Nə üçün rəbbimiz insan üçün bu qədər “xərc çəkib”?
09:06
Uca Allahın bütün kainatı bizim üçün yaratdığını desək, yanılmarıq. İyirmi milyard il bundan əvvəl kainat yaradılmağa başlanıb. Kainatımızda 100 milyard qalaktika, hər bir qalaktikada isə orta hesabla 200 milyard ulduz mövcuddur.
Beş milyard il bundan əvvəl formalaşdırılan dünya əsrlər boyu sanki bir beşik kimi bəzədilib, milyonlarla heyvan və bitki növü, ən sonda isə kainatın ən şərəfli qonağı olan insan yaradılıb.
Bəs nə üçün rəbbimiz insana bu qədər “xərc çəkib?” Nə üçün hər şeyi onun istifadəsinə verib?
Məsələyə, həmçinin, belə bir prizmadan baxmaq lazımdır ki, yaradılan hər bir məxluqun bir vəzifəsi vardır. İnəklər süd verir, arı bal düzəldir, toyuq isə yumurtlayır. Hətta lüzumsuz hesab etdiyimiz bəzi varlıqlar belə bizə xidmət edir. Məsələn, ilanın zəhərindən dərman hazırlanır, qarışqalar çıxardıqları qazla günəşin zərərli şüalarını zərərsizləşdirən ozon təbəqəsini gücləndirir, soxulcanlar torpağı fosforla zənginləşdirirlər. Heç bir heyvan əbəs yerə yaradılmayıb. Belə demək mümkünsə, bütün heyvanlar insan üçün çalışır. İnsan da bütün digər məxluqlardan faydalanır, istifadə edir. Hətta sevdiyi canlını kəsib ətini yeyir. Ancaq heç bir digər məxluqa insanın ətini yemək, südünü içmək və ya belinə minib gəzmək ixtiyarı verilməyib. İnsanın sahib olduğu bəzi haqlar heç bir canlıda yoxdur.
Elə isə çəkilən bu qədər xərc, sərf olunan əmək, xüsusi qayğı göstərilən və bir çox səlahiyyət verilmiş insan nə üçün yaradılıb? Axı insanın əti yeymək, südünü içmək, dərisindən istifadə etmək mümkün deyildir. Elə ölüsü də qısa müddət ərzində torpağa basdırılır. Rəbbimizin soxulcanı belə, yaratmasında bir hikməti var ikən, görəsən, insan 60-70 il yeyib-içmək və ölüb getmək üçünmü yaradılıb? Məgər belə bir şey mümkündürmü? Xeyr, qətiyyən mümkün deyildir! Aşağıdakı ayələrin tərcümələrinə nəzər saldığımız zaman beynimizi məşğul edən suallara necə də gözəl cavablar tapa bilirik:
“Biz göyü, yeri və onların arasında olanları (bütün məxluqatı) boş-boşuna yaratmadıq” (Sad, 27);
“Yoxsa sizi əbəs yerə yaratdığımızı və (qiyamət günü dirilib haqq-hesab üçün) hüzurumuza qaytarılmayacağınızı güman edirdiniz?” (əl-Muminun, 115);
“Məgər insan elə güman edir ki, o, başlı-başına (cəzasız) buraxılacaq?!” (Qiyamət, 36).
Elə isə biz başlı-başına buraxılmamışıqsa, Uca Allah bizi nə üçün yaradıb? Yalnızca çalışıb işləmək və yeyib-içmək üçünmü?
Budur, Quranın ayələri bu sualları necə də gözəl cavablandırır:
“Mən cinləri və insanları yalnız Mənə ibadət etmək üçün yaratdım! Mən onlardan ruzi istəmirəm. Mən onlardan Məni (ehtiyacı olan bəndələrimi) yedirtmələrini də istəmirəm! Şübhəsiz ki, ruzi verən də, qüvvət sahibi də, yenilməz olan da Allahdır!” (əz-Zariyat, 56-58).
Bu ayələr vəzifəmizin nədən ibarət olduğunu aydın şəkildə ortaya qoyur. Bununla yanaşı, dünyaya ruzi qazanmaq üçün gəldiyini zənn edənlərə də aşağıdakı mesajı göndərir: Rəzzaq – Ruzi verən yalnız Allahdır! Ruzini verən Odur!
Elə isə Onun verdiyi ruzi-bərəkəti əldə etmək üçün çəkdiyiniz əziyyəti, zəhməti ibadət etməməyiniz, namaz qılmamağınız üçün bəhanə gətirməyin!