni salehlərə qovuşdur! Sonra gələnlər arasında mənə yaxşı ad qismət et! Məni Nəim Cənnətlərinin varislərindən et!”. (əş-Şüəra 78-85).
Allahın salat və salamı Onun Peyğəmbəri Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – ə, onun ailə üzvlərinə, səhabələrinə və Qiyamətə qədər onun yolu ilə gedən saleh möminlərin üzərinə olsun!

--------------
"RƏSULULLAH SEVGİSİ VƏ ONUN ƏLAMƏTLƏRİ" kitabndan

2. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) üç gündən tez Quranı xətm etməzdi. (Tirmizi rəvayət etmişdir. Səhihdir)

3. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) qiraətini hər ayənin sonunda bitirərdi. "Həmd olsun aləmlərin Rəbbi Allaha" deyər və sonra durar, sonra "Mərhəmətli və Rəhmliyə" sonra yenə durardı. (Tirmizi rəvayət etmişdir. Səhihdir)

4. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) deyərdi: "Quranı səsinizlə bəzəyin. Çünki gözəl səs Quranın gözəlliyini daha da artırır". (Səhih Əbu Davud)

5. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) Quranı oxuduqda səsini (Quran uzatmalarına) uyğun şəkildə uzadardı. (Əhməd rəvayət etmişdir. Səhih hədisdir)

6. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) xoruzun banlamağını eşitdikdə oyanardı. (Buxari və Muslim)

7. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) (döşənməmiş yer olmadıqda) ayaqqablarını çıxarmadan namaz qılardı. (Buxari və Muslim)

8. Peyğəmbərə (Allahın ona salavat və salamı olsun) sıxıntı gəldiyi zaman namaz qılardı. (Əhməd və Əbu Davud rəvayət etmişdir. Səhihdir)

9. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) namazda oturduqda əllərini dizlərinin üzərinə qoyar, sağ əlinin baş barmağına bitişik barmağını qaldırıb dua edərdi. (Muslim)

10. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) sağ əllinin barmağını tərpədərək dua edərdi. (Nəsəi rəvayət etmişdir. Hədis səhihdir). (Namazda oturarkən baş barmağın yanındakı barmağını tərpədərək) deyərdi: "Bu şeytana dəmirdən daha da ağır gəlir". (Əhməd rəvayət etmişdir. Hədis həsəndir).

11. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) (namazda) sağ əlini sol əlinin üzərinə qoyar və sinəsinə tutardı. (Hədisi İbn Xuzeymə "Səhih" kitabında və digərləridə ravəyət etmişdir. Tirmizi hədisin həsən olduğunu bildirmiş. Bu hədisi İmam Nəvəvi Muslimin şərhində qeyd etdikdən sonra demişdir: əlləri göbəyin altına qoymaq barəsində olan hədisin zəifliyində alimlər müttəfiqdilər).

12. Dörd məzhəb alimləri bu söz üzərində ittifaq ediblər. Hədis səhih olarsa mənimdə məzhəbim odur. Buna görə namazda barmağı tərpətmək, əlləri sinənin üzərinə qoymaq onların məzhəbidir və bu namazın sünnələrindəndir.

13. Namazda şəhadət barmağını tərpətməyin sünnə olmasını İmam Malik və başqaları və bəzi Şafeilər, necəki Nəvəvinin əl-Məzhəb kitabında (3/454), həmçinin Cəmiul-Usul kitabının muhaqqiqi zikr etmişdir (5/404).

14. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) yuxarıda zikr olunan hədisdə barmağı tərpətməyin hikmətini bəyan etmişdir. Həqiqətən barmağı tərpətmək Allahın təkliyinə işarət edir və bu şeytana dəmir zərbəsindən də ağırdır. Çünki şeytan tovhidə nifrət edir. Müsəlman peyğəmbərin sünnəsinə tabe olmalı və sünnəsini rədd etməməlidir. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) buyurmuşdur: "Məni necə namaz qılan görürsünüzsə o cürə də namaz qılın". (Buxari)

15. Peyğəmbər (Allahın ona salavat və salamı olsun) sağ əli ilə təsbih edərdi. (Hədisi ət-Tirmizi və Əbu Davud rəvayət etmişdir. Səhih hədisdir).

Ramil Soltanov

1Tirmizi.
2Buxari.
3Buxari 1304, Müslim 924.
4Müslim 923.
5Müslim 2108.
6Müslim 2107.
7İbn Məcə.
8Əbu Davud.
9Buxari.
10Tirmizi.

XEDICE73, BACI MASALLAH

ALLAH RAZI OLSUN